Η Λάικα, το σκυλί – θρύλος θυσιάζεται για τη Ρωσική Επανάσταση

Την φώναζαν Λάικα και ήταν ένα αδέσποτο θηλυκό σκυλάκι που πάγωνε στους δρόμους της Μόσχας. Η μοίρα της; Να πεθάνει από υπερβολική ζέστη χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη Γη!

Όταν καταλάγιασε η επεκτατική βουλιμία Αμερικανών και Σοβιετικών, που ξεπήδησε από αδηφάγα πεδία των μαχών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ήρθε σαν επιδόρπιο το φεγγάρι στο τραπέζι… Το ζητούμενο ήταν, εκεί στα τέλη της 10ετίας του ’50, ποιος από τους δυο «Γολιάθ» θα λεηλατήσει (και) τους κρατήρες της Σελήνης.

Έτσι το 1957, η πρώτη ζωντανή ψυχή που θα θυσιαζόταν στο βωμό της κατάκτησης του διαστήματος, ήταν μια σκυλίτσα που γύριζε το κεφάλι στο όνομα Λάικα και που στα ρωσικά σήμαινε «Αυτή που γαβγίζει». Κι αυτή που γαύγιζε, δεν ξαναγαύγισε ποτέ, αλλά είδε (λέμε τώρα) την καμπυλότητα της Γης πρώτη κι «έφυγε» αναπολώντας τους παγωμένους δρόμους της Μόσχας!

Ο «Sputniκ 2» και η Λάικα πάνω από τη Γη 

Σαν σήμερα λοιπόν, στις 3 Νοεμβρίου του 1957 η Λάικα εκτοξεύτηκε στο διάστημα με τον πύραυλο «Sputniκ 2». Ήταν ένα από τα τρία σκυλιά που είχαν εκπαιδευτεί για αυτή την αποστολή. Πριν κλείσουν την κάψουλα οι τεχνικοί τη φίλησαν, γνωρίζοντας πως δεν θα γύριζε ζωντανή από αυτή την περιπέτεια. Οι προετοιμασίες για την αποστολή έγιναν βιαστικά όταν ο σοβιετικός ηγέτης Νικίτα Χρουστσόφ αποφάσισε πως ημερομηνία εκτόξευσης έπρεπε να συμπέσει με την 40η επέτειο της Ρωσικής Επανάστασης. Ο πύραυλος κατασκευάστηκε στα γρήγορα και τυχόν αστοχίες θα τις εντόπιζαν όταν θα ήταν αργά… Η εκπαίδευση της Λάικα ήταν Κόλαση: Περιελάμβανε προοδευτικό εγκλεισμό σε όλο και μικρότερα κλουβιά, τοποθέτηση σε συσκευές φυγοκέντρισης για να γίνει προσομοίωση των δυνάμεων G που θα αναπτύσσονταν κατά την εκτόξευση καθώς και σε μηχανήματα που αναπαρήγαγαν τους θορύβους ενός διαστημοπλοίου. Επίσης, η σκυλίτσα, έμαθε να τρώει ένα εξαιρετικά θρεπτικό, αλλά καθόλου εύγευστο ζελέ. Το σχέδιο ήταν να μείνει ζωντανή επί 10 μέρες σε τροχιά, τρεφόμενη με το ζελέ και ύστερα να της γίνει ευθανασία, με δηλητήριο που είχε τοποθετηθεί στην άνοστη τροφή που θα κατανάλωνε την δέκατη ημέρα.

Δεύτε τελευταίον ασπασμό

Ο καρδιακός της ρυθμός διπλασιάστηκε και η αρτηριακή της πίεση έφτασε στα ύψη. Ο «Sputniκ 2» είχε ένα σύστημα υποστήριξης ζωής με στόχο να διατηρήσει σταθερή την παροχή αέρα και φαγητού καθώς και μία μέτρια θερμοκρασία λίγο πάνω τους 15° Κελσίου. Όταν ήρθε η ώρα, φόρεσαν στη Λάικα στολή που της επέτρεπε να κάθεται ή να ξαπλώνει και από την οποία παρακολουθούσαν διαρκώς την αναπνοή και την αρτηριακή της πίεση. Τελικά, έπειτα από χρόνια, αποκαλύφθηκε πως λίγες ώρες μετά την εκτόξευση η Λάικα πέθανε από την υπερθέρμανση εξαιτίας μιας βλάβης στον πύραυλο και όχι όπως ανέφεραν οι Ρώσοι από την έλλειψη οξυγόνου την έκτη μέρα. Όπως είχε προβλεφθεί, το άψυχο κορμί της Λάικα εξαυλώθηκε μαζί με τον «Sputniκ 2» κατά την επάνοδο στη γήινη ατμόσφαιρα στις 14 Απριλίου του 1958.
Και μετά η Λάικα, με όχημα τον Sputnik έφτασε στα σύννεφα της αθανασίας: Έγινε γραμματόσημο, μάρκα σοκολάτας, μάρκα τσιγάρων, σκυλοτροφή και τέλος – τι τιμή – το 1997 μετά 40 χρόνια από την πτήση της στο θάνατο, στο μνημείο πεσόντων αστροναυτών κοντά στη Μόσχα, τοποθετήθηκε με ευλάβεια η φωτογραφία της!
«Την χάιδεψα και έκλαψα και ζήτησα να μας συγχωρέσει», θυμήθηκε χρόνια μετά η ρωσίδα βιολόγος Adilya Kotovskaya… Πάντα οι άνθρωποι δακρύζουν για τα εγκλήματά τους και ζητούν συγγνώμη, αφού τα πράξουν. Άλλωστε αν δεν αμαρτήσεις πώς θα αγιάσεις; Ε;

Επίσης σαν σήμερα...

Το 1898 αναχωρεί από το λιμάνι της Σούδας και ο τελευταίος τούρκος στρατιώτης. Μετά σχεδόν 230 χρόνια η Κρήτη είναι και πάλι ελεύθερη.
Το 1935 γίνεται Δημοψήφισμα στην Ελλάδα για την επαναφορά ή όχι της Μοναρχίας. Το 97,8% ψηφίζει υπέρ και ο Γεώργιος Β’ επιστρέφει στο θρόνο. Το ότι σε πολλά εκλογικά τμήματα τα ψηφοδέλτια που καταμετρήθηκαν υπέρ της βασιλείας ξεπερνούσαν αριθμητικά το σύνολο των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, ήταν μια λεπτομέρεια χωρίς σημασία…
Το 1944 κυκλοφορεί το μεγαλύτερο σε ονομαστική αξία ελληνικό χαρτονόμισμα: 100 δισεκατομμυρίων δραχμών, το οποίο φέρει την υπογραφή του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Ξενοφώντα Ζολώτα!
Το 1968 η κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου στο Α’ Νεκροταφείο εξελίσσεται σε παλλαϊκό συλλαλητήριο κατά της δικτατορίας των Συνταγματαρχών.