Αγίου Βαλεντίνου: Η ημέρα που μίλησαν τα πολυβόλα στο Σικάγο και 7 άνθρωποι έπεσαν νεκροί

Η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου, συγκλόνισε τις Ηνωμένες Πολιτείες στις 14 Φεβρουαρίου του 1929, όταν στα βόρεια του Σικάγο έγινε μακελειό. Ο πόλεμος συμμοριών κυριαρχούσε στους δρόμους της πόλης του Ιλινόι, στα τέλη της δεκαετίας του '20, καθώς ο διαβόητος γκάνγκστερ Αλ Καπόνε προσπαθούσε να κυριαρχήσει εξοντώνοντας τους αντιπάλους του στο παράνομο εμπόριο αλκοόλ, στο λαθρεμπόριο, στα τυχερά παιχνίδια και στα πορνεία.

Το μόρφωμα της βίας των συμμοριών έφτασε στο αποκορύφωμά του, όταν επτά άνθρωποι, που σχετίζονταν με τον Ιρλανδό γκάνγκστερ Τζορτζ «Μπαγκς» Μοράν - έναν από τους ορκισμένους εχθρούς του Καπόνε - εκτελέστηκαν από άνδρες ντυμένους αστυνομικούς. Η Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου, όπως έμεινε στην Ιστορία, παραμένει ανεξιχνίαστο έγκλημα και ποτέ δεν συνδέθηκε επίσημα με τον Καπόνε· είναι απόλυτα βέβαιο πως αυτός ήταν ο υπεύθυνος για τις δολοφονίες.

Από το 1924 έως το 1930, η πόλη του Σικάγο απέκτησε ευρέως τη φήμη για τη τη βία και την παραβατικότητα. Αυτό το φαινόμενο συνέπεσε με τη βασιλεία του στυγνού εγκληματία Αλ Καπόνε, που είχε πάρει τα ηνία από τον Τζόνι Τόριο το 1925. (Ο Τόριο τραυματίστηκε σοβαρά σε απόπειρα δολοφονίας το 1924 και είχε αποσυρθεί στο Μπρούκλιν) Η ποτοαπαγόρευση είχε αυξήσει σημαντικά τα κέρδη των γκάνγκστερ μέσω της παράνομη παρασκευής και διακίνησης αλκοόλ καθώς και με τυχερά παιχνίδια και τα πορνεία. Το εισόδημα του Καπόνε από αυτές τις δραστηριότητες υπολογίστηκε σε περίπου 60 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Η καθαρή του περιουσία το 1927 ήταν περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια!
Με τα χρόνια, ο Αλ Καπόνε παγίωσε τον έλεγχο των περισσότερων εγκληματικών δραστηριοτήτων του Σικάγο σκοτώνοντας ανελέητα τους αντιπάλους του. Το 1924, οι αρχές μέτρησαν περίπου 16 δολοφονίες που σχετίζονται με συμμορίες.

Ο πόλεμος των συμμοριών του Σικάγο έφτασε στο αιματηρό αποκορύφωμά του, στην αποκαλούμενη σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου του 1929. Ένας από τους μακροχρόνιους εχθρούς του Καπόνε, ο Ιρλανδός γκάνγκστερ Τζορτζ «Μπαγκς» Μόραν, κατηύθυνε τις επιχειρήσεις του για ληστείες από ένα γκαράζ στη 2122 North Clark Street. Στις 14 Φεβρουαρίου, επτά μέλη της συμμορίας του Μοράν δολοφονήθηκαν με αυτόματα όπλα (Thompson) ενώ ήταν στημένοι στον τοίχο του γκαράζ. Ρίχτηκαν περίπου 70 σφαίρες. Όταν έφτασαν οι αστυνομικοί βρήκαν ένα μέλος της συμμορίας, τον Φρανκ Γκούσενμπεργκ, ημιθανή. Λίγα λεπτά πριν ξεψυχήσει, τον πίεσαν να αποκαλύψει τι είχε συμβεί, αλλά ο Γκούσενμπεργκ δεν μίλησε.
Η αστυνομία μπόρεσε να βρει μόνο λίγους αυτόπτες μάρτυρες και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ένοπλοι ντυμένοι αστυνομικοί είχαν μπει στο γκαράζ και προσποιήθηκαν ότι συνέλαβαν τους άνδρες. Αν και ο Μοράν και άλλοι «έδειξαν» γαι τη σφαγή στη συμμορία του Καπόνε, ο ίδιος ο διάσημος γκάνγκστερ απέδειξε ότι βρισκόταν στο σπίτι του στη Φλόριντα εκείνη την εποχή.

Ουδείς οδηγήθηκε σε δίκη για τις δολοφονίες και η Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα ανεξιχνίαστα εγκλήματα.

Το παρασκήνιο της ιστορίας

Λέγεται ότι ο Αλ Καπόνε, που λυμαίνονταν το νότιο τμήμα του Σικάγου, αποφάσισε να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τον  Μοράν, το αντίπαλον δέος που είχε τον έλεγχο του βόρειου τμήματος της πόλης. Έτσι ανέθεσε στο πρωτοπαλίκαρό του, τον Βιτσέντζο Τζιμπάλντι, γνωστό με το παρατσούκλι Το Πολυβόλο, να βάλει σε εφαρμογή ένα σχέδιο για την εξόντωση του Μοράν, γεγονός που θα καθιστούσε τον Αλ Καπόνε απόλυτο κυρίαρχο του Σικάγου.

Το σχέδιο περιελάμβανε τη μεταμφίεση τριών μελών της συμμορίας του Καπόνε σε αστυνομικούς, οι οποίοι θα έφταναν στο σημείο του ραντεβού με τον Μοράν, με δύο αυτοκίνητα που Θα θύμιζαν περιπολικά, και θα συνοδεύονταν από δύο ακόμη άνδρες ντυμένους με πολιτικά. Το ραντεβού είχε κλειστεί για τις 10:30 το πρωί της 14ης Φεβρουαρίου 1929, με τον Μοράν να πέφτει στην παγίδα με δέλεαρ ένα φορτίο αλκοόλ. Η ενέδρα ήταν καλά στημένη και οργανωμένη από τους άνδρες του Αλ Καπόνε, που από νωρίς είχαν ακροβολιστεί σε καίρια σημεία γύρω από την αποθήκης, όπου έμελλε να γίνει η σφαγή. Μόλις ένας άνδρας, που έμοιαζε με τον Μοράν, μπήκε στην αποθήκη, οι τρεις «αστυνομικοί» εισέβαλαν στο χώρο αναγκάζοντας και τα επτά άτομα που βρίσκονταν εκεί να στηθούν στον τοίχο και στη συνέχεια τους πυροβόλησαν με τα αυτόματα όπλα τους. Ο Μοράν σώθηκε επειδή είχε αργήσει στο ραντεβού (ήταν παροιμιώδης η ασυνέπεια του στα ραντεβού…) κι όταν έφτασε είδε τους «αστυνομικούς» και εξαφανίστηκε.