Η μεγαλύτερη μέρα στην ιστορία της Αγγλίας: Για πρώτη και τελευταία φορά η Εθνική κατακτά τρόπαιο

Μια μέρα σαν σήμερα, 30 Ιουλίου του 1966, η Εθνική Αγγλίας πανηγυρίζει το ένα και μοναδικό της τρόπαιο: Το Παγκόσμιο Κύπελλο!
«It's Coming Home» ήταν το σύνθημα των Άγγλων στη διάρκεια του Euro 2020… Το «It's Coming Home» είναι στίχος από το τραγούδι – ύμνο της Εθνικής Αγγλίας Three Lions.
Και τι σημαίνει για τους Άγγλους «επιστρέφει σπίτι»; Σίγουρα όχι ο άσωτος ιός…

Οι Άγγλοι, οι (δήθεν) εφευρέτες του ποδοσφαίρου έχουν κατακτήσει τα πάντα σε συλλογικό επίπεδο, αλλά η Εθνική ομάδα τους για ένα μόνο μπορεί να υπερηφανεύεται: την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου!
Κι από το 1966 και μετά, όταν δηλαδή ο Μπόμπι Μουρ ύψωσε το Ζιλ Ριμέ στον ουρανό του Γουέμπλει, απλώς ονειρεύονται…

Ήταν Ιούλιος του 1966. Εκείνη τη χρονιά στο Λονδίνο ο Χάρολντ Ουίλσον κάπνιζε την πίπα του και πανηγύριζε την εκλογική του νίκη, τα κορίτσια προσπαθούσαν να μοιάσουν στην Τουΐγκι και φορούσαν μίνι φούστες η Carnaby Street καθόριζε τη μόδα και ολόκληρος ο κόσμος αποθέωνε τους Beatles… Και το 8ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου αρχίζει…

Ακόμα και σήμερα, δεν υπάρχει σχεδόν κανείς στη Βρετανία που να ξεχνάει τη μία και μοναδική φορά που η εθνική τους ομάδα κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Το 1966 είναι μία από τις πιο εμβληματικές χρονιές της Αγγλικής Ιστορίας. Κάποιος εκτός Νησιού, θα μπορούσε να πει πως οι Άγγλοι έχουν μία ψυχοπαθητική εμμονή με τη συγκεκριμένη χρόνια.

Λίγοι θυμούνται την ημερομηνία...

Παρόλα αυτά είναι λίγοι εκείνοι που θυμούνταν να πουν την ακριβή ημερομηνία. Σαν σήμερα λοιπόν, 30 Ιουλίου, οι ομάδες βγήκαν στο χόρτο του Σταδίου Γουέμπλεϊ. Μέχρι και η Βασίλισσα ήταν παρούσα (μην ρωτήσετε ποια βασίλισσα, ακόμα την ίδια έχουν εδώ και 70 χρόνια…) για να απονείμει το τρόπαιο. Ο καλοκαιρινός ήλιος έλαμπε στον γαλάζιο ουρανό και τον αγώνα παρακολούθησαν από την τηλεόραση τουλάχιστον 32 εκατομμύρια άνθρωποι. Και οι δύο ομάδες είχαν εντυπωσιακή παρουσία στους προηγούμενους αγώνες.

Η Δυτική Γερμανία ήταν αυτή που άνοιξε πρώτη το σκορ στο 12ο λεπτό. Επί επτά ατελείωτα λεπτά οι Δυτικογερμανοί κέρδιζαν. Έπειτα έγινε το 1-1 μέχρι το 77ο λεπτό οπότε τα Τρία Λιοντάρια πήραν το προβάδισμα. Για 12 λεπτά το σκορ ήταν 2-1 και όλα έδειχναν πως οι Άγγλοι θα σήκωναν το Παγκόσμιο Κύπελλο στον ουρανό του Γουέμπλεϊ, παρόλο που η Δυτική Γερμανία κατέβαλε υπεράνθρωπες προσπάθειες να ισοφαρίσει.

Τότε, στο τελευταίο λεπτό οι Γερμανοί πέτυχαν ένα περίεργο, χαοτικό θα το έλεγε κάνεις, γκολ. Ο θρυλικός άγγλος τερματοφύλακας Γκόρντον Μπανγκς διαμαρτυρήθηκε πως η μπάλα είχε αγγίξει χέρι αντιπάλου, όμως τα ριπλέι έδειξαν πως είχε κάνει λάθος. Ο αγώνας πήγαινε προς την παράταση.
Ό,τι έγινε σ’ εκείνο το επιπλέον μισάωρο είναι λίγο πολύ γνωστό: Ένα τρίτο γκολ της Αγγλίας, που ακόμα και σήμερα δεν έχει αποδειχτεί πως η μπάλα έχει περάσει εντελώς τη γραμμή του τερματοφύλακα Χανς Τιλκόφσκι. Έπειτα ένα τέταρτο και το φημισμένο σχόλιο που ακολούθησε: «…πιστεύουμε πως όλα τελείωσαν... και πραγματικά έτσι είναι». Κι όλα είχαν τελειώσει πραγματικά!

Κι από τότε... μόνο αναμνήσεις

Η Αγγλία είχε κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, οι παίκτες της ομάδας ήταν πια οι ζωντανοί θρύλοι και πάρα την ελπίδα αυτό να επαναληφθεί το καλοκαίρι του 2018 κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Οι Κροάτες του Λούκα Μόντριτς δεν κατάλαβαν από «γυρίζει σπίτι...» και τέτοια ανόητα και έκοψαν τη φόρα του Χάρι Κέιν… Όπως επίσης δεν συνέβη να κατακτήσουν, οι Άγγλοι, ένα ακόμη τρόπαιο πέρυσι, όταν έπαιξαν στον τελικό του Euro με τους Ιταλούς, στο Γουέμπλεϊ, σίγουροι για την επιτυχία τους, όπως οι Βραζιλιάνοι το 1950, αλλά…

Αλλά η μοίρα δεν ακούει τραγούδια και δεν έχει συναισθήματα. Οι Ιταλοί έφυγαν νικητές και οι Άγγλοι έμειναν με το τραγούδι στο στόμα…
Από το 1966 λοιπόν έχει να δει τρόπαιο η Εθνική Αγγλίας και μέχρι να συμβεί ξανά, οι νεκροί θα χαμογελούν από ψηλά που έζησαν εκείνη τη βραδιά του 1966 και όσοι ζουν ακόμα θα προσεύχονται να την ξαναζήσουν…