Βυθίζεται ιταλικό πλοίο και παρασύρει στο θάνατο 71 έλληνες αξιωματικούς – Ανάμεσά τους ο ήρωας της Πίνδου συνταγματάρχης Δαβάκης

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 21 Ιανουαρίου του 1943, όταν 71 έλληνες αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού κι ανάμεσά τους ο ήρωας της Πίνδου συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Δαβάκης πνίγονται στην Αδριατική. Όλοι τους ήταν στρατοκόποι του έπους της Αλβανίας, όλοι αιχμάλωτοι των Ιταλών, που τους πήγαιναν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ιταλία.

Οι περισσότεροι των θυμάτων, ήταν αξιωματικοί: πέντε συνταγματάρχες, δύο αντισυνταγματάρχες, 9 ταγματάρχες, 13 λοχαγοί, 14 υπολοχαγοί και 25 ανθυπολοχαγοί!

Το επιταγμένο ιταλικό πλοίο «Citta Di Genova» βυθίστηκε από τορπίλες βρετανικού υποβρυχίου· μετέφερε 152 έλληνες αξιωματικούς από την Πάτρα στην Ιταλία.

«Εξεδηλώθη πανικός»

Ο ίλαρχος Ηρακλής Γκερλιώτης, ένας από τους λίγους επιζώντες περιέγραψε στον δημοσιογράφο - ιστορικό Τάσσο Κοντογιαννίδη την περιπέτεια του: «Το απόγευμα της 20-1-1943 μας μετέφεραν επι του Ιταλικού ατμοπλοίου Citta Di Genova, όπερ ανεχώρησε τας νυκτερινάς ώρας και την πρωίαν της επομένης έστριψε από το ύψος της Κερκύρας προς Ιταλίαν. Την 14ην ώραν ευρισκόμενοι εις το ύψος της νήσου Σάσωνος της Αλβανίας, εδέχθημεν την πρώτην τορπίλην από αγγλικόν υποβρύχιον και ακινητοποίησε το πλοίον, επί του οποίου εκτός των Ελλήνων ευρίσκοντο άνω των 800 ιταλών στρατιωτών, τυγχάνοντες αδειούχοι. Εξεδηλώθη πανικός, ο οποίος εμεγάλωσε διότι οι ιταλοί ναύτες κατέλαβαν τις βάρκες και απομακρύνθηκαν του πλοίου. Οι ελάχιστοι εναπομείναντες έρριπταν εις την θάλασσαν τας σωσιβίους λέμβους. Οι πρώτοι που ερρίφθησαν εις την θάλασσαν εφοδιασμένοι με ατομικά σωσίβια και ανερριχήθησαν εις τας ελαστικάς λέμβους ήρχισαν να απομακρύνονται του πλοίου. Ερρίφθη κατόπιν και η δευτέρα τορπίλη, η οποία εβύθισε αμέσως το πλοίον, όπου ευρίσκοντο οι περισσότεροι των επιβατών Ελλήνων και Ιταλών, οίτινες επνίγησαν παρασυρθέντες απο την δύνην του βυθισθέντος πλοίου».

Μανιάτης στα βουνά της Αλβανίας

Ο Κωνσταντίνος Δαβάκης ήταν συνταγματάρχης πεζικού και είχε γεννηθεί το 1897 στα Κεχριάνικα του Γερολιμένα της Λακωνίας· σπούδασε στη Σχολή Ευελπίδων και πήρε μέρος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Το 1937 ο Δαβάκης αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του συνταγματάρχη για λόγους υγείας. Τον Αύγουστο του 1940, μετά τον τορπιλισμό της «Έλλης» διατάχτηκε μερική επιστράτευση και ο Δαβάκης επέστρεψε στην ενεργό υπηρεσία.

Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου του 1940, όταν και εκδηλώθηκε η ιταλική εισβολή, ο συνταγματάρχης Δαβάκης αντιμετώπισε με επιτυχία την 3η Ιταλική Μεραρχία Αλπινιστών «Τζούλια». Η νίκη του τμήματος του Δαβάκη θεωρείται η πρώτη ήττα των δυνάμεων του Άξονα. Ο ηρωικός συνταγματάρχης τραυματίστηκε σοβαρά στο στήθος και αντικαταστάθηκε. Ο πόλεμος τελείωσε, η Ελλάδα συνθηκολόγησε και Γερμανοί και Ιταλοί (και Βούλγαροι) άπλωσαν το σκοτεινό πέπλο της κατοχής στη χώρα. Ενώ νοσηλευόταν σε νοσοκομείο στην Αθήνα, ο Δαβάκης συνελήφθη, τον Δεκέμβριο του ’42, ως όμηρος από τις ιταλικές αρχές κατοχής, μαζί με άλλους αξιωματικούς, γιατί θεωρήθηκαν ύποπτοι αντιστασιακής δράσης.

Οι συλληφθέντες επιβιβάστηκαν από το λιμάνι της Πάτρας στο ατμόπλοιο «Citta Di Genova». Το τραγικό τέλος περιγράφεται πιο πάνω. Ανάμεσα στις σορούς που ανασύρθηκαν, αναγνωρίστηκε εκείνη του Κωνσταντίνου Δαβάκη και ετάφη στον Αυλώνα. Μετά τον πόλεμο τα οστά του ηρωικού αξιωματικού ανακομίστηκαν και ενταφιάστηκαν στο Α’ Κοιμητήριο Αθηνών.

Ο Κωνσταντίνος Δαβάκης είχε και πλούσιο συγγραφικό έργο που αφορούσε στρατιωτικές επιχειρήσεις και εφαρμογή νέων οπλων.