Ο στρατηγός που μαρτύρησε σαν τον Χριστό: ξεπλένοντας τις αμαρτίες της Μεγάλης Βρετανίας

Επιθυμούσε να έχει έναν θάνατο μαρτυρικό και τον έλαβε. Ο στρατηγός Τσαρλς Γκόρντον πέθανε σαν τον Χριστό, ξεπλένοντας τις αμαρτίες του μικρό-κοσμου της Μεγάλης Βρετανίας…

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 26 Ιανουαρίου του 1885, όταν ο στρατηγός Τσαρλς Τζορτζ Γκόρντον (1883-1885) πέφτει νεκρός στο Χαρτούμ. Ο Γκόρντον ήταν ένας θρύλος για τους Βρετανούς και τα κατορθώματά του τα διηγούνται μέχρι σήμερα, σαν παραμύθι.

Ο Γκόρντον, γιος αξιωματικού του Πυροβολικού, διορίστηκε ανθυπολοχαγός στο Βασιλικό Μηχανικό το 1852· κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου (1853–56) διακρίθηκε για την γενναιότητά του (απερίσκεπτη πολλές φορές) στην πολιορκία της Σεβαστούπολης. Ο Γκόρντον προήχθη σε λοχαγό το 1859 και τον επόμενο χρόνο προσφέρθηκε εθελοντικά να ενταχθεί στις βρετανικές δυνάμεις που πολεμούσαν τους Κινέζους στον Β’ Πόλεμο του Όπιου ή Arrow War, όπως έμεινε γνωστός στη Βρετανία. Ο Τσαρλς Γκόρντον ήταν παρών στην κατάληψη του Πεκίνου, τον Οκτώβριος του 1860 και διηύθυνε προσωπικά την πυρπόληση των θερινών ανακτόρων του Κινέζου αυτοκράτορα.

Ο Γκόρντον και οι άνδρες του κατέστειλαν την Εξέγερση των Ταϊπίνγκ και οι περιπέτειες του στην Κίνα τον έκαναν δημοφιλή στο Μεγάλο Νησί, όπου επέστρεψε τον Ιανουάριο του 1865 και είδε έκπληκτος να τον περιμένουν και να τον αποθεώνουν εκατοντάδες θαυμαστές του, που τον προσφωνούσαν: ο Κινέζος Γκόρντον! Μετά λίγα χρόνια ο Γκόρντον τέθηκε στις διαταγές του ηγεμόνα της Αιγύπτου (χεδίβης ο τίτλος του), ο οποίος τον διόρισε στρατηγό-κυβερνήτη στο Σουδάν. Ο Γκόρντον εδραίωσε την κυριαρχία των Βρετανών σε εκείνη την αχανή περιοχή, συντρίβοντας εξεγέρσεις και καταστέλλοντας το δουλεμπόριο. Η κακή υγεία του, όμως, τον υποχρέωσε να παραιτηθεί και να επιστρέψει στην Αγγλία το 1880· τα επόμενα δύο χρόνια υπηρέτησε στην Ινδία, την Κίνα, τον Μαυρίκιο και τη Νότια Αφρική.

Επιστροφή στο Σουδάν και τραγικό τέλος

Το 1884, ο Γκόρντον στάλθηκε ξανά στο Σουδάν από τη βρετανική κυβέρνηση για να εκκενώσει τις αιγυπτιακές δυνάμεις του Χαρτούμ, το οποίο απειλούνταν από οπαδούς του σουδανού θρησκευτικού ηγέτη Μουχάμαντ Αχμάντ αλ Μαχντί. Το Χαρτούμ πολιορκήθηκε στενά από τους φανατικούς του Μαχντί και στο τέλος, μια μέρα σαν σήμερα, 26 Ιανουαρίου του 1885 παραδόθηκε.
Το Χαρτούμ είχε αντέξει σχεδόν ένα χρόνο στην πολιορκία των δυνάμεων του Μαχντί και ο Γκόρντον κέρδισε μεγαλύτερο θαυμασμό από τη βρετανική κοινή γνώμη. Οι πολιορκητές, τελικά, εισέβαλαν στην πόλη μαινόμενοι, σκότωσαν τον Γκόρντον και πολλούς άλλους υπερασπιστές. Οι Βρετανοί, τότε, αγιοποίησαν στη συνείδησή τους τον Γκόρντον και κατηγόρησαν την Κυβέρνηση, ότι τον άφησε αβοήθητο να τον «κατασπαράξουν οι άγριοι»… Ωστόσο, πολλοί βιογράφοι, του Γκόρντον, έχουν καταλήξει ότι ο στρατηγός, αψηφώντας τις εντολές της κυβέρνησής του, είχε εσκεμμένα αρνηθεί να εκκενώσει το Χαρτούμ, παρόλο που θα μπορούσε να το κάνει πριν αρχίσει η πολιορκία.

Ο βιογράφος του Γκόρντον, Άντονι Νάτινγκ, έχει γράψει σχετικά: «…είχε εμμονή με τον μαρτυρικό θάνατο και την αθανασία που θα τον έφερνε πλάι στον Θεό, κι όχι στην αθλιότητα της ζωής, στη Γη».

Αθάνατος από τον χρωστήρα

Δεν έχει διακριβωθεί το πώς πέθανε ο στρατηγός Γκόρντον, όμως ο ζωγραφικός πίνακας του Τζορτζ Γουίλιαμ Τζόι (Το Τέλος του Στρατηγού Γκόρντον -1893- που βρίσκεται στην Εθνική Πινακοθήκη του Λιντς) μας έχει παρουσιάσει έναν ρομαντικό τρόπο «φυγής», όπως και η ταινία «Χαρτούμ« του 1966 με τον Τσάρλτον Ίστον στον ρόλο του Γκόρντον.

Η πιο δημοφιλής εκδοχή του θανάτου του Γκόρντον είναι, ότι φόρεσε την επίσημη μπλε χρυσοκέντητη στολή του Κυβερνήτη-Στρατηγού με το κόκκινο φέσι και βγήκε στα σκαλοπάτια του Κυβερνείου άοπλος, κρατώντας μόνο το μπαστούνι του· τότε τον σκότωσε ένας από τους εισβολείς. Ο Γκόρντον πέθανε όπως επιθυμούσε: σαν Χριστός που ξεπλένει τις αμαρτίες της Μεγάλης Βρετανίας…

Και σε όσα ακολούθησαν: το άψυχο σώμα του Γκόρντον αποκεφαλίστηκε και το κεφάλι του στάλθηκε στον Μαχντί. Ο Μαχντί ίδρυσε ισλαμικό κράτος, το οποίο αποκατέστησε τη δουλεία και επέβαλε σκληρούς νόμους που προκάλεσαν τον θάνατο 8 εκατομμυρίων ανθρώπων. Και στη Βρετανία πολύ λυπήθηκε η βασίλισσα Βικτώρια και επέπληξε τον πρωθυπουργό Γλάδστον και σε λίγες μέρες οι μνήμες και όλα είχαν χαθεί στη σκόνη της απέραντης Αυτοκρατορίας…