Νικαράγουα: ουδείς θυμάται τι έγινε σαν σήμερα – Ο Ορτέγα και οι τυφώνες σάρωσαν και τη μνήμη

Νικαράγουα μια μέρα σαν σήμερα. Τι έγινε; Ποιος θυμάται και γιατί να θυμάται; Το 1933 οι αμερικανοί πεζοναύτες έφυγαν ταπεινωμένοι από τη Νικαράγουα. Και δεν μπορείς να πεις ακριβώς «έφυγαν»… αποχώρησαν μεν, αλλά άφησαν τη θέση τους στον Αναστάσιο Σομόσα και τους στρατιώτες του, που είχαν εκπαιδευτεί από τους εισβολείς και είχαν γίνει ακόμα χειρότεροι από αυτούς. Ο Σαντίνο, νικητής του πολέμου τότε, ηττήθηκε από προδοσία: το 1934 έπεσε σε ενέδρα και δολοφονήθηκε πισώπλατα.

«Δεν πρέπει να παίρνουμε το θάνατο στα σοβαρά- συνήθιζε να λέει ο Σαντίνο, είναι μονάχα μια δυσάρεστη στιγμή». Πέρασε ο καιρός ακόμα και παρότι το όνομά του είχε απαγορευτεί, το ίδιο και η μνήμη του κόμμα 45 χρόνια μετά ακόμα οι Σαντινίστας ανέτρεψαν τη δικτατορία του δολοφόνου του και των παιδιών του δολοφόνου του.

Τότε, η Νικαράγουα μια σταλιά χώρα, μια ξυπόλητη χώρα, είχε την αυθάδεια να αντισταθεί επί 10 χρόνια στην σκληρότερη και ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη του κόσμου. Στις αρχές του 1979 ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών επέβλεπε τις διαπραγματεύσεις μεταξύ των Σαντινίστας και της κυβέρνησης της Νικαράγουα. Ωστόσο, όλα κατέρρευσαν όταν έγινε σαφές ότι το καθεστώς του Σομόσα δεν είχε καμία πρόθεση να επιτρέψει τη διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών.

Οι Σαντινίστας μπαίνουν στη Μανάγκουα

Μέχρι τον Ιούνιο του 1979, έπειτα από μια επιτυχημένη επίθεση, οι Σαντινίστας έλεγχαν στρατιωτικά όλη τη χώρα εκτός από την πρωτεύουσα. Στις 17 Ιουλίου ο πρόεδρος Σομόσα παραιτήθηκε και μια μέρα σαν σήμερα, στις 19 Ιουλίου του 1979, οι «απόγονοι» του Σαντίνο έμπαιναν νικητές στη Μανάγκουα. Ο Σομόζα διέφυγε στο Μαϊάμι. Το Εθνικιστικό Φιλελεύθερο Κόμμα του, ουσιαστικά διαλύθηκε και πολλοί από τους λειτουργούς του καθώς και προσωπικότητες των επιχειρήσεων που συμβιβάστηκαν ανοιχτά με το καθεστώς του Σομόσα επέλεξαν την εξορία. Η Καθολική Εκκλησία και πολλοί επιχειρηματίες χειροκρότησαν τη νέα πραγματικότητα· δεν μπορούσαν να κάνουν κι αλλιώς…

Αμέσως μετά την πτώση του καθεστώτος του Σομόσα, η Νικαράγουα ήταν σχεδόν ερειπωμένη από τον εμφύλιο πόλεμο και από τον καταστροφικό σεισμό του 1972. Το 1979, περίπου 600.000 κάτοικοι της Νικαράγουα ήταν άστεγοι και 150.000 ήταν είτε πρόσφυγες είτε εξόριστοι από έναν συνολικό πληθυσμό μόλις 2,8 εκατομμυρίων ανθρώπων. Ως λύση σε αυτά τα ζητήματα, κηρύχθηκε κατάσταση έκτακτης ανάγκης· ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ έστειλε βοήθεια 99 εκατομμυρίων δολαρίων. Γη και επιχειρήσεις του καθεστώτος Σομόσα απαλλοτριώθηκαν, τα παλιά δικαστήρια καταργήθηκαν και οι εργαζόμενοι οργανώθηκαν σε Επιτροπές Πολιτικής Άμυνας. Το νέο καθεστώς δήλωσε επίσης ότι «οι εκλογές είναι περιττές»…

Θάνατος, θάνατος παντού...

Και οι Σαντινίστας έγραψαν την δική τους σκοτεινή ιστορία: κατηγορήθηκαν για μαζικές εκτελέσεις, παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πολίτες «εξαφανίζονταν» μετά τη σύλληψή τους, κρατούμενοι βασανίζονταν, η Δικαιοσύνη καταργήθηκε! Και από το 1980 οι αντι-Σαντινίστας γνωστοί ως Κόντρας άρχισαν να αναπτύσσονται κατά μήκος των συνόρων της Νικαράγουας με την Ονδούρα. Πολλοί από τους Κόντρας ήταν πρώην μέλη της μονάδας της Εθνικής Φρουράς του καθεστώτος Σομόζα και πολλοί ήταν ακόμα πιστοί στον Σομόζα, ο οποίος ζούσε εξόριστος στην Ονδούρα.

Μέχρι το 1982, οι δυνάμεις των Κόντρας είχαν αρχίσει να δολοφονούν μέλη της κυβέρνησης της Νικαράγουας και μέχρι το 1983 είχαν εξαπολύσει μεγάλη επίθεση με την αρωγή της CIA. Έγιναν εκλογές, ο Ντανιέλ Ορτέγα των Σαντινίστας έλαβε ποσοστό 67%. Τελικώς στη 10ετία του ’90 Κόντρας και Σαντινίστας συμφώνησαν σε κατάπαυση πυρός, όμως τα στοιχεία της Φύσης δεν ξέρουν από τέτοια και το 1998 ο τυφώνας Μιτς προκάλεσε στη Νικαράγουα καταστροφές ύψους 1 δισ. δολαρίων και άφησε πίσω του χιλιάδες νεκρούς.

Ο… τυφώνας Ορτέγα προκαλούσε διαδηλώσεις που άφηναν πίσω νεκρούς, ενώ χιλιάδες κάτοικοι εγκατέλειπαν την χώρα. Ο κορονοϊός χτύπησε αλύπητα τη χώρα (καταγράφηκαν περισσότεροι από 3.300 θάνατοι σε πληθυσμό 6,3 εκατ.) και ο Ορτέγα παραμένει επικεφαλής της κυβέρνησης (από το 2007 αδιαλείπτως) και ποιος θυμάται σήμερα πότε μπήκαν οι Σαντινίστας στη Μανάγκουα και ποιος ήταν ο Σαντίνο…