Τι υπαγόρευε η διαβόητη Διαταγή 227: πώς Σοβιετικοί σκότωσαν πάνω από 160.000 Σοβιετικούς με την άδεια του Στάλιν

Διαταγή 227 και Σοβιετικοί πυροβολούν Σοβιετικούς! Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 27 Ιουλίου του 1942, όταν ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Ιωσήφ Στάλιν κατάλαβε πως αν δεν πάρει δραστικά μέτρα η πόλη που έφερε το όνομά του, το Στάλνγκραντ θα γονάτιζε στις μπότες των Ναζί.

Ο Στάλιν είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι χρειάζονταν πιο αυστηρά μέτρα για την αποκατάσταση της πειθαρχίας και σκληρή τιμωρία όσων δείλιαζαν κατά την εκτέλεση του καθήκοντος.

Οποιαδήποτε περαιτέρω υποχώρηση δεν θα ήταν ανεκτή: «Είναι απαραίτητο να υπερασπιστούμε μέχρι την τελευταία σταγόνα του αίματος μας κάθε πόντο, κάθε μέτρο σοβιετικής επικράτειας, να μείνουμε σταθεροί σε κάθε κομμάτι σοβιετικής γης και να την υπερασπιστούμε μέχρι τέλους». Αυτή ήταν η διαβόητη Διαταγή 227: «Ούτε βήμα πίσω!», κι αν αυτός ήταν ο τίτλος της, το περιεχόμενο και η ουσία της διαταγής ήταν: «Οι αξιωματικοί που θα επέτρεπαν στους άνδρες τους να υποχωρήσουν έπρεπε να συλληφθούν και να έχουν την μεταχείριση ενός προδότη», ενώ βαθμοφόροι «πανικοβληθέντες και δειλοί» θα πυροβολούνταν επί τόπου ή θα στέλνονταν να υπηρετήσουν σε Ποινικά Τάγματα.

Τι ήταν τα Ποινικά Τάγματα; Εκεί, οι υπηρετούντες στέλνονταν στα πιο επικίνδυνα σημεία του μετώπου για να εκτελέσουν αποστολές αυτοκτονίας, όπως μετωπικές επιθέσεις στον εχθρό ή περπάτημα σε ναρκοπέδια. Αν οι στρατιώτες διέφευγαν τον τραυματισμό, θα παρέμεναν στα Ποινικά Τάγματα μέχρι να «εξιλεωθούν για τα εγκλήματά τους κατά της πατρίδας με το ίδιο τους το αίμα»! Περίπου 430.000 άνδρες υπηρέτησαν σε αυτές τις μονάδες ανεπιθυμήτων και σχεδόν οι μισοί από αυτούς σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν σοβαρά.

Περίμεναν να τους εκτελέσουν!

Η Διαταγή 227 αύξησε επίσης κατά σχεδόν διακόσια τον αριθμό των Αποσπασμάτων, των μονάδων εκείνων δηλαδή που περίμεναν πίσω από την πρώτη γραμμή του μετώπου, έχοντας τη διαταγή να πυροβολούν όποιον έδειχνε δειλία ή επιχειρούσε να λιποτακτήσει.
Το πόσοι σοβιετικοί στρατιώτες σκοτώθηκαν από συντρόφους τους, με τη διαταγή 227, παραμένει ασαφές. Οι τελευταίες ρωσικές εκτιμήσεις ανεβάζουν τον αριθμό σε 158.000 άνδρες, συμπεριλαμβανομένων 15.000 που πυροβολήθηκαν σε διάστημα δύο εβδομάδων στο Στάλινγκραντ!

Ο βασικός σκοπός της διαταγής «Ούτε βήμα πίσω!» δεν ήταν το για να τιμωρήσει τους παραβάτες, αλλά το να αποτρέψει τους διστακτικούς και για να καθησυχάσει όσους ήταν αποφασισμένοι να πολεμήσουν ότι οποιοσδήποτε από τους συναδέλφους τους στρατιώτες, που παραβίαζε την πειθαρχία θα αντιμετωπιζόταν σκληρά.

Οι αναφορές για την επίδραση της Διαταγής 227 στις σοβιετικές ένοπλες δυνάμεις είναι μικτές· εκθέσεις υποδηλώνουν ότι γενικά έγινε αποδεκτή με θετικές αντιδράσεις από όσους υπηρετούσαν στην πρώτη γραμμή, συμβάλλοντας στην ενίσχυση του ηθικού σε ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή του πολέμου. Ένας στρατιώτης θυμόταν αργότερα τα συναισθήματά του: «Όχι το γράμμα, αλλά το πνεύμα και το περιεχόμενο της διαταγής κατέστησαν δυνατή την ηθική, ψυχολογική και πνευματική ανάκαμψη στις καρδιές και στο μυαλό εκείνων στους οποίους αναγνώστηκε»…

Ο Στρατάρχης της Σοβιετικής Ένωσης, Αλεξάντρ Βασιλιέφσκι, έγραψε: «...Η διαταγή Nο 227 είναι ένα από τα πιο ισχυρά έγγραφα των χρόνων του πολέμου λόγω του πατριωτικού και συναισθηματικού (!) περιεχομένου του... το έγγραφο υπαγορεύτηκε από τραχείς και σκοτεινούς καιρούς... Καθώς το διαβάζαμε, σκεφτόμασταν ότι πρέπει να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να κερδίσουμε τη μάχη».

Τι να πεις; Κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζει! Μόνο αυτό.