Ο μοναχός που προπορεύεται, είχε ένα σαρδόνιο χαμόγελο σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού. Κουβέντα δεν έβγαλε, αλλά στο πρόσωπό του είχε εκείνο το χαμόγελο που δεν θες να συμπαθήσεις. Εντάξει σκέφτηκα, η ιδέα μου θα είναι, ίσως να είμαι και ολίγον προκατειλημμένος μαζί τους, άσχετα που χρόνια έλεγα: «Στο όρος θα πάω μόνο όταν μέσα μου θα είμαι έτοιμος. Όταν μέσα μου θα έχω την ικανότητα, την ηρεμία και το σεβασμό που ορίζουν οι δικές τους παραδόσεις».
