50 ευρώ πήγαιν' έλα: Η παραθαλάσσια πόλη-όνειρο που «ανθίζει» το φθινόπωρο

Μπορεί η πανδημία του κορονοϊού να έχει δημιουργήσει ιδιαίτερες ταξιδιωτικές συνθήκες και να μας κάνει να σκεφτόμαστε την κάθε μας εξόρμηση δύο και τρεις φορές (και μετά ακόμα δύο κι άλλες τρεις - με αυτή την επανάληψη να αγγίζει το διηνεκές), όμως υπάρχουν ορισμένα μέρη που είναι απλά αδύνατον να τους αντισταθείς.

Ένα από αυτά, πέραν πάσης αμφισβήτησης, είναι η Ναύπακτος. Η πόλη της Αιτωλοακαρνανίας είναι μια περιοχή που γνωρίζει ιδιαίτερες... πιένες το καλοκαίρι λόγω των παραλιών της, όμως για τους γνωρίζοντες η εποχή που πράγματι αξίζει να την επισκεφτείς είναι το φθινόπωρο.

Οι λόγοι πολλοί και ξεχωριστοί...

Ιστορία

Η Ναύπακτος είναι μια πόλη με τεράστια ιστορία, η οποία ξεκινάει από την περίοδο που ο Χρόνος ήταν ακόμα παιδί: η πρώτη φορά που ακούμε το όνομά της είναι το 1104 π.Χ., όταν σταμάτησαν εκεί οι Δωριείς (κατά τη διάρκεια της γνωστής τους καθόδου) για να φτιάξουν κάποια πλοιάρια.

Έπαιξε ρόλο και την περίοδο του Πελοποννησιακού Πολέμου (431 π.Χ.- 404 π.Χ.), ενώ το 350 π.Χ. ο Φίλιππος ο Β΄ της Μακεδονίας την παραχώρησε στους Αιτωλούς.

Κατά τα βυζαντινά χρόνια (αλλά και την περίοδο του Μεσαίωνα) «αναβαθμίστηκε», μιας και λόγω της στρατηγικής της θέσης αποτελούσε λιμάνι των ταξιδιωτών προς την Ιταλία και την Κωνσταντινούπολη.

Φυσικά, παγκοσμίως γνωστή έγινε στις 7 Οκτωβρίου του 1571, όταν και έλαβε χώρα η Ναυμαχία της Ναυπάκτου, κατα την οποία συγκρούστηκε ο στόλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τον συμμαχικό στόλο των δυτικών χριστιανικών κρατών (Ισπανίας, Βενετίας, Γένουας κ.α.), με τον συνασπισμό των ευρωπαϊκών δυνάμεων ν' ανακόπτει την «εξάπλωση» της Τουρκίας στη Μεσόγειο.

Μέρος πήραν οι κάτοικοι της πόλης και κατά την επανάσταση του 1821. Τότε, μετά από 8ετείς προσπάθειες κατάφεραν ν' απελευθερώσουν την περιοχή από τον τουρκικό ζυγό, όταν ο θριαμβευτής Ανδρέας Μιαούλης ανάγκασε τους Τούρκους να παραδώσουν το φρούριο.

Ήταν, όμως, τα νεότερα χρόνια που μετέτρεψαν την Ναύπακτο σε «έμβιο», θαρρείς, τουριστικό στολίδι...

Βενετσιάνικο λιμάνι – Κάστρο: Πιο όμορφα από ποτέ το φθινόπωρο

Σε ένα υποτιθέμενο γκάλοπ για το πιο εντυπωσιακό/ ζεστό μέρος της Ναυπάκτου, από τους 1000 ερωτηθέντες είναι σχεδόν βέβαιο πως οι 987 (για να μην πούμε περισσότεροι) θα επέλεγαν ως αδιαμφισβήτητο νούμερο ένα το Βενετσιάνικο λιμάνι.

Με διαφορά το πιο όμορφο και γραφικό λιμάνι της χώρας, σε κάνει να πιστεύεις στον έρωτα με την πρώτη ματιά - και με όλες τις υπόλοιπες, σας διαβεβαιώνουμε. Αποτελεί το διαχρονικό σημείο συνάντησης των κατοίκων (που, μεταξύ μας, τώρα λόγω Covid καλό θα ήταν ν' αποφεύγετε τις... συναθροίσεις) για καφέ, ενώ ο συνδυασμός των πλάτανων και της θέας στη θάλασσα είναι ακαταμάχητος.

Ανεβαίνοντας προς τα πάνω, κι αφού περπατήσετε σε μοναδικά πλακόστρωτα καλντερίμια και υπέροχες αυλές γεμάτες λουλούδια, θα συναντήσετε το... περιβόητο Κάστρο της Ναυπάκτου. Το συγκεκριμένο κάστρο είναι εξαιρετικά καλοδιατηρημένο κι αποτελεί υπόδειγμα φρουριακής αρχιτεκτονικής (ουκ ολίγες φορές απέκρουσαν οι κάτοικοι επίδοξους εισβολείς από εκεί).

Εξυπακούεται πως η θέα όταν φτάσει ο επισκέπτης πάνω κόβει την ανάσα (και όχι μόνο γιατί η ανάβαση μπορεί ν' αποδειχτεί κοπιαστική), μιας και από το λόφο φαίνεται πεντακάθαρα η εκπληκτική γέφυρα Ρίου-Αντίρριου.

Κατά τη διαδρομή προς τα κει θα δει κανείς και τον Πύργο του Μπότσαρη, ένα σπάνιας ομορφιάς κτίσμα του 15ου αιώνα που, πια, λειτουργεί σαν μουσείο- αλλά και το ρολόι της πόλης που έχει ως χρονολογία «γέννησης» το 1914.

Ψανή και Γρίμποβο για τους... τολμηρούς

Εντάξει, ναι, έχετε δίκιο: το καλοκαίρι ανήκει εδώ και αρκετές μέρες στο ημερολογιακό παρελθόν και οι περισσότεροι εξ ημών έχουμε σταματήσει τα μπάνια πάνω από ένα μήνα πριν, όμως...

Όμως μάλλον δε δώσατε αρκετή σημασία στη λέξη που συνόδευε το αρχικό «Ναύπακτος» του παρόντος κειμένου. Ήταν «παραθαλάσσια», πράγμα που σημαίνει πως περιβάλλεται από ξεχωριστές παραλίες.

Πιο γνωστές είναι η Ψανή (ανατολικά από το λιμάνι) και το Γρίμποβο (δυτικά), αμφότερες παραλίες της πόλης. Τα αιωνόβια πλατάνια και τα απίθανα καταγάλανα νερά τους (βραβευμένα, να τονιστεί, με γαλάζια σημαία) θα σας κάνουν να το σκεφτείτε να ρίξετε μια βουτιά, κι ας είναι πλέον τέλη Οκτώβρη.

Άλλωστε, μεταξύ μας, δεν έχει και τόσο πολύ κρύο ακόμα...

Ορεινή Ναυπακτία

Θα είναι, πιστέψτε μας, το road trip της ζωή σας: με το αυτοκίνητό σας ξεκινήστε από το παραθαλάσσιο κομμάτι της πόλης για την ορεινή Ναυπακτία. Στη μαγευτική διαδρομή θα συναντήσετε πυκνά καταπράσινα δάση (που τα φύλλα των δέντρων το φθινόπωρο έχουν αυτό το μνημειώδες απαλό καφέ), θα δείτε τον Εύηνο ποταμό και την Ευηνολίμνη, πολλές πετρόκτιστες βρύσες με φυσικό τρεχούμενο νερό, χωριουδάκια που δίνουν την αίσθηση πως... κρέμονται από τις χαράδρες και πληθώρα από ρεματιές. Εν ολίγοις, ένα τοπίο που δίνει την αίσθηση παραμυθιού και ξεφεύγει από την «στείρα» πραγματικότητα.

Ο επισκέπτης, σ' αυτή την ιδιαίτερη διαδρομή, μπορεί να κάνει αρκετές στάσεις σε κάποιο από τα χωριά που θα συναντήσει (Τερψιθέα, Ελατού, Άνω Χώρα, Αμπελακιώτισσα, Πλάτανος, Κρυονέρι κ.α.) και να γευτεί ορισμένες από τις τοπικές λιχουδιές, με την άγρια φύση να τον «αγκαλιάζει».

Το ακόμα καλύτερο με την Ναύπακτο είναι πως βρίσκεται σχετικά κοντά στην Αθήνα (λίγα περισσότερα από 200 χιλιόμετρα απόσταση), κάτι που σημαίνει πως αν δεν προσπαθήσουμε να μιμηθούμε τον Λιούις Χάμιλτον σανιδώνοντας το γκάζι, με 50-60 ευρώ μπορούμε να πάμε και να γυρίσουμε στην πρωτεύουσα, έχοντας απολαύσει στο μεσοδιάστημα ένα μνημειώδες Σαββατοκύριακο.

Αλήθεια, εσείς ακόμα να πακετάρετε;