Ο παράδεισος των διανοούμενων: Το ελληνικό χωριό των καλλιτεχνών είναι βγαλμένο απ’ τα παραμύθια

Πώς θα σας φαινόταν αν σας λέγαμε ότι υπάρχει ένα χωριό που έχει γίνει… το στέκι των διανοούμενων και των καλλιτεχνών; Μια σπιθαμή γης που όποιος την επισκέπτεται νιώθει πώς ανακάλυψε ό,τι πιο κοντινό υπάρχει στον Παράδεισο. Ώρα να γνωρίσετε το μοναδικό Μεταξοχώρι.

Απέχει από την Αθήνα περίπου 360 χιλιόμετρα. Θεωρείται ο ιδανικός προορισμός γιατί βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από μεγάλο αστικό κέντρο (η Λάρισα απέχει κάτι λιγότερο από 40 χιλιόμετρα) ενώ βρίσκεται σε κοντινή απόσταση και από την Αγιά. Στο Μεταξοχώρι θα βρεις ησυχία, θα απομονωθείς αν θες να αδειάσει το μυαλό σου, αλλά θα ρίξεις και τις βουτιές σου το καλοκαίρι, καθώς βρίσκεται 15 περίπου λεπτά από τη θάλασσα.

Στο Μεταξοχώρι παλιά συναντούσες τους καλύτερους παραγωγούς μεταξιού στην Ελλάδα. Οι Μεταξοχωρίτες έκαναν πολύ αυστηρή διαλογή αυγών και επέλεγαν πάντα τα καλύτερα κουκούλια. Γι’ αυτό η ποιότητα του προϊόντος τους ήταν πολύ υψηλή και έφτασε στο σημείο να θεωρείται απ’ τις κορυφαίες στον κόσμο.  

Το χωριό ξαναγεννήθηκε στις αρχές του 2000 όταν ο Θεόδωρος Σουλιώτης εγκαταστάθηκε στην περιοχή, αγόρασε και αναστήλωσε το οίκημα του 1850 και έφτιαξε έναν ξενώνα που θεωρείται και είναι το καμάρι του Μεταξοχωρίου. Η αρχή είχε γίνει. Ακολούθησε η αναστήλωση και άλλων πέτρινων σπιτιών, τα οποία με τον καιρό έγιναν η εξοχική κατοικία επιφανών καλλιτεχνών και διανοούμενων.

Το Μεταξοχώρι ήταν το χωριό που λάτρεψαν ο Μποτς, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και μια σειρά ακόμη καλλιτεχνών. Διανοούμενοι και καλλιτέχνες βρήκαν στο Μεταξοχώρι τον επίγειο Παράδεισό τους. Έναν τόπο με ομορφιές που δεν βρίσκεις αλλού, ένα ησυχαστήριο όπου ο χρόνος έχει σταματήσει σε μια άλλη εποχή.

Τι να κάνω, τι να δω

Για αρχή, μια βόλτα στο χωριό θα σε κάνει να αντιληφθείς για ποιο λόγο αυτός ο τόπος έχει γίνει το στέκι τόσων καλλιτεχνών. Η αύρα του μοναδική, η ομορφιά του αδιανόητη.

Στο Μεταξοχώρι μπορείτε να απολαύσετε την φύση και να επισκεφτείτε μοναδικά μνημεία όπως το παλιό Υδραγωγείο με τις οκτώ καμάρες, τον Ιερό Ναό του Προφήτη Ηλία που χτίστηκε τον 17ο αιώνα και τον ανοιγμένο βράχο με το μεγάλο δέντρο στη μέση όπου το 1765 ο Κοσμάς ο Αιτωλός μίλησε στους κατοίκους της περιοχής.

Στα πετρόχτιστα σοκάκια του χωριού θα ανακαλύψεις σίγουρα τη δική σου γωνιά. Μακριά από τους πάντες και τα πάντα, το μυαλό σου θα αδειάσει από σκέψεις και η ψυχή σου θα πλημμυρίσει από την ανόθευτη ομορφιά του επιβλητικού τοπίου.

Πού θα μείνω

Η επιλογή είναι εύκολη. Ανάμεσα στα ρυάκια και τα πλατάνια το διατηρητέο, κτίσμα του 19ου αιώνα, Αρχοντικό Σουλιώτη, σε περιμένει για να σου προσφέρει τις πιο ποιοτικές διακοπές της ζωής σου. Το εν λόγω αρχοντικό μετατράπηκε εντέλει σε ξενώνα δίνοντας βαρύτητα στην αισθητική και την άνεση των πελατών του. Στους τελευταίους προσφέρει μια σειρά δραστηριοτήτων για όλα τα γούστα που ικανοποιούν και τον πλέον απαιτητικό:

Θαλάσσιες εκδρομές, μαθήματα κεραμικής και ψηφιδωτών, μάθημα με γεύμα παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας, ιστορικές ξεναγήσεις, κανό στο δέλτα του Πηνειού, canyoning στο φαράγγι Καλυψώ, και φυσικά περιπάτους στα ολάνθιστα σοκάκια του χωριού.

Πού να φάω

Η ταβέρνα, «Κεραμίδι» κερδίζει τη μάχη με διαφορά. Μέσα στο πράσινο, στην απόλυτη δροσιά, με έναν μικρό καταρράκτη μπροστά σου θα φας οικονομικά, θα δοκιμάσεις νέα πιάτα και μερίδες τόσο μεγάλες που δεν θα αντέξεις να φτάσεις ως το τέλος. Δοκίμασε οπωσδήποτε τους πεντανόστιμους λαχανοντολμάδες. Η έκπληξη της ταβέρνας είναι η πίτσα στον ξυλοφούρνο, που την ανοίγει μπροστά στα μάτια σου ο… καλλιτέχνης. Εξαιρετικά είναι επίσης το μοσχάρι στη λαδόκολλα, η  σαλάτα ρόκα και το κατσικίσιο τυρί τους.

Φέτος το καλοκαίρι, όταν ο κορονοϊός θα έχει γίνει μια ανάμνηση κακιά, το Μεταξοχώρι θα είναι εκεί και θα σε περιμένει να το γιορτάσετε με έναν πιο εναλλακτικό τρόπο. Δεν θα το βρεις σε καμιά λίστα top προορισμών, ούτε θα ακούσεις κάποιον φίλο ή γνωστό να στο προτείνει. Γιατί το Μεταξοχώρι είναι το καλά κρυμμένο μυστικό που κρατάνε όσοι το έχουν επισκεφτεί έστω και μια φορά. Όταν ανακαλύπτεις τον Παράδεισο, βλέπεις, θέλεις να τον κρατάς για τον εαυτό σου γιατί φοβάσαι μην τον ανακαλύψει ο μαζικός τουρισμός και χάσει τη μαγεία του…