Ένας διαφορετικός πεζόδρομος, 1,5 ώρα απ’ την Αθήνα: Καταρράκτες και νερόμυλοι σε ένα σκηνικό βγαλμένο από άλλη εποχή

Η ανάγκη μας για αποδράσεις -έστω και κοντινές!- είναι επιτακτική, την ώρα που οι φήμες για ένα ακόμα σκληρό lockdown πληθαίνουν. Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι από εμάς έχουμε πλέον πάρει απόφαση πως ο καιρός που θα μπορούμε ελεύθερα να μετακινούμαστε και να κάνουμε όσα ακριβώς αγαπάμε και έχουμε τόσο στερηθεί τους τελευταίους μήνες είναι ακόμα μακριά, άρα λοιπόν τι μας μένει; Να προετοιμαστούμε για το μέλλον.

Οι travel addicts έχουν εδώ και μήνες ετοιμάσει το πρόγραμμά τους για την μετά-covid εποχή, ενώ ακόμα και όσοι… αντέχουν ακόμα, κάνουν την έρευνά τους για τα μέρη κοντά στη βάση τους που αξίζει κανείς να επισκεφτεί κανείς μόλις όλο αυτό που ζούμε τελειώσει. Σήμερα «ταξιδεύουμε» 1,5 ώρα μακριά από την Αθήνα, σε ένα μέρος που δίνει την αίσθηση πως βρισκόμαστε πολύ μακριά από την πρωτεύουσα της χώρας. Ένα μέρος τόσο όμορφο και γραφικό, όσο και ιδανικό για μία αυθημερόν απόδραση με θέα μια όαση πρασίνου, μικρούς καταρράκτες, νερόμυλους, πέτρινα γεφύρια και αιωνόβιους πλάτανους που μοιάζουν βγαλμένα από άλλη εποχή. Τι θα λέγατε για έναν περίπατο στον πεζόδρομο της Κρύας Λιβαδειάς;

Η Λιβαδειά έχει χαρακτηριστεί ως η «πόλη των νερών», τίτλος που δικαιολογείται απόλυτα με μια ματιά στην γραφική και καταπράσινη Κρύα. Η Κρύα, βρίσκεται στο νότιο τμήμα της πρωτεύουσας της Βοιωτίας και αποτελεί ένα από τα πλέον τουριστικά hotspots τόσο για τους επισκέπτες της Λιβαδειάς όσο και για εκείνους που οδεύουν προς Αράχωβα, Παρνασσό και Δελφούς. «Μια στάση στην Κρύα επιβάλλεται!», θα ακούσεις να προτείνουν οι ντόπιοι, πάντα πρόθυμοι να σε ξεναγήσουν και να σε στείλουν στα καλύτερα.

Πώς θα φτάσεις

Ακολουθώντας την ίδια διαδρομή από Αθήνα για Αράχωβα, Παρνασσό και Δελφούς. Θα χρειαστεί να διανύσεις περίπου 140 χιλιόμετρα από την εθνική οδό Αθηνών - Λαμίας και τον δρόμο Κάστρο – Ορχομενού, σα να λέμε 1,5 ωρίτσα δρόμος. Ίσως ένα εικοσάλεπτο περισσότερο αν πετύχεις κίνηση ή δύσκολες καιρικές συνθήκες.

Ένας πεζόδρομος αλλιώτικος απ’ τους άλλους

Αν και την περιοχή δεν την έχουν εκμεταλλευτεί στο έπακρο τουριστικά, η δημιουργία του χαρακτηριστικού πεζόδρομου πάνω ακριβώς από τα τρεχούμενα νερά έχει δώσει άλλο αέρα στην Κρύα. Ο πεζόδρομος αυτός είναι σχεδόν πάντα γεμάτος κόσμο, που σπεύδει να περπατήσει και να χορτάσει φύση, μακριά από εμπορικά καταστήματα και φασαρία. Το μόνο που θα βρεις εκεί είναι καφενεία και ταβερνάκια για καφέ, σνακ, μεζέδες και φαγητό με θέα το ποτάμι! Όπως παλιά… Αυτό που σίγουρα δεν περνά απαρατήρητο, είναι ο ήχος των νερών του ποταμού Έρκυνα που κατεβαίνουν ορμητικά και σε κάνουν να ξεχνάς πού ακριβώς βρίσκεσαι. Τον ήχο αυτό μπορεί να απολαύσει κανείς από κάθε γωνιά της περιοχής και ιδιαίτερα περνώντας πάνω από τα πέτρινα γεφύρια που με τη σειρά τους προσθέτουν κάτι ακόμα πιο γοητευτικό στην ήδη μαγική εικόνα της Κρύας.

Τα νερά της Λήθης και της Μνημοσύνης

Τα νερά του ποταμού έχουν τη δική τους ιστορία. Στην Κρύα -τότε περιοχή των πηγών της Έρκυνας- κατά την αρχαιότητα βρισκόταν το μαντείο του Τροφωνίου Διός, ξακουστό για το νερό «των πηγών της Λήθης και της Μνημοσύνης». Στον Έρκυνα λούζονταν οι Αρχαίοι Έλληνες από δύο δεκατριάχρονα παιδιά της πόλης τα οποία αποκαλούσαν «Ερμές» και στη συνέχεια αλείφονταν με έλαιο, πριν οδηγηθούν στους ιερείς οι οποίοι τους έδιναν να πιούν νερό από τις πηγές του ποταμού της Λήθης και της Μνημοσύνης «για να λησμονήσουν όλες τις έγνοιες τους και να θυμηθούν όσα θα έβλεπαν και θα άκουγαν στο μαντικό σπήλαιο».

Must-do

Μετά το μαντείο του Τροφωνίου Διός, τo εκκλησάκι της Αγίας Ιερουσαλήμ αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη. Τόσο κατά τη διαδρομή όσο και από το εκκλησάκι, θα απολαύσεις την εκπληκτική θέα στην πόλη της Λιβαδειά και στον άκρως τουριστικό Παρνασσό. Από εκεί φαίνεται και το σκαρφαλωμένο σε βράχους μεσαιωνικό κάστρο της Λιβαδειάς, το οποίο ωστόσο επιβάλλεται να δεις από κοντά, ακολουθώντας τη διαδρομή μέσα από το πευκοδάσος. Θα χορτάσεις θέα και απίστευτη ηχώ.

Όσο κι αν μείνεις, όποια σχέδια κι αν έχεις, φρόντισε κατά την επίσκεψή σου στην Κρύα να δοκιμάσεις το περίφημο σουβλάκι της Λιβαδειάς που είναι πλέον γνωστό σε ολόκληρη την Ελλάδα. Και δικαίως.