Λωρίδες υπέροχης θάλασσας μέσα σε βραχώδεις ακτές: Τα καταραμένα «Λιμάνια του Διαβόλου» είναι κάτι εντελώς διαφορετικό

Τσιμπιόμαστε για να βεβαιωθούμε ότι είναι αλήθεια. Πονάμε, άρα είναι. Για καλό και για κακό, τσιμπιόμαστε ακόμα μία -ναι, εξακολουθεί να πονάει, επομένως δεν ονειρευόμαστε. Εντάξει.

Μη μας παρεξηγείτε. Το προηγούμενο, αρκετά μεγάλο είναι η αλήθεια, διάστημα το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε στην καραντίνα ήταν να κλείνουμε τα μάτια μας και να επιδιδόμαστε σε ρεκόρ νοητών ταξιδιών, μιας και το μεγαλύτερο που μας δινόταν η ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε ήταν μέχρι το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς και πίσω. Πλέον, όμως…

Πλέον, με τους εμβολιασμούς να κινούνται με ικανοποιητικότατους ρυθμούς, το lockdown μας αποχαιρέτισε, τα sms μας τελείωσαν και οι διαδημοτικές μετακινήσεις επιτρέπονται.

Έτσι, ανοίγουμε τα βλέφαρα και, πια, αρχίζουμε να πηγαίνουμε στις αέναες, θαρρείς, ομορφιές της Ελλάδος.

Σήμερα, ένα παραδεισένιο μέρος με «διαβολικό» όνομα: τα Σεϊτάν Λιμάνια στην Κρήτη…

Οι Τούρκοι τα είπαν «Λιμάνια του Διαβόλου» αλλά… καμία σχέση!

Είναι μία από τις πιο κοινότοπες εκφράσεις, όμως εν προκειμένω μάλλον αποδίδουν πλήρως αυτό που θέλει να πει ο ποιητής: εχθρός του καλού είναι το καλύτερο.

Και, να μας συμπαθούν τα υπόλοιπα εκθαμβωτικά μέρη της χώρας μας, λίγες περιοχές μπορούν να συγκριθούν με τα Σεϊτάν Λιμάνια, έστω κι αν η «καταραμένη» ονομασία τους παραπέμπει σε καζάνια της… κολάσεως και όχι στα θεσπέσια καταγάλανα νερά της Κρήτης.

Από πού προέκυψε, όμως, αυτή η λεκτική «παρασπονδία»; Δε φταίμε εμείς, ρε παιδιά, αλλά οι γείτονές μας!

Εξηγούμαστε: τα Σεϊτάν Λιμάνια είναι ένας από τους τρεις όρμους που δημιουργεί  θάλασσα στην περιοχή του Ακρωτηρίου, στη βορειοανατολική πλευρά της χερσονήσου, και βρίσκονται σε απόσταση περίπου 20 χιλιομέτρων από το κέντρο των Χανιών.

Λωρίδες θάλασσας εισχωρούν ανάμεσα στις απόκρημνες βραχώδεις ακτές του Ακρωτηρίου, δημιουργώντας μικρούς όρμους. Οι Τούρκοι έδωσαν στην περιοχή την ονομασία «Σεϊτάν», που σημαίνει «διαβολικός», λόγω της επικινδυνότητας των ρευμάτων στην περιοχή, που αποτελούσαν απειλή για τα πλοία που περνούσαν από εκεί επί Τουρκοκρατίας και φλέρταραν απροκάλυπτα με το να βυθιστούν.

Επομένως τα Σεϊτάν Λιμάνια μεταφράζονται, θα μπορούσαμε να πούμε, ως «Διαβολολίμανα», αν και σε επίπεδο εμφάνισης τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.

Πού ακούστηκε, διάολε, «Διαβολολίμανα» που μοιάζουν με επίγειο παράδεισο;

Καλώς ήλθατε στην κορυφαία, ίσως, παραλία της Κρήτης

Κι αφού ξεμπερδέψαμε με τα των (σεβαστών, αλλά λανθασμένων) ονομάτων, ας περάσουμε στο ζουμί ή ακριβέστερα, στο θαλασσινό νερό: Η πρόσβαση στην παραλία του Στεφάνου -της πιο όμορφης, μάλλον, εκ των κολπίσκων- είναι μια μικρή περιπέτεια, αλλά, πιστέψτε μας, αξίζει πέρα για πέρα κάθε ταλαιπωρία.

Οδηγίες προς μελλοντικούς λουόμενους: για να φτάσεις εκεί πρέπει να ακολουθήσεις την ταμπέλα προς το χωριό Χωρδάκι, κατευθυνόμενος προς το αεροδρόμιο Χανίων.

Στην είσοδο του χωριού στρίβεις δεξιά και πριν ο δρόμος ανηφορίσει για την κορυφή του όρους Σκλόκα, θα πάρεις ξανά το δεξιό μονοπάτι για το εκκλησάκι του Αγίου Ραφαήλ.

Αν η Θεά Τύχη σου χαμογελάσει με όλη της την οδοντοστοιχία να φαίνεται, θα βρεις να παρκάρεις κοντά στον… γκρεμό, τον οποίο και θα πρέπει να κατέβεις. Προτού παρελάσουν όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου από το πρόσωπό σου, επίτρεψέ μας: όχι, δεν είναι τόσο τρομακτικό όσο ακούγεται.

Από εκεί πάνω η θέα προσφέρεται για την τέλεια φωτογραφική λήψη: η στενόμακρη μικροσκοπική παραλία μέσα στο άγριο τοπίο με τους κάθετους βράχους συνιστά το απόλυτο οπτικό ξάφνιασμα. Ένα οφθαλμόλουτρο που όμοιό του σπάνια συναντά κανείς.

Από τα δύο μονοπάτια που θα βρεις μπροστά σου, διαλέγεις εκείνο στα δεξιά σου: έναν απότομο χωματόδρομο ανάμεσα σε βράχια και μερικά δέντρα, που «κατηφορίζει» προς την παραλία σε λιγότερο από 10 λεπτά.

Εννοείται ότι τα αθλητικά παπούτσια και ο ελαφρύς εξοπλισμός είναι απαραίτητα ώστε να επιχειρήσετε την κατάβαση (διότι αυτή ακολουθείται πάντα από ανάβαση- έτσι δεν είναι;). Όταν πια βρεθείς μπροστά στα 4 ψηλά σκαλιά και απέχεις κάτι μέτρα από το χαλίκι και την άμμο, τα χρώματα και η ιδιομορφία του τοπίου θα σε κάνουν να ψάχνεις την επόμενη παραλία που θα σε ενθουσιάσει τόσο.

Αν βέβαια είσαι λάτρης των βουτιών, δύσκολα θα βρεθεί μια τέτοια, δεδομένου ότι οι βράχοι σου προσφέρουν τη δυνατότητα να «καρφωθείς» στο νερό από διαφορετικά επίπεδα. Πάντα με την απαιτούμενη προσοχή βέβαια, καθώς είπαμε ότι το τοπίο είναι άγριο και δεν ενδείκνυται για «μαγκιές».

Κλείνοντας, μια φιλική συμβουλή (γιατί καλός ο παράδεισος, όμως ενίοτε γίνεται «πατείς με, πατώ σε» και σου χαλάει το… νέκταρ): τα Σεϊτάν Λιμάνια αποτελούσαν, μέχρι πριν από μια πενταετία περίπου, ένα «κρυφό» μέρος που πέραν των ντόπιων ελάχιστοι γνώριζαν.

Πλέον, όμως, είναι ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα τοπία στο Instagram, επομένως η επιλογή του να πας εκεί τα Σαββατοκύριακα ή τον Αύγουστο μάλλον είναι πιο λάθος κι από το να φορέσεις καφέ μαγιό με μαύρη αμάνικη μπλούζα από πάνω.

Γι’ αυτό, πράξε αναλόγως και καλή απόλαυση…