Σπιναλόγκα: Το νησάκι των λεπρών που έγινε τουριστικός προορισμός

Η Βικτόρια Χίσλοπ την έκανε γνωστή στα πέρατα της γης την τελευταία 20ετία.«Το Νησί», η Σπιναλόγκα (Καλυδών, κατά την αρχαιότητα) δημιουργήθηκε το 1526, όταν οι Ενετοί κατέστρεψαν μέρος της χερσονήσου Κολοκύθα και δημιούργησαν το νησάκι. Μια ανάσα από την Πλάκα της Ελούντας, μόλις 800 μέτρα από την στεριά, αποτελεί τουριστική ατραξιόν όλο το χρόνο κι ένα από τα σήματα κατατεθέν της Κρήτης. Η Χριστίνα Μαραγκού την «πάτησε», την αγάπησε και πήρε μαζί της φεύγοντας, κάθε εικόνα της.

Ανέκαθεν, τα εγκαταλελειμμένα και πολύπαθα μέρη μου ασκούσαν μια περίεργη γοητεία. Δε χρειάστηκε, λοιπόν, δεύτερη σκέψη προκειμένου να συμπεριληφθεί η Σπιναλόγκα στο καλοκαιρινό μου road trip στην Κρήτη.

Η Σπιναλόγκα δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Όλοι γνωρίζουμε ή έχουμε έστω ακουστά το μικρό νησί που οχυρώθηκε από τους Ενετούς προκειμένου να αποτρέψει επικείμενες επιθέσεις επίδοξων κατακτητών στον κόλπο της Ελούντας.

Κατά τη μακρά ιστορία του, εκτός από οχυρό, υπήρξε και καταφύγιο των «Χαΐνηδων», δηλαδή των επαναστατών Κρητικών που οργάνωναν αντάρτικα κατά τη διάρκεια της Τουρκικής κατοχής. Ως Λεπροκομείο ξεκίνησε να λειτουργεί το 1905. Αυτή του η ιδιότητα το ακολούθησε μέχρι το 1957, οπότε και άδειασε το νησί, αφού ανακαλύφθηκε το φάρμακο για τη νόσο του Χάνσεν.

Διαβάστε περισσότερα στο carnetdevoyage.gr