Για μοναχικούς περιπατητές, ζευγάρια και καλλιτέχνες: Η «Αρχόντισσα του Αργοσαρωνικού» θα σε κάνει να την ερωτευτείς παράφορα αυτό το Φθινόπωρο

«Χειμώνα σε νησί; Μάλλον όχι, ας ψάξω κάτι άλλο». Μια σκέψη που υπάρχει στο μυαλό των περισσότερων από εμάς, η οποία είναι μεν δικαιολογημένη, αλλά για πολλούς λόγους αδικεί κατάφορα τα ελληνικά νησιά που παραμένουν πανέμορφα κάθε εποχή του χρόνου. Διαφορετικά μεν από τους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά με έναν ξεχωριστό αέρα που αξίζει να γευτείς ακόμα και στην καρδιά του χειμώνα. Τότε που η απλότητα και ηρεμία παίρνουν τη θέση της έντονης νυχτερινής ζωής και του μαζικού τουρισμού.

Άσε, λοιπόν, για λίγο στην άκρη τη λίστα με τους ορεινούς προορισμούς και πιάσει αυτή των νησιών. Αξίζει και με το παραπάνω. Πολύ μακριά από τη φασαρία της πόλης, το άγχος και τους γρήγορους ρυθμούς της καθημερινότητας, αλλά πολύ κοντά στο λιμάνι του Πειραιά, βρίσκεται η πανέμορφη Ύδρα. Το νησί αυτό που έτσι κι αλλιώς μοιάζει να έχει απαρνηθεί την έντονη ζωή, προτιμώντας να ζει σε δικούς του ρυθμούς ακόμα και το καλοκαίρι. Πόσο μάλλον το φθινόπωρο.

Η Ύδρα είναι ένα νησί παραδοσιακό, ρετρό και γαλήνιο. Δεν είναι τυχαίο πως κατέχει τον τίτλο του «νησιού των ερωτευμένων», με την ομορφιά της να χαράσσεται ανεξίτηλα στο μυαλό κάθε επισκέπτη.

Η «Αρχόντισσα του Αργοσαρωνικού» επί δεκαετίες φιλοξενεί μοναχικούς περιπατητές αλλά και καλλιτέχνες οι οποίοι αντλούν έμπνευση για δημιουργία από τη γοητευτική μελαγχολία της. Δεν είναι ψέμα ούτε υπερβολή να πούμε πως πριν ακόμα πατήσεις το πόδι σου στο νησί, θα αισθανθείς την ιδιαίτερη -σχεδόν μαγική- του ατμόσφαιρα.

Τι θα δεις στη φθινοπωρινή Ύδρα

Το λιμάνι της Ύδρας είναι στην ουσία ένα ανοιχτό μουσείο. Κάθε γωνιά χαρίζει μνήμες από τη ναυτική της ιστορία, με κανόνια στραμμένα προς το Αιγαίο, προτομές ναυάρχων, καθώς και τα σπίτια σπουδαίων αγωνιστών.
Οι βόλτες στα λιθόστρωτα σοκάκια είναι όνειρο αυτή την εποχή, με τα υπέροχα μικρά μαγαζάκια να σε καλούν να τα επισκεφτείς.
Πρέπει να ξέρεις πως ένα στοιχείο που κάνει την Ύδρα ιδανικό προορισμό για κάθε εποχή, είναι πως το νησί αυτό δεν «αγαπά» τα αυτοκίνητα. Στους δρόμους της Ύδρας θα δεις καροτσέρηδες να σπρώχνουν τα παλιά οχήματά τους, σκηνικό που μας γυρίζει στις γλυκές δεκατίες των ‘50s – ‘60s.

Μία απογευματινή βόλτα επί του παραλιακού δρόμου που ενώνει το Καμίνι με τον Βλυχό, τη στιγμή που δύει ο ήλιος, θα σου χαρίσει απίστευτες εικόνες και καταπληκτικές φωτογραφίες. Εξάλλου όπως είπαμε και πιο πάνω, ο ερωτισμός είναι έκδηλος σε αυτό το νησί.
Σε αυτό συνηγορεί και το ψηλότερο βουνό του νησιού, με το όνομα Έρως. Φόρα τα αθλητικά σου και ρούχα άνετα και κάνε πεζοπορία προς την κορυφή του. Στη διαδρομή θα συναντήσεις πετρόχτιστες κατοικίες, παραδοσιακά εκκλησάκια και μεγάλα αρχοντικά. Φτάνοντας θα αντικρίσεις το μπλε του ουρανού να ενώνεται με το γαλάζιο του Αργοσαρωνικού και του Μυρτώου.

Το Κόκκινο Σπίτι

Αφιέρωσε λίγες ώρες του απογεύματός σου για να βρεθείς στο μικρό χωριό, στο οποίο βρίσκεται το σπίτι του ναυάρχου Μιαούλη, γνωστό ως «Κόκκινο Σπίτι» που χτίστηκε το 1786. Εκεί κάθε απόγευμα μαζεύονται ντόπιοι και παππούδες του χωριού και λένε τα νέα τους, μία παρέα μοναδική, σαν βγαλμένη από άλλη, ασπρόμαυρη εποχή.

Με άλλα λόγια, η Ύδρα αυτή την εποχή είναι ένα όνειρο που πρέπει να ζήσεις για να αντιληφθείς πόση ομορφιά μπορεί να χωράει ένας μικρός τόπος, που βασίζεται μόνο στη ρετρό απλότητα και τη φυσική ομορφιά του. Μακριά από την καλοκαιρινή πολυκοσμία, τη φασαρία το έντονο στοιχείο του διμήνου Ιούλιος – Αύγουστος. Μήπως να κλείσεις εισιτήρια;