Παναγίτσα, το χωριό έκπληξη με τις λίμνες, τα αξιολάτρευτα ζωάκια και τον “κρυφό” καταρράκτη

Χτισμένο σε υψόμετρο 750 μέτρων στις πλαγιές του όρους Βόρας, βρίσκεται ένα φιλόξενο χωριό, το οποίο απέχει μια ανάσα από το χιονοδρομικό κέντρο του Καϊμακτσαλάν και έχει την πιο εντυπωσιακή θέα προς τη λίμνη Βεγορίτιδα και τον υπέροχο κάμπο με τους οπωρώνες.

Η αρχική ονομασία του χωριού ήταν Όσλοβο, σύμφωνα με το travelinspiration, όμως μετονομάστηκε σε Παναγίτσα από τους πρόσφυγες, οι οποίοι με μηδαμινά εφόδια μα απεριόριστη ψυχική δύναμη, κατέφτασαν έπειτα από την ανταλλαγή πληθυσμού το 1926. Λίγα χρόνια αργότερα, κατά τη δεκαετία του ’50, έφθασαν στο χωριό Αμερικάνοι αιρετικοί οι οποίοι δίδαξαν στους ντόπιους την καλλιέργεια των δένδρων. Έτσι, σήμερα, πολλοί είναι οι κάτοικοι του χωριού που ασχολούνται με την καλλιέργεια σε μήλα, κεράσια, ροδάκινα και άλλα προϊόντα που παράγονται στον κάμπο.

Η Παναγίτσα απέχει ελάχιστα από την «Αράχωβα του Βορρά», τον τουριστικό Άγιο Αθανάσιο και το χιονοδρομικό κέντρο του Καϊμακτσαλάν, και φέρει τον δικό της ισχυρό χαρακτήρα, ενδυναμώνοντας την γύρω περιοχή. Παραδοσιακοί ξενώνες, υπέροχες ταβέρνες με καλό φαγητό, αεραθλητικό κέντρο με επιδείξεις ακροβατικής ανεμοπλοΐας και πίστα αγώνων moto-cross, είναι μερικά από όσα προσφέρει.

Αξίζει να αναφερθεί πως η περιοχή έχει χαρακτηριστεί από το 1997 ως αρχαιολογικός χώρος. Στα ανατολικά του χωριού μάλιστα, βρέθηκε νεκροταφείο που χρονολογείται στα υστεροβυζαντινά χρόνια, ενώ στα νοτιοδυτικά του έχει εντοπιστεί αρχαίος οικισμός, που χρονολογείται από την Εποχή του Χαλκού μέχρι και τα ελληνιστικά χρόνια, με ιδιαίτερα έντονα τα στοιχεία κατοικήσεως στην Εποχή του Σιδήρου. Όμως, το δυνατό της χαρτί έγκειται στις τρεις τεχνητές λίμνες της, από τις οποίες αρδεύεται και λειτουργεί το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο που τροφοδοτεί το τοπικό δίκτυο, στολίζοντας ευχάριστα τον πίνακα της οντότητάς της.

Η μεγαλύτερη λίμνη εξ αυτών, γνωστή με την ονομασία «Λίμνη του Παρέα», είναι ιδανική για περίπατο, ξεκούραση και βέβαια εξερεύνηση στη φύση. Μικρά ζωάκια κυκλοφορούν ελεύθερα, ενώ σε ελάχιστα μέτρα από αυτήν βρίσκονται οι καταρράκτες του Καγιά, που λίγοι γνωρίζουν, με υπέροχα τρεχούμενα νερά και απέραντη ομορφιά όποια εποχή του χρόνου και αν αποφασίσετε να τους επισκεφτείτε.

Επιπλέον, κάτω από τον ίσκιο των δέντρων, βρίσκεται ένας υπέροχος χώρος διαμορφωμένος κατάλληλα για κάθε περίσταση, που σίγουρα θα κλέψει την καρδιά σας και θα σας κάνει να σκεφτείτε πως τελικά, ναι, πρόκειται για ένα ιδιαίτερο χωριό με απίστευτη ομορφιά για όλα τα γούστα, το οποίο αξίζει πραγματικά να επισκεφτεί κανείς.

Αξιέπαινη ωστόσο είναι η επιχείρηση των συγχωριανών με την επωνυμία «Εβόρα», η οποία δημιουργήθηκε το 1997 από την τότε Κοινότητα και τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Παναγίτσας, επενδύοντας το πιο δυνατό τους χαρτί, σε έναν τόπο που έχει πολλά να δώσει. Η παραγωγή των προϊόντων μάλιστα βασίζεται σε τοπικά φρούτα του κάμπου της Παναγίτσας και σε σπιτικές συνταγές, τόσο με συσκευασίες αποξηραμένων φρούτων όσο και μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού κ.α..