Εξερεύνηση στο Ορυχείο Φυρέ: Μυστικά τούνελ και σκοτεινές στοές

Στη βορειοανατολική πλευρά του Υμηττού, κοντά στη μονή Αγίου Ιωάννη Κυνηγού, βρίσκονται τα ορυχεία Φυρέ. Για να τα προσεγγίσει κάποιος αρκεί να πάρει το μονοπάτι που βρίσκεται παράλληλα με το δρόμο, πίσω από τη μονή, με κατεύθυνση το βουνό.

Όπως περιγράφει το wind up, η πεζοπορία προς τα ορυχεία διαρκεί μόλις λίγα λεπτά, και στη διαδρομή συναντάμε και άλλα ανοίγματα στοών τα οποία όμως δεν έχουν κάποιο ενδιαφέρον.

Μόλις φτάνουμε στην είσοδο του, θα δούμε ότι υπάρχουν ακόμα κάποια εγκαταλελειμμένα κτίρια που χρησιμοποιούνταν κάποτε για τις ανάγκες του ορυχείου, εικάζεται ότι εκεί ήταν τα γραφεία εταιρείας και οι κολυμπήθρες που ξέπλεναν το μετάλλευμα.

Γενικά το ορυχείο, αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα που ενώνονται μεταξύ τους και αν και συναντάμε αρκετές στοές αριστερά και δεξιά της κεντρικής όδευσης, όλες σταματούν μετά από λίγα μέτρα, και είναι σχετικά δύσκολο να χαθεί κάποιος προσεκτικός εξερευνητής. Γι’ αυτό και καθίσταται ιδανικό ορυχείο για μια πρώτη γνωριμία με στοές.

Η ιστορία του ορυχείου 

Ξεκίνησε την δεκαετία του 40, πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και ήταν μεταλλείο μόλυβδου, έχει ακουστεί από γέροντα εργαζόμενο εκεί, ότι πιθανώς εξήγαγαν και κάρβουνο και ανήκε αρχικά στις επιχειρήσεις Ηλιοπούλου.

Στο εγκαταλελειμμένο, τότε, μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη ζούσαν οι οικογένειες των μεταλλωρύχων.
Το βαθύτερο πηγάδι του μεταλλείου, λίγο πιο πάνω από τις βασικές εγκαταστάσεις, έχει βάθος 110 μέτρα και ήταν πιθανώς εξαερισμός.

Το μεταλλείο σταμάτησε να λειτουργεί για ένα διάστημα, περί τα τέλη της δεκαετίας του ’50 και ξεκίνησε πάλι ύστερα από λίγα χρόνια με σύγχρονο εξοπλισμό (σπαστήρες κλπ.) αλλά για εξαγωγή μαρμάρου δεύτερης ποιότητας, για να σταματήσει οριστικά ύστερα από λίγα χρόνια.

Ακόμα υπάρχουν φλέβες μαρμάρου. Μπορεί να ήταν δεύτερης ποιότητας, αλλά τα προτιμούσαν για αρκετές κατασκευές.