Κέρος: Τι γνωρίζουμε για το νησί των σπασμένων ειδωλίων

Η Κέρος είναι ένα νησί στις Κυκλάδες, το οποίο βρίσκεται νοτιοανατολικά της Νάξου, νότια του Κουφονησίου και βορειοδυτικά της Αμοργού, με ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Είναι ορεινή, άγονη, χωρίς πηγές πόσιμου νερού και με δύσκολη πρόσβαση. Το κύριο πέτρωμα της είναι το μάρμαρο, με το λευκό και λεπτόκοκκο να υπερισχύει. Η επιφάνειά της εκτιμάται στα 15,042 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ η ακτογραμμή της έχει μήκος 27 χιλιόμετρα.

Κατά τον Μεσαίωνα, η Κέρος χρησιμοποιήθηκε ως βάση πειρατών, ενώ στα νεότερα χρόνια, μέχρι το 1952, ανήκε στη μονή της Παναγίας Χοζοβιώτισσας της Αμοργού και στη συνέχεια πέρασε στη Γεωργική Υπηρεσία. Τμήματα της έκτασής της δημοπρατούνται περιοδικά σε βοσκούς για κτηνοτροφικούς σκοπούς.

Σήμερα, η Κέρος ανήκει στην Αμοργό και από το 1992 έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος. Μαζί με το Κουφονήσι, την Ηρακλειά και τη Σχοινούσα, έχει χαρακτηριστεί ως βιότοπος CORINE λόγω της ποικιλίας των μεσογειακών οικοσυστημάτων που διαθέτει, της σημασίας του για τα μεταναστευτικά πουλιά και τα ενδημικά είδη, καθώς και για την πλούσια θαλάσσια ζωή. Η Κέρος είναι ακατοίκητη από το 1968.

Το National Geographic δημιούργησε ένα μοναδικό ντοκιμαντέρ για την Κέρο και το «μυστήριο των σπασμένων ειδωλίων» στο νησί. «Πριν από 60 χρόνια, μια ομάδα αρχαιολόγων ξεκίνησε ένα ταξίδι εξερεύνησης στην καρδιά του Αιγαίου, με σκοπό να αποκαλύψει ένα μυστήριο 4.500 ετών», αναφέρει το κανάλι στην περιγραφή του βίντεο.