Θεσσαλονίκη: Γαστρονομικός περίπατος στις ιστορικές αγορές τροφίμων (pics)

Η Θεσσαλονίκη, δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας μας, και πρωτεύουσα του νομού Θεσσαλονίκης, ιδρύθηκε το 316/5 π.Χ. από τον Μακεδόνα στρατηγό Κάσσανδρο,  που της έδωσε το όνομα της συζύγου του και ετεροθαλούς αδελφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Θεσσαλονίκης. Προήλθε από τη συνένωση 26 πολιχνών που βρίσκονταν γύρω από το Θερμαϊκό κόλπο, μια πόλη πολυεθνική, επί αιώνες, πολυπολιτισμική, με επιρροές από την Ανατολή και τη Δύση, σε κάθε αποτύπωμά της’ από την αρχιτεκτονική των κτιρίων της μέχρι τις γειτονιές της, από την κουλτούρα της μέχρι την ιστορία της, και από τα χρώματα και τις παραδόσεις της μέχρι τις γεύσεις της, την κουζίνα της, τα φαγητά της, τους μεζέδες της, τις αγορές της.

«Η Θεσσαλονίκη είναι μια γαστρονομική μητρόπολη, ένα σταυροδρόμι πολιτισμών, από την αρχή της ιστορίας της ως σήμερα, σημείο συνάντησης Ανατολής και Δύσης. Πουθενά αλλού στην Ελλάδα δεν πρόκειται ο επισκέπτης να βρει τόσες πολλές διαφορετικές γεύσεις συνδυασμένες στο ίδιο τραπέζι» αναφέρει στο «Εθνος της Κυριακής» η Κική Εμμανουηλίδου σεφ, συγγραφέας βιβλίων μαγειρικής, μέλος της Λέσχης Αρχιμαγείρων Βορείου Ελλάδος, συμπληρώνοντας «Βυζαντινές γεύσεις και τεχνικές συνεχίζουν να υπάρχουν σήμερα με τη συνύπαρξη Οθωμανικών, Εβραϊκών και Γαλλικών επιρροών, ιδεών και προϊόντων. Η Θεσσαλονίκη έχει δημιουργήσει την ιδιαίτερη κουζίνα της, επηρεασμένη από την ιστορία της, με εξαιρετικά αποτελέσματα».

Εμβληματικοί παγκόσμιοι τίτλοι μέσων μαζικής ενημέρωσης κατατάσσουν τη Θεσσαλονίκη στις top λίστες προορισμών για φαγητό! Μεζεδοπωλεία, ουζερί, ταβέρνες και εστιατόρια, μπουγατσατσίδικα, γυράδικα, πατσατσίδικα αλλά και gastro bar, μπυραρίες, bar restaurant, παραδοσιακές κλασικές γεύσεις, γεύσεις Θεσσαλονίκης με μοντέρνες πινελιές συνυπάρχουν με τις μεσογειακές αλλά και τις ευρωπαϊκές, τις ανατολίτικες, τις αραβικές, τις συριακές γεύσεις, τις αρμένικες. Και όλο αυτό το συνονθύλευμα γεύσεων, χρωμάτων, αρωμάτων, χώρων εστίασης τοποθετούν τη Θεσσαλονίκη στον γαστρονομικό χάρτη, όχι μόνο της Ελλάδας, όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά και στον παγκόσμιο!

Καπάνι και Βλάλη

Τριγυρνάμε στο κέντρο της πόλης, στις αγορές τροφίμων Καπάνι και Βλάλη, που  περικλείονται από τις οδούς Εγνατία, Αριστοτέλους, Ερμού και Βενιζέλου, αποτελούνται δε από τους πεζόδρομους, Μενεξέ, Κυδωνιάτου, Βλάλη, Ασκητού, Σπανδωνή, Χαλκέων, Σολωμού.

Αγορά αλεύρων σημαίνει το όνομα Καπάνι, που προέρχεται από την τουρκική φράση «Ουν Καπάν». Μια αγορά που πωλούνται από τρόφιμα μέχρι μπαχαρικά, και από ζαρζαβάτια μέχρι ψάρια, είδη οικιακής χρήσης, ενδύματα, εκκλησιαστικά και τουριστικά είδη κτλ. 

«Στο Καπάνι διαλαλούσαν τα προϊόντα τους, ενώ στη Μοδιάνο, δεν τα διαλαλούσαν, ήταν η ακριβή αγορά» λέει η Σμαράγδα Ντασιούδη Μακρή, ξεναγός μας στον γαστρονομικό περίπατο στις ιστορικές αγορές τροφίμων της Θεσσαλονίκης, και δημιουργός της «Μαρμίτας» εργαστήρι μαγειρικής που διατηρεί στο κέντρο της πόλης, εδώ και 15 χρόνια.

«Νότη, θα μου βάλεις μισό κιλό φέτα» δίνει την παραγγελία της μια μεσήλικη κυρία, την ώρα που βρισκόμαστε στο μαγαζάκι του Νότη που πουλάει από τυροκομικά και γαλακτοκομικά μέχρι αλλαντικά και άλλα τρόφιμα και ποτά, μέσα στην Αγορά Καπάνι. Ο Νότης, τεχνολόγος τροφίμων, μας λέει και για το καινούργιο του πρόζεκτ, την χειροποίητη μεξικάνικη τορτίγια με γέμιση. Πιο κάτω, ο Γιώργος, σ’ ένα από τα πιο παλιά ιχθυοπωλεία στο Καπάνι «δεν αγοράζει ο κόσμος, όπως παλιά’ φταίει η κρίση» μας λέει στην ερώτησή μας, σχετικά με την καταναλωτική κίνηση στην εν λόγω αγορά.

Κατ’ τα άλλα, στο Καπάνι και στη Βλάλη, μια καθημερινή μέρα της εβδομάδας, με λίγο ήλιο, λίγο συννεφιά, η κίνηση είναι αρκετά ικανοποιητική, με το μεγαλύτερο ποσοστό του κόσμου, να είναι ξένοι τουρίστες (ακούσαμε ισπανικά, γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, τουρκικά, εβραϊκά), και λιγότερο -είναι η αλήθεια- Ελληνες.

Ωστόσο, ουζερί, ταβερνάκια, καφενεία μοντέρνα και προσαρμοσμένα στη σύγχρονη τάση της εποχής, προσελκύουν κόσμο, από διαφορετικές εθνικότητες, διαφορετικές ηλικίες, διαφορετικές κοινωνικές τάξεις και κουλτούρες.

Και όταν η νύχτα πέσει, το σκηνικό αλλάζει άρδην’ κεπέγκια κατεβασμένα μέχρι κάτω, λίγος φωτισμός, και μονάχα δυο τρία μαγαζιά ανοιχτά, ένα καφενείο ταβερνάκι επί της Βλάλη, λίγο πιο πέρα στη γωνία παραδοσιακό καφενείο μεζεδοπωλείο, ένα καφέ σ’ άλλη γωνία πιο κάτω, μαγαζί με ξηρούς καρπούς και γλυκά, ένα βήμα πριν βγούμε στην πολύβουη Εγνατία.

Μοδιάνο

Ανηφορίζουμε την οδό Κομνηνών, στα αριστερά μας, βλέπουμε το Γιαχουντί Χαμάμ – δηλαδή Εβραϊκό Λουτρό-, στη γωνία Βασιλέως Ηρακλείου και Φραγκίνη, στην περιοχή Λουλουδάδικα, με υπαίθρια ανθοπωλεία, που πραγματικά, μας ταξιδεύουν σε ευρωπαϊκές γειτονιές. Το Γιαχουντί Χαμάμ πήρε το όνομά του για το λόγω ότι στην περιοχή ήταν εγκαταστημένοι Εβραίοι Σεφαραδίτες. Στην ίδια περιοχή, επί της Β. Ηρακλείου 26, στην είσοδο πολυκατοικίας, λειτουργεί ακόμη η μια από τις δυο εναπομείνασες Εβραϊκές συναγωγές της Θεσσαλονίκης.

Για την ιστορία, το Γιαχουντί Χαμάμ, ονομαζόταν «Παζάρ Χαμάμ» - «Λουτρό της Αγοράς», εξαιτίας του ότι βρισκόταν στο κέντρο της αγοράς, και το χρησιμοποιούσαν άντρες και γυναίκες, σε διαφορετικούς χώρους. Πολύβουη η γειτονιά κατά τις πρωινές ώρες με τα λουλουδάδικα, τα εμπορικά καταστήματα, την κίνηση στους γύρω δρόμους, πιο ήσυχη κατά τις βραδινές ώρες με το χαμάμ φωτισμένο και τραπεζάκια έξω, λίγο πιο κάτω, επί της οδού Κομνηνών.

Και φτάνουμε στην ιστορική σκεπαστή αγορά Μοδιάνο, τμήμα του οικοδομικού τετραγώνου που περιβάλλεται από τις οδούς Αριστοτέλους, Ερμού, Κομνηνών και Βασιλέως Ηρακλείου. Η ιστορία της αγοράς έχει ως εξής: o αρχιτέκτονας και μηχανικός Ελί Μοδιάνο, ξεκίνησε την κατασκευή του κτιρίου το 1922. Ο θεμέλιος λίθος της Αγοράς μπήκε σε σημείο της πυρίκαυστης ζώνης της Θεσσαλονίκης (περιοχή που είχε καταστραφεί ολοσχερώς από την πυρκαγιά του 1917) στο οποίο προβλεπόταν να δημιουργηθούν παζάρια, με βάση τα σχέδια του Γάλλου αρχιτέκτονα, αρχαιολόγου και πολεοδόμου Ερνέστ Εμπράρ. Παλαιότερα, στο συγκεκριμένο σημείο βρισκόταν η συναγωγή Ταλμούδ Τορά. Τα εγκαίνια της Αγοράς πραγματοποιήθηκαν το 1930. Το κτίριο είναι χαρακτηρισμένο ως Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο.

Η Μοδιάνο μέχρι πολύ πρόσφατα στέγαζε καταστήματα τροφίμων (κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία, οπωροκηπευτικά, καφέδες κτλ.) και ταβερνάκια, και κάνα δυο μπαράκια. Αποτελούσε σημείο κοινωνικών συναθροίσεων για τη Θεσσαλονίκη, και ιδίως παραμονές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, όλη η πόλη, κυριολεκτικά, γλεντούσε με μουσικές, νταούλια, κλαρίνα και ζουρνάδες στην ιστορική Μοδιάνο.

Η εικόνα με την οποία έρχεται σε επαφή αυτήν την περίοδο ο κόσμος είναι κατεβασμένα κεπέγκια, δίκτυα προστασίας στους τοίχους για τυχόν πέσιμο σοβάδων, κλειστές στοές, και ελάχιστα μαγαζιά ανοιχτά, τόσο από την πλευρά της Β. Ηρακλείου όσο και από την Ερμού.

Η μελέτη αποκατάστασης και ανάδειξης της Στοάς Μοδιάνο έχει εγκριθεί από το υπουργείο Πολιτισμού και σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του «ΕτΚ» αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο στάδιο μελέτης εφαρμογής, μέσω της οποίας καθορίζονται όλες οι λεπτομέρειες που αφορούν τα δομικά υλικά, τα τεχνικά χαρακτηριστικά και την εφαρμογή τους. Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις εμπλεκόμενων στο έργο, οι εργασίες για την ανάπλαση της Στοάς, θα ξεκινήσουν σε 2-3 μήνες, περί το Δεκέμβριο, και θα έχουν διάρκεια 1-1,5 χρόνο.

Η Αγορά Μοδιάνο θα έχει και πάλι τη λογική της αγοράς με μαγαζάκια με τρόφιμα, με street food ενώ στη μελέτη υπάρχουν και δυο χώροι για εστιατόρια. Θα είναι εφάμιλλη αντίστοιχων αγορών τροφίμων ευρωπαϊκών πόλεων, διασφαλίζοντας βεβαίως την ιστορική μνήμη και την πολιτιστική διάρκεια. Συνολικά, η Αγορά Μοδιάνο απαρτιζόταν από 144 καταστήματα με μέση επιφάνεια από 5 τ.μ. – 30 τ.μ. το καθένα, δυο υπόγεια και έναν εξώστη, ενώ με τη νέα εικόνα της θα λειτουργούν περίπου τα μισά.  

Μπεζεστένι

Στη διασταύρωση των οδών Εγνατία και Βενιζέλου, το Μπεζεστένι της Θεσσαλονίκης (σ.σ. Μπεζεστένι συναντάμε και στις Σέρρες, στη Λάρισα, στα Βαλκάνια), Οθωμανικό μνημείο κτίστηκε επί Σουλτάνου Μεχμέτ Β’ στα μέσα του 15^ου αιώνα, είναι κτίριο ορθογωνικής κάτοψης, με τέσσερις εισόδους – μία σε κάθε πλευρά- και έξι μολυβδοσκέπαστους θόλους. Ηταν το κτίριο που φυλάγονταν με ασφάλεια και πουλιούνταν τα πολύτιμα εισαγόμενα και μη αγαθά, κυρίως υφάσματα αλλά και πολύτιμες πέτρες, μέταλλα, χρυσό, ασήμι, κοσμήματα.

Στο Μπεζεστένι καταθέτονταν χρήματα, κοσμήματα και πολύτιμα έγγραφα που αφορούσαν στη ζωή των κατοίκων της πόλης. Λειτουργούσε δηλαδή ως είδος σημερινής τράπεζας. Η λέξη ετυμολογείται από την τουρκική λέξη bezesten που σημαίνει αρχαιοπωλείοκαι προέρχεται από την αραβική λέξη bez που σημαίνει ύφασμα. Στους σεισμούς του 1978 διαπιστώθηκαν διαφορικές καθιζήσεις του μνημείου. Πριν την πυρκαγιά του 1917, που κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης, το Μπεζεστένι Θεσσαλονίκης αριθμούσε 113 καταστήματα. Στις μέρες μας λειτουργούν παρά ελάχιστα, με υφάσματα, δαντέλες, είδη ραπτικής κτλ. Οπισθεν από το Μπεζεστένι, σε πεζόδρομο, ένα ουζερί ταβέρνα, με ιστορία από το 1948, που κάποτε στεγαζόταν στο Γιαχουντί Χαμάμ, στα Λουλουδάδικα.

Μπουγάτσα, ελληνικός και γλυκό του κουταλιού

Μια με τυρί, μια με κρέμα πασπαλισμένη με άχνη, άντε μια και με κιμά! Τι άλλο; Μπουγάτσα Θεσσαλονίκης, δηλαδή πίτα από φύλλο, με γέμιση. Το όνομά της προέρχεται από την τούρκικη λέξη poğaça  που σημαίνει ζύμη. Την μπουγάτσα στην  Ελλάδα την έφεραν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες, η οποία έγινε ιδιαίτερα αγαπητή τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στις Σέρρες. 

Να συνοδεύσουμε όμως την μπουγάτσα μας, με έναν ελληνικό καφέ! «Δυο είναι οι βασικές ποικιλίες του καφέ, η robusta η οποία είναι πιο χαμηλής ποιότητας καφέ γιατί έχει περισσότερη καφεΐνη, αν και σε κάποια χαρμάνια την χρησιμοποιούμε, και η αrabica, η οποία καλύπτει το 70% της παγκόσμιας παραγωγής καφέ» μας εξηγεί ο Γιώργος, που διατηρεί καφεκοπτείον επί  της οδού Βας. Ηρακλείου. Δεύτερη γενιά, «ήμασταν μέσα στη Μοδιάνο, φύγαμε λόγω της ανακατασκευής, το μαγαζί το ξεκίνησε ο πατέρας μου από το 1977» μας λέει ο Γιώργος, έχοντας ως «δεξί» του χέρι τον Θάνο, που δουλεύει στο μαγαζί εδώ και 15 χρόνια.

Να ‘μαστε και στα παραδοσιακά γλυκά, στις μαρμελάδες, τα υποβρύχια και τα λουκούμια. Επί της Αγίου Μηνά, πρόσφατα πεζοδρομημένο στενό, κάθετο μεταξύ Βενιζέλου και Ιωνος Δραγούμη, οι εργαζόμενοι με τις γαλάζιες ποδιές ενός από τα παλαιότερα καταστήματα της Θεσσαλονίκης - από το 1935, αλλά σαν επιχείρηση από το 1926- μας καλωσορίζουν μπροστά από τις εντυπωσιακές μπλε κατσαρόλες, όπου μέσα στην κάθε μια, κρύβεται και μια διαφορετική γεύση γλυκού του κουταλιού ή μαρμελάδα.

«Δεν κυκλοφορούν πλέον στο εμπόριο αυτές οι κατσαρόλες’ είναι μοναδικές» μας εξηγούν ανοίγοντας τις, μια προς μια, και δείχνοντας μας το περιεχόμενο, βύσσινο, μανταρίνι, αρωματικό τριαντάφυλλο, σύκο ακαθάριστο, μαύρο κεράσι επιτραπέζιο, κολοκύθα τριμμένη σε ρεντέ, κυδώνι, πορτοκάλι ψίχα μαζί με φλούδα, σταφύλι χωρίς κουκούτσι, περγαμόντο, κόκκινο κεράσι κτλ. Υπάρχουν και προϊόντα με στέβια, μας ενημερώνουν δε, ότι ο κάθε πελάτης μπορεί να φέρει ένα δικό του βάζο, «κρατάμε το απόβαρο και το γεμίζουμε με όσο θέλει, αυτή είναι η φιλοσοφία του καταστήματος, γι’ αυτό τα έχουμε χύμα. Αλλιώς τα βάζουμε στα δικά μας πλαστικά». 

Στις κλασικές και χαρακτηριστικές γεύσεις της Θεσσαλονίκης, προσθέτουμε το κουλούρι Θεσσαλονίκης, τα τρίγωνα Πανοράματος (από λεπτό, εύθραυστο φύλλο, γεμισμένα με φρέσκια κρέμα, που πρωτοεμφανίστηκαν το 1960 στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης και ονομάστηκαν έτσι από το σχήμα τους και την περιοχή), τα σουτζουκάκια Θεσσαλονίκης, τον πατσά, το μυδοπίλαφο και γενικότερα τους μεζέδες, τους λουκουμάδες, το τσουρέκι κτλ.

Ιστορικά ξενοδοχεία

Στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, στη συμβολή των οδών Μητροπόλεως και Κομνηνών γωνία, ένα από τα πολλά εντυπωσιακά νεοκλασικά κτίρια που υπάρχουν στην πόλη, ξεχωρίζει για δυο λόγους: για την ιστορία του αλλά και για τη χρήση που έχει εδώ και δέκα χρόνια.

Τα δέκα χρόνια λειτουργίας του γιόρτασε πριν από λίγες μέρες με ένα λαμπερό πάρτι το boutique ξενοδοχείο της οικογένειας Τορνιβούκα, η οποία συνεχίζει την παράδοση στην ξενοδοχία για περισσότερες από εννιά δεκαετίες.

«Σε έξι χρόνια θα γιορτάζουμε τα εκατό μας χρόνια» μας είπε η κυρία Λένα Τορνιβούκα ανατρέχοντας πίσω, στο 1925, και στο θρυλικό Mediterranean Palace – ή αλλιώς Μεντιτερανέ-, όταν οι προπάτορες τους ίδρυσαν στην παλιά παραλία της Θεσσαλονίκης, μπροστά στο Θερμαϊκό κόλπο, το θρυλικό ξενοδοχείο. Το Μεντιτερανέ για περισσότερα από 50 χρόνια αποτελούσε το κέντρο της κοινωνικής ζωής αλλά και ισχυρό σημείο αναφοράς στο θαλάσσιο μέτωπο της πόλης έως το 1978, χρονιά που υπέστη ανεπανόρθωτες ζημιές από το μεγάλο σεισμό. Εκεί είχε καταλύσει ο Κωστής Παλαμάς, το 1927, όταν επισκέφτηκε την πόλη, και εκεί φωτογραφήθηκε με τους λογοτέχνες της Σχολής της Θεσσαλονίκης, ενώ από τον εξώστη του ο Ελευθέριος Βενιζέλος απευθύνθηκε στους οπαδούς του στις 23 Αυγούστου του 1928. 

Αυτήν την αίγλη, αυτή τη φινέτσα, συνεχίζει μέχρι και σήμερα η οικογένεια Τορνιβούκα, στο νεότερο «παιδί» της, που στεγάζεται σε ανακατασκευασμένο κτίσμα του 1924, σε σχέδια των μηχανικών Pleyber – Fernandez. Ενα κτίριο που κτίστηκε για να λειτουργήσει ως ξενοδοχείο, το οποίο όμως, λειτούργησε με διαφορετική χρήση – στέγαζε γραφεία δικηγορικά, αρχιτεκτονικά, ράφτες κτλ.- έως ότου, κατέληξε στην ιδιοκτησία της οικογένειας Τορνιβούκα. Ανακαινίστηκε εξ ολοκλήρου, με σεβασμό στην ιστορία του και διατηρώντας την παραδοσιακή του πρόσοψη, αποτελώντας την τελευταία δεκαετία ένα απέριττα αρχοντικό boutique ξενοδοχείο 5 αστέρων, στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης.

Να σημειώσουμε ότι στον Ομιλο ΤΟR Hotel Group, ήδη από το 1972 ανήκει και το παρακείμενο τετράστερο ξενοδοχείο, από το 1973 άρχισε να λειτουργεί και το εμβληματικό Eagles Palace στην Ουρανούπολη Χαλκιδικής, από τον Απρίλιο του 2017 στην ξενοδοχειακή τους ατζέντα προστέθηκαν και οι βίλες στην ίδια περιοχή, ενώ το Σεπτέμβριο του 2021 αναμένεται και η λειτουργία ενός ακόμη πολυτελούς boutique hotel, επί της Λεωφόρου Νίκης 5, στο ιστορικό διατηρητέο ακίνητο «Ολυμπος Νάουσα», παράλληλα με την αναβίωση του ιστορικού εστιατορίου Ολυμπος-Νάουσα, που λειτούργησε ως το καλοκαίρι του 1994 και αποτελούσε ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της Θεσσαλονίκης, ήδη από το 1926.

Ευχαριστούμε την εταιρία δημοσίων σχέσεων & επικοινωνίας Travelworks (www.travelworks.gr, τηλ. 210 9222525) για την διοργάνωση της αποστολής.

*

EAT & WALK, έχουν τον τίτλο οι γαστρονομικοί περίπατοι που διοργανώνει εδώ και 9 χρόνια στις ιστορικές αγορές τροφίμων της Θεσσαλονίκης, η δημιουργός του εργαστηρίου γεύσης και μαγειρικής «Μαρμίτα» Σμαράγδα Μακρή, μαζί με τη συνεργάτιδά της Δέσποινα Καραγκιόζη. Από δυο ώρες που διαρκεί η σύντομη διαδρομή έως 3,5- 4 ώρες, οι γαστρονομικές εμπειρίες προτείνονται για όσους  θέλουν να γνωρίσουν ή να θυμηθούν τις χαρακτηριστικές λιχουδιές που συνθέτουν τη νόστιμη παλέτα της Θεσσαλονίκης, αλλά και της ευρύτερης περιοχής (www.eatandwalk.gr, www.marmita.gr).

Info

-Πώς θα πάτε: Από Αθήνα θα διασχίσετε την Εθνική οδό και θα φτάσετε στη Θεσσαλονίκη διανύοντας 500 χλμ. Αεροπορικώς για το αεροδρόμιο «Μακεδονία» με καθημερινές πτήσεις από το πρωί μέχρι το βράδυ. Με το τρένο, με το ταξίδι να διαρκεί από 4 ώρες και 10 λεπτά μέχρι 4,30 ενώ υπάρχει και ένα βραδινό δρομολόγιο που κάνει 5,30 ώρες.

-Πού θα μείνετε: Στην πόλη θα βρείτε μια μεγάλη γκάμα σε ξενοδοχεία για όλα τα πορτοφόλια. Από πολυτελή 5άστερα μέχρι όλων των κατηγοριών, boutique hotels, hostels κτλ. Στην Ενωση Ξενοδόχων Θεσσαλονίκης –η παλαιότερη Ενωση ξενοδοχείων στην Ελλάδα, από το 1914- ανήκουν 85 ξενοδοχεία μέλη (www.tha.gr).

Tips

-Αθωνος: Οριοθετείται από τις οδούς Εγνατία, Αγ. Σοφίας, Αριστοτέλους και Ερμού. Γεμάτη όλες τις ώρες της ημέρας, η πλατεία Αθωνος με τον χαρακτηριστικό πλάτανο είναι περιτριγυρισμένη από ψητοπωλεία, καφέ, μαγαζιά με βιολογικά προϊόντα κτλ. Στη σκεπαστή αγορά πωλούνται οπωροκηπευτικά, ξηροί καρποί και ζαχαρώδη, βότανα, είδη οικιακής χρήσης κτλ. Γεμάτα και τα ταβερνάκια στα πλακόστρωτα στενά, ενώ επί της Παπαμάρκου και Μητροπολίτου Γενναδίου, την προσοχή σας θα κλέψουν τα μαγαζιά με τα ψάθινα αντικείμενα και τα ξύλινα μικροέπιπλα.

-Φραπέ: Η εφεύρεση του φραπέ έγινε τυχαία, το 1957, κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, από τον Δημήτρη Βακόνδιο, ο οποίος χρησιμοποίησε το στιγμιαίο καφέ, αλλά επειδή δεν έβρισκε ζεστό νερό σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το σέικερ για να φτιάξει τον καφέ του με κρύο νερό. Εβαλε καφέ, ζάχαρη και νερό, τα κούνησε και δημιούργησε τον πρώτο καφέ φραπέ της ιστορίας.

-Kapani Project: Για 4^η συνεχόμενη χρονιά, 5 και 6 Οκτωβρίου, στα δυο μεγάλα stages, μέσα στη Αγορά Καπάνι, ξεχωριστοί καλλιτέχνες δίνουν το δικό τους σόου με live και dj sets. To 4ο Kapani Project αποτελεί μέρος των παράλληλων δράσεων στα φετινά 54α Δημήτρια (www.kapaniproject.gr).

-FoodTrex Thessaloniki: Στην ανάπτυξη του γαστρονομικού τουρισμού θα εστιάσουν οι ομιλίες και παρουσιάσεις των 15 ομιλητών από 8 χώρες (Ελλάδα, Αμερική, Ιταλία, Πορτογαλία, Τουρκία, Βουλγαρία, Αγγλία, Σιγκαπούρη) στο Διεθνές Summit Γαστρονομικού Τουρισμού FoodTrex Thessaloniki, που θα πραγματοποιηθεί στις 7 Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη. Η είσοδος στο κοινό είναι ελεύθερη αλλά απαιτείται online εγγραφή (https://events.eventzilla.net/e/foodtrex-thessaloniki-2019-2138730167?preview=1568194772882).

-Thessaloniki.travel: Με σήμα την καρδιά και πολύχρωμες ψηφίδες και μότο «Θεσσαλονίκη, Πολλές ιστορίες, Μία καρδιά», ο Οργανισμός Τουρισμού Θεσσαλονίκης, μέσα από τον επίσημο τουριστικό οδηγό για την πόλη παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για την πόλη, τη γαστρονομία της κτλ. σε έξι γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά, ιταλικά, γερμανικά, ρώσικα, κινεζικά) ενώ πολύ σύντομα θα προστεθούν άλλες δυο, ισπανικά και εβραϊκά (www.thessaloniki.travel).

-Thessaloniki Food Festival: Με σήμα του τη γοργόνα το Thessaloniki Food Festival από το τμήμα τουρισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης, εδώ και 9 χρόνια, δραστηριοποιείται με δραστηριότητες και εκδηλώσεις, εντός και εκτός πόλης, με στόχο την προβολή της Θεσσαλονικιώτικης κουζίνας, των προϊόντων της, σεφ που παρουσιάζουν τις παραδοσιακές της γεύσεις με μια πιο μοντέρνα ματιά και πινελιά καθώς και την καθιέρωση της πόλης και για γαστρονομικό τουρισμό (foodfestival.thessaloniki.gr).