Τα 10 κορυφαία αξιοθέατα στα Τζουμέρκα

Τα Τζουμέρκα είναι μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους όπως και τα χωριά τους στην καρδιά της οροσειράς και της κοιλάδας του Αράχθου τα οποία ανεβαίνουν γρήγορα στις προτιμήσεις των επισκεπτών. Ένα «διαμάντι» της Ηπείρου, που προσφέρει στον επισκέπτη αμέτρητες δυνατότητες, στα πλαίσια του εναλλακτικού τουρισμού.

Είναι ίσως η λιγότερο γνωστή και διαδεδομένη περιοχή της Ηπείρου, αναφέρει το travelstyle, που μπορεί μέχρι τώρα να είχε θεωρηθεί από κάποιους έως και απομονωμένη, όμως τελευταία έρχεται δυναμικά να κερδίσει τις εντυπώσεις, χωρίς να χάσει τίποτα από τα ιδιαίτερα γνωρίσματά της που την κάνουν τόσο ξεχωριστή! Τα Τζουμέρκα, Νοτιοανατολικά των Ιωαννίνων, «φωλιάζουν» μέσα σε έναν από τους σημαντικότερους εθνικούς δρυμούς (Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων Περιστερίου & Χαράδρας Αράχθου) με 5 καταφύγια Άγριας Ζωής!

Πρόκειται για ένα σύνολο παραδοσιακών οικισμών περιτριγυρισμένα από χαράδρες, φαράγγια και απόκρημνα βουνά που διακρίνονται για την αυθεντικότητα, την άγρια και αλώβητη από τον τουρισμό ομορφιά των τοπίων, την παράδοση και την αυθεντική φιλοξενία των κατοίκων τους. Είναι ένας επίγειος παράδεισος που τα συνδυάζει όλα… Εκτός από τα όμορφα χωριά τους, τα Τζουμέρκα είναι γεμάτα φυσικά αξιοθέατα, όμορφα τοπία, τοπία και καταρράκτες, μνημεία, πέτρινα γεφύρια και ιστορικά μοναστήρια. Το σίγουρο είναι, ότι είναι τόσα πολλά που χρόνο να έχετε να τα ανακαλύψετε και να τα θαυμάσετε! Εδώ συγκεντρώσαμε τα 10 κορυφαία από αυτά, που αν βρεθείτε στην περιοχή δεν πρέπει να χάσετε!

Τα 10 κορυφαία αξιοθέατα των Τζουμέρκων

1.Το Μοναστήρι της Κηπίνας

Κρυμμένο μέσα στους θεόρατους βράχους των Τζουμέρκων, το Μοναστήρι της Κηπίνας είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά και ατμοσφαιρικά μοναστήρια της Ελλάδας. Σκαρφαλωμένο σε κάθετο βράχο, μοιάζει να αιωρείται ανάμεσα στη γη και τον ουρανό, προσφέροντας στον επισκέπτη όχι μόνο κατάνυξη αλλά και δέος για την ανθρώπινη τόλμη και πίστη.

Το μοναστήρι βρίσκεται κοντά στο χωριό Καλαρρύτες, σε μικρή απόσταση από τον δρόμο, και η πρόσβαση απαιτεί σύντομη πεζοπορία σε στενό μονοπάτι με θέα στο φαράγγι του Καλαρρύτικου ποταμού. Η διαδρομή καταλήγει σε μια ξύλινη γέφυρα που οδηγεί στην είσοδο του μοναστηριού – ήδη από αυτό το σημείο, η εμπειρία γίνεται μοναδική.

Χτισμένο τον 17ο αιώνα, το μοναστήρι είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Το όνομά του πιθανόν προέρχεται από τα «κήπια», τα μικρά περιβόλια που διατηρούσαν παλαιότερα οι μοναχοί στην περιοχή. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, η απομονωμένη και δυσπρόσιτη θέση του το κατέστησε καταφύγιο για αγωνιστές και σημείο κρυφού σχολειού.

Το εσωτερικό του είναι λιτό, με όμορφες αγιογραφίες και παλαιές εικόνες. Στο βάθος του μοναστηριού, μια μικρή σπηλιά οδηγεί σε φυσική στοά, η οποία κατά την παράδοση χρησιμοποιούνταν ως μυστική έξοδος ή κρυψώνα. Από το κελί του μοναχού, κυριολεκτικά λαξευμένο στον βράχο, μπορεί κανείς να αγναντεύσει την επιβλητική θέα στο φαράγγι – ένα τοπίο που κόβει την ανάσα.

Το μοναστήρι δεν κατοικείται πλέον μόνιμα, ωστόσο τους θερινούς μήνες είναι επισκέψιμο. Το κλειδί συνήθως βρίσκεται σε καφενείο των Καλαρρυτών και μπορεί να ζητηθεί για είσοδο. Η καλύτερη ώρα για επίσκεψη είναι το πρωί ή αργά το απόγευμα, για να αποφύγετε τη ζέστη και να απολαύσετε το μοναδικό φως της Ηπείρου πάνω στους βράχους.

Η Κηπίνα δεν είναι απλώς ένας θρησκευτικός προορισμός – είναι μια ζωντανή μαρτυρία της παράδοσης, της ιστορίας και της αρμονίας του ανθρώπου με το φυσικό τοπίο. Ένα μυστικό στολίδι των Τζουμέρκων που αξίζει να ανακαλύψετε.

2. Πέτρινο Γεφύρι Πλάκας

Στην καρδιά των Τζουμέρκων, εκεί όπου τα νερά του Άραχθου κυλούν ορμητικά ανάμεσα σε καταπράσινα βουνά και φαράγγια, ορθώνεται το Γεφύρι της Πλάκας – ένα από τα πιο εμβληματικά πέτρινα γεφύρια της Ελλάδας και ένα αληθινό σύμβολο της Ηπείρου. Το γεφύρι κατασκευάστηκε το 1866 από τον πρωτομάστορα Κώστα Μπέκα, και ξεχωρίζει για το μοναδικό του τόξο: έχει άνοιγμα 40 μέτρων, το μεγαλύτερο μονότοξο πέτρινο γεφύρι στα Βαλκάνια και ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης. Η αρχιτεκτονική του είναι τόσο τολμηρή και λεπτεπίλεπτη που, παρά την πέτρινη δομή του, μοιάζει να αιωρείται πάνω από τον ποταμό.

Το γεφύρι είχε ιστορική και στρατηγική σημασία, αφού ένωνε την Ήπειρο με τη Θεσσαλία και υπήρξε πέρασμα ταξιδιωτών, εμπόρων, ακόμα και ανταρτών. Στα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου αποτέλεσε σημείο-ορόσημο για πολλές ιστορικές στιγμές, ενώ το 1944 υπογράφηκε εκεί η περίφημη Συμφωνία της Πλάκας, μεταξύ των αντιστασιακών οργανώσεων της εποχής.

Δυστυχώς, το γεφύρι κατέρρευσε τον Φεβρουάριο του 2015 έπειτα από σφοδρές βροχοπτώσεις και πλημμύρες, προκαλώντας συγκίνηση σε όλη τη χώρα. Όμως, χάρη σε μια τεράστια προσπάθεια συνεργασίας επιστημόνων, τοπικών αρχών και κατοίκων, το γεφύρι αναστηλώθηκε με σεβασμό στην αρχική του μορφή και παραδόθηκε ξανά στο κοινό το 2020 – πιο επιβλητικό από ποτέ.

Σήμερα, αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς στα Τζουμέρκα. Επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό καταφθάνουν για να θαυμάσουν από κοντά το αριστούργημα της πέτρας, να φωτογραφίσουν το εμβληματικό του τόξο και να περιηγηθούν στην περιοχή.

Η διαδρομή προς το γεφύρι είναι εύκολη, με άσφαλτο μέχρι σχεδόν το σημείο, ενώ υπάρχει και χώρος στάθμευσης. Η καλύτερη στιγμή για επίσκεψη είναι είτε νωρίς το πρωί είτε στο σούρουπο, όταν ο ήλιος λούζει τους βράχους και το γεφύρι καθρεφτίζεται στα ήρεμα – ή και όχι τόσο ήρεμα – νερά του Άραχθου.

Το Γεφύρι της Πλάκας δεν είναι απλώς ένα μνημείο παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Είναι σύμβολο αντοχής, ενότητας και πολιτιστικής μνήμης. Ένα σημείο που ενώνει όχι μόνο όχθες, αλλά και εποχές, ανθρώπους και ιστορίες.

3. Κόκκινη Εκκλησία

Στο χωριό Παλαιοκάτουνο Άρτας, ανάμεσα σε ελαιώνες και δάση, στέκεται σιωπηλά ένας από τους πιο πολύτιμους βυζαντινούς θησαυρούς της Ηπείρου: η Κόκκινη Εκκλησία. Χτισμένη τον 13ο αιώνα, αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής και τέχνης, και σίγουρα ένα από τα λιγότερο γνωστά, αλλά πιο εντυπωσιακά μνημεία των Τζουμέρκων.

Το πλήρες όνομά της είναι Ναός της Παναγίας Βελλαρίτισσας, αλλά έγινε γνωστή ως “Κόκκινη Εκκλησία” λόγω των χαρακτηριστικών κοκκινωπών πλίνθων και κεραμιδιών που στολίζουν την πρόσοψή της. Το βαθύ κόκκινο χρώμα των τούβλων, σε αντίθεση με την πέτρα και το πράσινο του περιβάλλοντος τοπίου, δημιουργεί ένα μαγευτικό οπτικό αποτέλεσμα – σχεδόν κινηματογραφικό.

Η εκκλησία χτίστηκε περίπου το 1281 από τον Μιχαήλ Β’ Κομνηνό Δούκα, Δεσπότη της Ηπείρου, και τη σύζυγό του Θεοδώρα, η οποία αργότερα ανακηρύχθηκε Αγία. Η τοποθεσία της δεν είναι τυχαία – βρίσκεται κοντά σε στρατηγικό πέρασμα που ένωνε την Ήπειρο με τη Θεσσαλία και ήταν μέρος ενός ευρύτερου πλέγματος μοναστηριών και εκκλησιών που άνθιζαν εκείνη την εποχή στην περιοχή.

Το αρχιτεκτονικό της ύφος ανήκει στον τύπο του σταυροειδούς εγγεγραμμένου ναού με τρούλο, ενώ το εσωτερικό της κοσμείται από καλοδιατηρημένες τοιχογραφίες του 13ου και 14ου αιώνα, που μαρτυρούν τη λεπτότητα και την καλλιτεχνική ακρίβεια της εποχής. Οι παραστάσεις είναι αυστηρές, κατανυκτικές, με έντονη βυζαντινή επιρροή, και πολλές από αυτές διατηρούν ακόμα ζωντανά τα χρώματά τους.

Αν και σήμερα η εκκλησία δεν λειτουργεί τακτικά, παραμένει επισκέψιμη και είναι αναστηλωμένη με φροντίδα, αποτελώντας σημείο αναφοράς για όσους ταξιδεύουν στα Τζουμέρκα με ιστορικό ή θρησκευτικό ενδιαφέρον. Η διαδρομή προς την Κόκκινη Εκκλησία είναι εύκολη, με άσφαλτο και σύντομο περπάτημα από το σημείο στάθμευσης. Το τοπίο γύρω της προσφέρει ηρεμία και μια σχεδόν μυστικιστική αίσθηση — σαν να βρίσκεσαι σε άλλη εποχή.

Η Κόκκινη Εκκλησία δεν είναι απλώς ένα ακόμα ιστορικό μνημείο. Είναι μια ζωντανή ανάμνηση του βυζαντινού μεγαλείου, ένα σημείο όπου η τέχνη, η πίστη και η φύση συνομιλούν αρμονικά. Αν βρεθείτε στα Τζουμέρκα, αξίζει να της αφιερώσετε χρόνο. Σιωπηλή, απέριττη και ταυτόχρονα μεγαλειώδης, θα σας αφήσει με μια αίσθηση βαθιάς σύνδεσης με το παρελθόν – και με τον τόπο.

4. Σπήλαιο Ανεμότρυπα

Μέσα στην άγρια, αυθεντική ομορφιά των Τζουμέρκων, λίγα λεπτά έξω από το χωριό Πράμαντα, κρύβεται ένα φυσικό στολίδι που κόβει την ανάσα: το Σπήλαιο της Ανεμότρυπας. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό υπόγειο σύμπλεγμα γεμάτο σταλακτίτες, σταλαγμίτες, υπόγεια νερά και ένα ποτάμι που διασχίζει σιωπηλά τα έγκατα του βουνού.

Ανακαλύφθηκε τυχαία το 1960 από ντόπιους, και έκτοτε αποτελεί έναν από τους πιο εντυπωσιακούς – αν και σχετικά άγνωστους – σπηλαιολογικούς προορισμούς στην Ελλάδα. Το σπήλαιο είναι μικρό σε μέγεθος (περίπου 250 μέτρα προσβάσιμα στο κοινό), αλλά η φυσική του ποικιλομορφία και η ατμόσφαιρα που δημιουργεί είναι μοναδική.

Κατά την ξενάγηση, ο επισκέπτης περιηγείται σε ένα καλοφωτισμένο μονοπάτι ανάμεσα σε χρωματιστούς σχηματισμούς ασβεστόλιθου, λιμνούλες και εντυπωσιακές αίθουσες, κάθε μία με τη δική της “προσωπικότητα”. Το πιο εντυπωσιακό ίσως στοιχείο του σπηλαίου είναι το υπόγειο ποτάμι που κυλά σε χαμηλότερο επίπεδο, και στο τέλος της διαδρομής καταλήγει σε μικρό καταρράκτη που αναβλύζει από το εσωτερικό του βράχου – μια σπάνια εικόνα που δεν συναντάς συχνά σε σπήλαια.

Η θερμοκρασία παραμένει σταθερή όλο τον χρόνο, γύρω στους 17°C, καθιστώντας την επίσκεψη άνετη κάθε εποχή. Οι ξεναγήσεις γίνονται από έμπειρους οδηγούς που εξηγούν με ενθουσιασμό τόσο τη γεωλογία όσο και τις ιδιαιτερότητες του σπηλαίου, καθώς και τη σημασία του για την ευρύτερη περιοχή των Τζουμέρκων. Η πρόσβαση είναι εύκολη, με άσφαλτο μέχρι την είσοδο, και υπάρχει χώρος στάθμευσης και αναψυκτήριο. Σε συνδυασμό με μια επίσκεψη στο κοντινό χωριό Πράμαντα, με την όμορφη πλατεία και τη σκιά του τεράστιου πλάτανου, η εκδρομή στο σπήλαιο μετατρέπεται σε μια μικρή απόδραση γεμάτη φυσική ομορφιά και ηρεμία.

Το Σπήλαιο Ανεμότρυπα δεν εντυπωσιάζει με το μέγεθος, αλλά με την αίσθηση μαγείας και μυστηρίου που αποπνέει. Είναι ένας υπόγειος κόσμος που ξεδιπλώνεται σιωπηλά μπροστά σου, αποκαλύπτοντας την υπομονή και τη σοφία της φύσης που χρειάστηκε αιώνες για να τον σχηματίσει. Αν βρεθείτε στα Τζουμέρκα, είναι ένα σημείο που αξίζει οπωσδήποτε να ανακαλύψετε – με βλέμμα ερευνητικό και καρδιά ανοιχτή στην έκπληξη.

5. Μοναστήρι Αγίου Γεωργίου

Σε μια πλαγιά αγκαλιασμένη από έλατα και βράχια, λίγα χιλιόμετρα έξω από τους Καλαρρύτες στα Τζουμέρκα, ξεπροβάλλει επιβλητικό το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια της Ηπείρου, που όχι μόνο κουβαλά αιώνες ιστορίας, αλλά και προσφέρει ίσως την πιο θεαματική θέα που μπορεί να αντικρίσει κανείς στην περιοχή – γι’ αυτό άλλωστε και το αποκαλούν “το μπαλκόνι των Τζουμέρκων”.

Το μοναστήρι ιδρύθηκε το 1714, την εποχή που τα Τζουμέρκα άνθιζαν πνευματικά και οικονομικά, παρά την οθωμανική κυριαρχία. Λειτούργησε ως θρησκευτικό και πνευματικό κέντρο για την ευρύτερη περιοχή και λέγεται ότι υπήρξε και κρυφό σχολειό κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Η στρατηγική του θέση πάνω από το φαράγγι του Καλαρρύτικου ποταμού το έκανε ταυτόχρονα πνευματικό οχυρό και καταφύγιο.

video

Η αρχιτεκτονική του μοναστηριού είναι λιτή αλλά εντυπωσιακή, με πέτρα και ξύλο να δένουν απόλυτα με το φυσικό τοπίο. Ο μικρός ναός, αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο, είναι χτισμένος με παραδοσιακό ηπειρώτικο ρυθμό και στο εσωτερικό του σώζονται αγιογραφίες και εικόνες του 18ου αιώνα. Στον προαύλιο χώρο κυριαρχεί η γαλήνη και η απλότητα, ενώ από το πέτρινο μπαλκόνι του μοναστηριού η θέα προς τα γύρω βουνά, τα ποτάμια και τα φαράγγια είναι συγκλονιστική.

Το μοναστήρι δεν κατοικείται πλέον μόνιμα, αλλά ανοίγει κατά καιρούς για επισκέψεις, ιδίως κατά τον εορτασμό του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου), οπότε και συγκεντρώνονται προσκυνητές από όλη την περιοχή. Η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο μέσω ασφάλτινου δρόμου και μικρή πεζοπορία – μια ευχάριστη διαδρομή μέσα στη φύση.Αν βρεθείτε στα Τζουμέρκα, μια επίσκεψη στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου δεν είναι απλώς μια θρησκευτική ή πολιτιστική εμπειρία· είναι μια επαφή με την ψυχή του τόπου. Ένα σημείο όπου ο χρόνος μοιάζει να σταματά, η φύση να αγκαλιάζει τον επισκέπτη και η ιστορία να ψιθυρίζει από τους πέτρινους τοίχους.

6.Διπλοί Καταρράκτες Σούδας

Κρυμμένοι μέσα στην αγκαλιά της ορεινής φύσης, κοντά στο ομώνυμο χωριό Καταρράκτης στα Κεντρικά Τζουμέρκα, οι Διπλοί Καταρράκτες της Σούδας εντυπωσιάζουν με την αγριότητα και την αρμονία τους. Δύο ορμητικές υδάτινες ροές ξεχύνονται από ύψος περίπου 25 μέτρων, πέφτοντας παράλληλα και σχεδόν συμμετρικά, δημιουργώντας ένα μαγευτικό σκηνικό που θυμίζει εικόνα βγαλμένη από παραμύθι.

Η ονομασία “Σούδα” προέρχεται από σλάβικη λέξη που σημαίνει “χείμαρρος” ή “ρέμα”, και περιγράφει τέλεια τον χαρακτήρα των νερών που, ανάλογα με την εποχή, κυλούν άλλοτε ορμητικά και άλλοτε ήρεμα μέσα από τη χαράδρα. Οι καταρράκτες βρίσκονται μόλις 15-20 λεπτά πεζοπορίας από την άκρη του χωριού, μέσω ενός εύκολου και όμορφου μονοπατιού που περνά μέσα από πλατάνια, δρυς και λιθόστρωτα τμήματα.

Κατά τους ανοιξιάτικους μήνες, μετά τα χιόνια και τις βροχές, το θέαμα είναι επιβλητικό, με τα νερά να πέφτουν με δύναμη και να γεμίζουν τον αέρα με δροσιά και ήχο. Τους καλοκαιρινούς μήνες, ο όγκος του νερού μειώνεται, αλλά η εμπειρία παραμένει μοναδική – ιδίως αν φτάσεις νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα, όταν οι ακτίνες του ήλιου φωτίζουν τα σταγονίδια που αιωρούνται στον αέρα.

Η τοποθεσία προσφέρεται για φωτογράφιση, χαλάρωση, ακόμα και πικνίκ στη φύση. Υπάρχουν παγκάκια, ξύλινες γέφυρες και σημεία για ξεκούραση, ενώ η περιοχή είναι οργανωμένη με σεβασμό στο περιβάλλον και στον παραδοσιακό χαρακτήρα του τοπίου.

Οι Διπλοί Καταρράκτες της Σούδας δεν είναι απλώς ένα φυσικό αξιοθέατο. Είναι μια εμπειρία επαφής με το στοιχείο του νερού και την ηπειρώτικη φύση στα καλύτερά της – ακατέργαστη, επιβλητική και γαλήνια την ίδια στιγμή.

7. Καταρράκτες Τζουμέρκων

Στην καρδιά των Κεντρικών Τζουμέρκων, εκεί όπου οι πλαγιές βυθίζονται σε μεγάλες χαράδρες και τα σύννεφα συχνά αγγίζουν τις στέγες των σπιτιών, ξεπροβάλλει ένα από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά φαινόμενα της περιοχής: ο ομώνυμος καταρράκτης στο χωριό Καταρράκτης.

Το χωριό, που πήρε το όνομά του από αυτό το φυσικό θαύμα, είναι χτισμένο αμφιθεατρικά στα 800 μέτρα υψόμετρο και διατηρεί τον αυθεντικό ηπειρώτικο χαρακτήρα του, με παραδοσιακά πέτρινα σπίτια, ήσυχους δρόμους και φιλόξενους κατοίκους. Από εκεί ξεκινά η ανάβαση ήπιας δυσκολίας προς τον εντυπωσιακό καταρράκτη, ο οποίος πέφτει από ύψος περίπου 100 μέτρων – ειδικά την άνοιξη και τις αρχές του καλοκαιριού, όταν ο όγκος του νερού είναι μεγαλύτερος.

Η διαδρομή προς τον καταρράκτη είναι μικρή αλλά απολαυστική: περνά μέσα από καταπράσινη βλάστηση, πλατάνια και θάμνους, με τους ήχους του νερού να σε οδηγεί σταδιακά στον προορισμό. Καθώς πλησιάζει κανείς, ο ήχος του καταρράκτη δυναμώνει, μέχρι που αντικρίζει αυτό το μεγαλειώδες κάθετο ρεύμα νερού που ξεχύνεται με δύναμη από τον βράχο, δημιουργώντας σύννεφα από σταγονίδια και ένα συνεχές πέπλο υγρασίας στον αέρα.

Η εικόνα είναι σχεδόν εξωπραγματική – ειδικά αν σταθείς στο σημείο θέασης που έχει διαμορφωθεί ακριβώς απέναντι από τον καταρράκτη. Τους καλοκαιρινούς μήνες, ο τόπος γίνεται φυσικό καταφύγιο δροσιάς, ενώ τον χειμώνα και την άνοιξη προσφέρει άγρια, εντυπωσιακή ομορφιά.

Ο Καταρράκτης των Τζουμέρκων είναι ένα από τα σύμβολα της περιοχής, όχι μόνο για την αισθητική του αξία, αλλά και για το πώς αντικατοπτρίζει τη δύναμη και τη ζωντάνια της ηπειρώτικης φύσης. Είναι ιδανικό σημείο για φωτογράφιση, πικνίκ, ή απλώς μια ήρεμη στιγμή κάτω από τη βοή του νερού. Αν συνδυάσεις την επίσκεψή σου με μια βόλτα στο χωριό και τους κοντινούς Διπλούς Καταρράκτες της Σούδας, θα απολαύσεις ένα πλήρες φυσιολατρικό οδοιπορικό στα πιο αυθεντικά Τζουμέρκα. Είτε είσαι λάτρης της πεζοπορίας, είτε απλώς ταξιδεύεις για να γεμίσεις τις αισθήσεις σου, ο Καταρράκτης των Τζουμέρκων θα σε εντυπωσιάσει.

8. Ρέμα Μαρκς

Αν ψάχνεις για μια εμπειρία αυθεντικής επαφής με τη φύση, μακριά από τα τουριστικά μονοπάτια, τότε το Ρέμα Μαρκς είναι ο προορισμός που θα σε μαγέψει. Κρυμμένο ανάμεσα στις βουνοπλαγιές κοντά στους Καλαρρύτες και τους Μελισσουργούς, αυτό το ρέμα αποτελεί μια από τις πιο ανεξερεύνητες και εντυπωσιακές φυσικές διαδρομές των Τζουμέρκων.

Το ρέμα Μαρκς δεν είναι απλώς ένα μικρό ποτάμι που διασχίζει το τοπίο· είναι μια διαδρομή ζωής, ένας φυσικός διάδρομος γεμάτος βλάστηση, απότομους βράχους, μικρούς καταρράκτες, ξύλινα γεφυράκια και σκιερά περάσματα κάτω από πλατάνια και σφενδάμια. Η διαδρομή είναι δημοφιλής κυρίως σε φυσιολάτρες και πεζοπόρους που επιθυμούν να νιώσουν την απομόνωση και τη δύναμη της άγριας φύσης χωρίς φασαρία και πολυκοσμία.

Η πεζοπορία μέσα στο Ρέμα Μαρκς χαρακτηρίζεται μέτριας δυσκολίας, και είναι ιδανική για τους λάτρεις της ήπιας περιπέτειας. Ακολουθείς την κοίτη του ρέματος, περνώντας από σημεία όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει. Το νερό – άλλοτε ήρεμο, άλλοτε όχι – σε συνοδεύει σε όλη τη διαδρομή, ενώ οι ήχοι της φύσης είναι οι μόνοι «ήχοι» που θα ακούσεις: πουλιά, νερό, θρόισμα φύλλων.

Το ρέμα είναι γνωστό και για τη βιοποικιλότητά του, φιλοξενώντας σπάνια φυτά και μικρά είδη πανίδας. Ιδανικό σημείο για όσους αγαπούν την οικολογία, τη φωτογραφία φύσης ή απλώς την εσωτερική ηρεμία που προσφέρει ένα τοπίο σχεδόν ανέγγιχτο από τον άνθρωπο.

Το Ρέμα Μαρκς ενδείκνυται και ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε δύο από τα πιο γνωστά χωριά των Τζουμέρκων: τους Καλαρρύτες και τους Μελισσουργούς. Μπορείς δηλαδή να το εντάξεις σε μια μεγαλύτερη πεζοπορική διαδρομή, που συνδυάζει φυσικό τοπίο με παραδοσιακό πολιτισμό, αφού και τα δύο χωριά είναι γεμάτα ιστορία, αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και γαστρονομικούς θησαυρούς. Το Ρέμα Μαρκς είναι από εκείνα τα μέρη που δεν φωνάζουν για προσοχή, αλλά σε κερδίζουν σιωπηλά, με την ομορφιά, τη γαλήνη και την αυθεντικότητα τους. Ένας τόπος που σε γειώνει, σε γεμίζει και σε κρατά μέσα του, πολύ μετά την επιστροφή σου.

Tip: Φρόντισε να έχεις μαζί σου κατάλληλα παπούτσια και αρκετό νερό. Την άνοιξη και το φθινόπωρο, το ρέμα είναι στο απόγειο της ομορφιάς του, ενώ το καλοκαίρι προσφέρει ευχάριστη δροσιά. Εάν δεν γνωρίζεις την περιοχή, μπορείς να απευθυνθείς σε τοπικούς οδηγούς για οργανωμένες πεζοπορικές εξορμήσεις.

9.Εκκλησία της Αγίας Παρασκευής

Κρυμμένο ανάμεσα στις κατάφυτες πλαγιές των Κεντρικών Τζουμέρκων, κοντά στο χωριό Μελισσουργοί, το Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής στέκει αγέρωχο αιώνες τώρα, προσφέροντας όχι μόνο πνευματική γαλήνη αλλά και πανοραμική θέα που κόβει την ανάσα.

Το μοναστήρι χρονολογείται από τον 18ο αιώνα και είναι χτισμένο σε μια τοποθεσία που συνδυάζει απόλυτη ησυχία και φυσική ομορφιά, στο ύψος περίπου των 1000 μέτρων. Από εκεί, η θέα προς το φαράγγι του Αράχθου και τις απέναντι κορυφές είναι μαγευτική – ειδικά κατά το σούρουπο, όταν οι σκιές των βουνών χορεύουν πάνω στα πέτρινα κτίσματα και το φως γλιστρά στα έλατα.

Η μονή είναι αφιερωμένη στην Αγία Παρασκευή, προστάτιδα των ματιών και της όρασης, και αποτελεί σημαντικό θρησκευτικό σημείο αναφοράς για τους ντόπιους. Ο μικρός ναός του μοναστηριού είναι λιτός αλλά κατανυκτικός, με τοιχογραφίες που, αν και ταλαιπωρημένες από τον χρόνο, διατηρούν μια σπάνια πνευματική αύρα. Στο εσωτερικό σώζεται εικόνα της Αγίας Παρασκευής που θεωρείται θαυματουργή.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η προφορική παράδοση της περιοχής, που συνδέει το μοναστήρι με την περίοδο της Τουρκοκρατίας, καθώς λέγεται πως προσέφερε προστασία και πνευματική στήριξη στους κατοίκους των γύρω χωριών. Κατά τον εορτασμό της Αγίας Παρασκευής, στις 26 Ιουλίου, το μοναστήρι γεμίζει προσκυνητές και η αυλή του μετατρέπεται σε σημείο γιορτής, με λειτουργία, πανηγύρι και παραδοσιακά κεράσματα.

Η πρόσβαση στο μοναστήρι είναι εύκολη μέσω ασφάλτινου δρόμου από τους Μελισσουργούς και συνοδεύεται από μια ήπια διαδρομή μέσα στο καταπράσινο τοπίο. Η ηρεμία του χώρου, σε συνδυασμό με τον ήχο της φύσης, δημιουργεί ιδανικές συνθήκες για περισυλλογή, ξεκούραση και σύνδεση με το τοπίο.

Το Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής δεν είναι μόνο ένα θρησκευτικό μνημείο. Είναι ένας τόπος όπου το φυσικό τοπίο, η ιστορία και η πνευματικότητα συμπλέκονται σε απόλυτη αρμονία, κάνοντάς το μια στάση που αξίζει να βάλεις στο ταξίδι σου στα Τζουμέρκα.

10. Μονή Βύλιζας

Η Μονή Βύλιζας, ένα από τα πιο απομακρυσμένα και γαλήνια μοναστήρια της Ηπείρου, βρίσκεται κρυμμένη στην άγρια φύση των Τζουμέρκων, κοντά στο χωριό Βυζίλα. Χτισμένη σε ύψωμα που αγναντεύει το φαράγγι του ποταμού Αράχθου, η μονή έχει καταφέρει να διατηρήσει τη σπάνια ησυχία της για αιώνες, προσφέροντας στους επισκέπτες μια μοναδική αίσθηση ηρεμίας και πνευματικής αναζήτησης.

Η ιστορία της Μονής Βύλιζας χάνεται στο βάθος των αιώνων, με κάποιες αναφορές να την τοποθετούν στα μέσα του 18ου αιώνα, αν και η ακριβής χρονολογία ίδρυσης παραμένει ασαφής. Η μονή, όπως και άλλα μοναστήρια της περιοχής, είχε έναν ιδιαίτερο ρόλο στην κοινωνική και πνευματική ζωή των ντόπιων κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, προσφέροντας καταφύγιο και ανακούφιση στους κατοίκους, αλλά και λειτουργώντας ως θρησκευτικό και εκπαιδευτικό κέντρο για τα γύρω χωριά.

Η αρχιτεκτονική του μοναστηριού είναι απλή και ταπεινή, αλλά με ιδιαίτερη χάρη και αρμονία με το φυσικό τοπίο. Ο ναός είναι μονόκλιτος και αφιερωμένος στον Άγιο Νικόλαο, με σπάνιες αγιογραφίες που κοσμούν τους τοίχους του. Η μονή δεν λειτουργεί πλέον ως μοναστηριακή κοινότητα, αλλά παραμένει ανοιχτή για επισκέπτες, προσφέροντας τους μια αυθεντική εμπειρία ησυχίας και σύνδεσης με τη φύση.

Η θέα από το μοναστήρι προς τις γύρω ορεινές κορυφές και το φαράγγι του Αράχθου είναι συγκλονιστική. Η αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ένα μέρος αποκομμένο από το υπόλοιπο κόσμο, με το πράσινο των δασών να αγκαλιάζει το μοναστήρι, καθιστά το τοπίο ιδανικό για περιπάτους και στοχασμό. Η πρόσβαση στο μοναστήρι είναι σχετικά εύκολη, ακολουθώντας έναν ασφαλτόδρομο και στη συνέχεια ένα μικρό μονοπάτι που οδηγεί στο μοναστήρι. Η διαδρομή μέσα από τη φύση είναι ιδιαίτερα όμορφη, με το νερό των ποταμιών και την πλούσια βλάστηση να συνοδεύουν τον επισκέπτη σε κάθε βήμα του.

Η Μονή Βύλιζας αποτελεί έναν προορισμό που συνδυάζει την πνευματική ηρεμία με την εκπληκτική φυσική ομορφιά των Τζουμέρκων. Αν επιθυμείς να αποδράσεις από την καθημερινότητα και να βυθιστείς σε μια αυθεντική ατμόσφαιρα ησυχίας και γαλήνης, αυτό το μοναστήρι είναι το ιδανικό σημείο. Δεν είναι απλώς μια στάση στην πορεία, αλλά μια ευκαιρία να συνδεθείς με την ιστορία και τη φύση της Ηπείρου.

Διαβάστε ακόμη

Ολικό μπλακ άουτ στην Ισπανία: «Παρέλυσαν» οι μεταφορές - Προβλήματα και σε Πορτογαλία και Γαλλία

Τι θα γίνει αν η Κριμαία γίνει και επίσημα ρωσική; Ο «σεισμός» στη διεθνή τάξη πραγμάτων και οι κίνδυνοι

Εξάρχεια: 36χρονος επιχείρησε να βιάσει 22χρονη στη Σόλωνος - Τον ακινητοποίησαν περαστικοί

Εξοργιστική καταγγελία: «Δεν με προσέλαβαν λόγω αναπηρίας - Κλασικό παράδειγμα κοινωνικού ρατσισμού»