Λουκία Παπαδάκη: «Η Λάμψη δεν ήταν σαπουνόπερα - Χτύπαγε 85% τηλεθέαση»

Καλεσμένη την εκπομπή του Open «Αννίτα Κοίτα» βρέθηκε η Λουκία Παπαδάκη, η ηθοποιός που γνωρίσε το τηλεοπτικό κοινό μέσα από τον ρόλο της στην θρυλική σειρά «Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου. Η Λουκία Παπαδάκη είπε πώς ο ρόλος αυτός δεν αποτέλεσε εμπόδιο στην καριέρα της, καθώς πάντα θεωρούσε ότι η «Λάμψη» ήταν μια σοβαρή δραματική σειρά και όχι μία σαπουνόπερα. Ακόμα, ανέφερε πως έζησε ακραίες αντιδράσεις από τον κόσμο και έκανε αναδρομή στο πώς περνούσαν στα γυρίσματα του σίριαλ.

Η Λουκία Παπαδάκη μίλησε για τη ζωή της και τη συμμετοχή της στη σειρά του ANT1 λέγοντας: «Είναι ένα ιστορικό σίριαλ. Είναι σταθμός στην ελληνική τηλεόραση και όχι μόνο». Μάλιστα συνέχισε με μια απίστευτη αποκάλυψη για τα ποσοστά τηλεθέασης, αλλά και τον πανικό που γινόταν καθημερινά, την ώρα που έπαιζε το νέο επεισόδιο της Λάμψης. «Χτύπαγε 85-90% τηλεθέαση. Άδειαζαν δρόμοι, χωριά, κουζίνες, μπάνια… το σύμπαν. Και αυτοί που λέγανε ότι δεν το βλέπανε, τα γνωρίζανε όλα», ανέφερε.

Η Λουκία Παπαδάκη αναφέρθηκε στη ζωή της σήμερα, τον γιο της και έστειλε το μήνυμά της για την πανδημία που ζούμε λέγοντας ότι ο κορονοϊός είναι μια ευκαιρία να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα στη ζωή μας. 

Σε παλαιότερη συνέντευξή της στο TV Έθνος η Λουκία Παπαδάκη είχε πει για τη «Λάμψη»: «Ηταν πάρα πολύ όμορφο αυτό που έζησα τότε. Θυμάμαι τα πάντα. Τη χαρά των συνεργασιών με όλους αυτούς τους συναδέλφους που δούλεψα τότε. Ημασταν μια οικογένεια. Από το πρωί έως το βράδυ μαζί. Παράλληλα με τη σειρά έκανα και θέατρο, οπότε δούλευα είκοσι ώρες την ημέρα. Δεν είχα τότε παιδί, ούτε άλλες υποχρεώσεις και είχα ρίξει όλο το βάρος στη δουλειά μου».

Για το αν ο κόσμος στον δρόμο τής αναφέρει ακόμα τον ρόλο της «Σάντρας» στη «Λάμψη» η Λουκία Παπαδάκη  είχε απαντήσει: «Φυσικά. Μέχρι σήμερα. Θυμούνται σκηνές από αυτόν τον ρόλο και με επαινούν. Και αυτό είναι μέγιστη επιτυχία. Ο κόσμος ξέρει πολύ καλά ποια είμαι, παρακολουθεί την πορεία μου. Μπορεί να έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, αλλά ο ρόλος της Σάντρας ήταν ένας πολύ έντονος και συνάμα ιδιαίτερος ρόλος».