Το Κόκκινο Ποτάμι: Στα γυρίσματα της υπερπαραγωγής του OPEN (pics & vid)

Πόντος, ένας ευλογημένος τόπος με ανθρώπους που ζουν ειρηνικά. Ξαφνικά ο χρόνος σταματά. Οι άνθρωποι πρέπει να αγωνιστούν, να παλέψουν για να κρατηθούν ζωντανοί. «Κόκκινο ποτάμι», η νέα σειρά του Open TV έρχεται τις επόμενες μέρες για να μας καθηλώσει. Μια δυνατή ιστορία. Σε πρώτο πλάνο η Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Ένα θέμα-πληγή, με το οποίο καταπιάνεται ο Μανούσος Μανουσάκης. Μια παραγωγή υψηλών προδιαγραφών, με κινηματογραφική αισθητική, πολυπρόσωπο καστ και διακεκριμένους συντελεστές.      

Από τoν περασμένο Φεβρουάριο έχουν αρχίσει τα γυρίσματα για τη νέα δημιουργία του Μανούσου Μανουσάκη. Μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιηθεί εγγραφές σε μια σειρά από εμβληματικά κτίρια της Αθήνας, τα οποία χάρη στους σκηνογράφους μάς πηγαίνουν πίσω στις δεκαετίες του 1910 και του 1920. Η μεγάλη πρόκληση ήταν να βρεθούν αστικά τοπία (πόλεις και χωριά) που να έχουν τη μορφή και την αρχιτεκτονική της εποχής εκείνης. Το «Κόκκινο ποτάμι» πέρασε από το αρχοντικό των Μπενιζέλων, το Κτίριο Κωστή Παλαμά, το ΜΙΕΤΕ, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το Μέγαρο Υπατία, βρέθηκε στο ατμόπλοιο «Θαλής ο Μιλήσιος» στο Παλαιό Φάληρο και στο Γηροκομείο Αθηνών της λεωφόρου Κηφισίας. Στη συνέχεια, οι συντελεστές του όλου πρότζεκτ ταξίδεψαν σε περισσότερες από δέκα πόλεις της Ελλάδας, όπως η Καστοριά, τα Δερβενοχώρια, η Βέροια, η Ξάνθη, η Έδεσσα, η Νάουσα και η Δράμα. 

Βασισμένο στο ομώνυμο ιστορικό μυθιστόρημα του Χάρη Τσιρκινίδη, το «Κόκκινο ποτάμι» ξετυλίγει μια συγκλονιστική ιστορία αγάπης, τον έρωτα του Μίλτου και της Ιφιγένειας, που δοκιμάζονται σκληρά όταν οι πολιτικοκοινωνικές εξελίξεις ανατρέπουν κάθε δεδομένο της ζωής τους. «Η ραχοκοκαλιά της σειράς μας είναι ένας μεγάλος έρωτας. Μέσα από αυτόν βλέπουμε όλα τα δεινά του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας στις αρχές του 20ού αιώνα. Σε ολόκληρο το σίριαλ δεν υπάρχει πουθενά δευτερεύουσα σκηνή. Κάθε καρέ είναι σπουδαίο» τονίζει ο Μανούσος Μανουσάκης στο ethnos.gr.

Είναι Παρασκευή μεσημέρι. Φθινοπωρινός καιρός με συννεφιά, ψιλόβροχο και ζέστη. Ο κύριος Μανουσάκης, καθισμένος στην καρέκλα του σκηνοθέτη, δίνει οδηγίες στους ηθοποιούς. Το ethnos.gr βρέθηκε στα γυρίσματα της σπουδαίας παραγωγής του Open ΤV «Κόκκινο ποτάμι» που πραγματοποιήθηκαν στο Γηροκομείο Αθηνών της λεωφόρου Κηφισίας. Ο Μανούσος Μανουσάκης είναι από εκείνους τους χαρισματικούς ανθρώπους που αποπνέουν μια θετική ενέργεια από το πρώτο δευτερόλεπτο της χειραψίας μας. Καθαρό βλέμμα και ήρεμη χροιά φωνής. Φαίνεται ενθουσιώδης με το αποτέλεσμα.

«Το ανθρώπινο είδος δεν μαθαίνει»

Η ιδέα να ασχοληθεί µε τον Ελληνισµό του Πόντου γεννήθηκε πριν από τρία χρόνια. «Όταν τελειώσαμε την ταινία "Ουζερί Τσιτσάνης", ξεκινήσαμε να σκεφτόμαστε ποια θα είναι η επόμενή μας δουλειά. Τότε άρχισα να διαβάζω για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Μου έκανε εντύπωση πόσα λίγα πράγματα ξέρουμε γι’ αυτή την περίοδο. Ήρθε, λοιπόν, ο καιρός που έπρεπε να γίνει μία ταινία ή σειρά που θα αφορούσε αυτό το θέμα» αναφέρει αρχικά ο σκηνοθέτης.

Κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια του το βιβλίο του Χάρη Τσιρκινίδη, το οποίο αποδείχθηκε ένα «χρυσωρυχείο πληροφοριών και γνώσεων». Η ιδέα, όμως, ακόμα ήταν λίγο ασαφής. Όταν προβλήθηκε η ταινία «Ουζερί Τσιτσάνη» στο Νέο Πετρίτσι, την παραμονή της μάχης του Ρούπελ, μια κυρία από το κοινό τον ρώτησε γιατί κανείς δεν ασχολείται με τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. «Ήταν σαν να βρισκόταν στο μυαλό μου. Αυτό ήταν το τελικό σπρώξιμο που με ώθησε να κάνω αυτήν τη σειρά. Η παρατήρηση αυτής της γυναίκας ήταν το σπίρτο που άναψε το φιτίλι. Της υποσχέθηκα τότε ότι θα το κάνω και θα είναι το επόμενό μου έργο» τονίζει ο κύριος Μανουσάκης.  

«Η συγκεκριμένη κουβέντα πυροδότησε τη δράση μας. Μελετώντας τα γεγονότα καταλάβαμε πως η υποχρέωση να φωτίσουμε αυτήν τη φάση της ιστορίας ήταν μια υποχρέωση προς όλους και κυρίως προς τον εαυτό μας. Σύντομα διαπιστώσαμε τι μας ώθησε, υποσυνείδητα στην αρχή, να διερευνήσουμε αυτή την περίοδο. Ήταν τα κοινά σημεία του τότε και του σήμερα. Οι περισσότεροι πιστεύουν πως ο τρόπος ζωής τους, η καθημερινότητά τους, η περιουσία τους είναι δεδομένα και απρόσβλητα. Ο νόμος και ηθική τους προστατεύουν. Οι άνθρωποι τότε μέσα σε μία ώρα έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Εθελοτυφλούμε. Τα πάντα μπορούν να συμβούν και τα πάντα μπορούν να ανατραπούν από τη μία στιγμή στην άλλη» επισημαίνει ο σκηνοθέτης της δραματικής σειράς του Open TV, συμπληρώνοντας: «Οι άνθρωποι τότε διώχθηκαν από τις εστίες τους, εξαναγκάστηκαν σε ατελείωτες πορείες, σε πείνα, δίψα, ληστεύτηκαν και σφαγιάστηκαν. Πρέπει να γνωρίζουμε την ιστορία για να αντιμετωπίσουμε το χειρότερο. Δυστυχώς, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Το ανθρώπινο είδος δεν μαθαίνει. Από την εποχή του Τρωικού Πολέμου, που ο Αχιλλέας τσακωνόταν με τον Αγαμέμνονα για τη Βρισηίδα, το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Τσακώνονται για τα πετρέλαια. Μπροστά στα λάφυρα δεν υπάρχει ούτε ηθική, ούτε λογική, ούτε νόμος, ούτε τίποτα. Ο ισχυρότερος επικρατεί με κάθε τίμημα». 

«Αγαπώ την πατρίδα μου και δεν είμαι ούτε ακροδεξιός ούτε φασίστας»

Αναρωτιέμαι πώς γίνεται σε μια κοινωνία όπου η πληροφορία είναι άφθονη και δωρεάν να υπάρχει τόση αμάθεια. «Άλλο ακούω κι άλλο μαθαίνω. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Βομβαρδιζόμαστε από ειδήσεις. Δεν έχουμε, όμως, τον χρόνο ούτε τη δύναμη να αναλύσουμε την πληροφορία. Αυτό, βέβαια, είναι κάτι πολύ επικίνδυνο για τη διαμόρφωση μιας κοινωνίας. Έλεγε ο Χατζιδάκις ότι η ανάπτυξη του φασισμού στη σύγχρονη κοινωνία οφείλεται στην έλλειψη της ουσιαστικής παιδείας που δημιουργεί κριτικούς πολίτες. Και όχι της παιδείας που μαθαίνει στους ανθρώπους να παπαγαλίζουν» δηλώνει ο σκηνοθέτης των μεγάλων επιτυχιών. 

Όση ώρα μιλάμε, έχω απέναντί μου έναν δυνατό συνομιλητή με λόγο μεστό. «Είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που έχει απεμπολήσει το δικαίωμά της να αγαπάει την πατρίδα της, φοβούμενοι μήπως μας χαρακτηρίσουν ακροδεξιούς και φασίστες. Αγαπώ την πατρίδα μου και δεν είμαι ούτε ακροδεξιός ούτε φασίστας. Σηκώνω την ελληνική σημαία στις εθνικές επετείους και είμαι περήφανος γι’ αυτό, όπως είναι ο Αμερικανός ή ο Γάλλος που κρεμάει τη σημαία στο σπίτι του. Είναι άλλο ένα πράγμα που θέλω να πολεμήσω μέσα από αυτήν τη σειρά. Να αγαπάμε την πατρίδα μας, χωρίς να χρειάζεται να ντρεπόμαστε γι' αυτήν» λέει με ειλικρίνεια.  

Το «Κόκκινο ποτάμι» είναι μία από τις μεγαλύτερες τηλεοπτικές παραγωγές των τελευταίων ετών. Συμμετέχουν 171 ηθοποιοί, 1.140 κομπάρσοι, ενώ για τις ανάγκες των γυρισμάτων έχουν χρησιμοποιηθεί 629 κουστούμια εποχής. Ποια ήταν η διαδικασία για την πρόσληψη των κομπάρσων; «Δεν υπάρχουν κομπάρσοι. Εγώ τους λέω βοηθητικούς ηθοποιούς. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν χαρακτήρα. Δίνουν τον ρεαλισμό της κοινωνίας. Καταφέρνουμε να δείξουμε μια ζώσα κοινωνία με χαρακτήρες, με ανθρώπους πραγματικούς, που έχουν κρέας, κόκαλα, νεύρα και αίμα» τονίζει. Το σταθερό συνεργείο αποτελείται από 50 άτομα, ανάμεσα στα οποία και καθηγητές τουρκικών, ρωσικών, αρμένικων, ποντιακών και γαλλικών. 

Τους κεντρικούς πρωταγωνιστές της σειράς, τον Μίλτο Παυλίδη και την Ιφιγένεια Νικολαΐδη, ενσαρκώνουν ο Ιωάννης Παπαζήσης και η Αναστασία Παντούση, αντίστοιχα. «Οι ηθοποιοί μας είναι οι καλύτεροι που θα μπορούσα να βρω και να ταιριάζουν με το ύφος της σειράς. Η διανομή των ρόλων είναι κάτι μαγικό. Δεν μπορείς να το εκλογικεύσεις. Για παράδειγμα, ψάχνεις τους δύο πρωταγωνιστές. Πέρασαν από το γραφείο μου δεκάδες ηθοποιοί και τους είδα όλους. Ξαφνικά, όμως, μπαίνει κάποιος και λες αυτός είναι. Είναι η αύρα του, ο τρόπος που στέκεται, που κάθεται ή που πίνει τον καφέ του. Ακόμα και η αμηχανία που νιώθει την ώρα που στέκεται μπροστά μου. Δεν υπάρχει συγκεκριμένο προσχέδιο» επισημαίνει.

Η Ιφιγένεια είναι μια δυναμική γυναίκα

«Κάποια στιγμή με πήρε τηλέφωνο η Χρύσα Ψωμαδέλη για να κάνω μια συνάντηση με τον κύριο Μανουσάκη και να τον γνωρίσω από κοντά. Την επόμενη μέρα είχα ένα τηλέφωνο με το οποίο μου πρότειναν τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Όταν άκουσα ότι με θέλουν γι' αυτό τον ρόλο, έμεινα άφωνη. Συγκινήθηκα και περίμενα με αγωνία να ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Νιώθω τυχερή που ανήκω σε αυτό το cast» αναφέρει η Αναστασία Παντούση και συμπληρώνει: «Είναι μια πρωτόγνωρη για μένα εμπειρία. Δυσκολίες σίγουρα υπάρχουν, αλλά όλοι προσπαθούμε για το καλύτερο δυνατό. Η Ιφιγένεια είναι μια δυναμική γυναίκα, με αρκετό θάρρος, και αυτό φαίνεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τις καταστάσεις. Μέσα απ' όλες τις δυσκολίες που περνάει, βλέπουμε πως δεν χάνει το κουράγιο της. Είναι, βέβαια, και ο έρωτας που αυτός της δίνει την περισσότερη δύναμη». 

Οι περισσότεροι ηθοποιοί που πρωταγωνιστούν στις παραγωγές του κυρίου Μανουσάκη δεν είναι ιδιαίτερα προβεβλημένα πρόσωπα. Πέρα από την ερμηνευτική τους ικανότητα, ξεχωρίζουν για τη φωτογένεια και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. «Αυτό είναι κάτι που το επιδιώκω. Να είναι το πρόσωπο καινούργιο. Αχαρακτήριστο. Για παράδειγμα, σε ρόλους όπως μια τσιγγάνα ή ένας Αλβανός, θέλω να πει ο θεατής: "Α, αυτή είναι τσιγγάνα. Δεν είναι ο τάδε ή η τάδε που υποδύεται μια τσιγγάνα ή έναν μουσουλμάνο". Θέλω να ταυτίσει τον ρόλο με τον ήρωα, και όχι το αντίθετο. Ο δεύτερος λόγος είναι πιο "χρησιμοθηρικός". Από τα νέα παιδιά μαθαίνεις. Έχουν να σου κάνουν μια πρόταση που εσύ δεν μπορείς να φανταστείς, όση πείρα και αν έχεις. Μαθαίνεις και εξελίσσεσαι».  

Το σενάριο του «Κόκκινου ποταμιού» υπογράφει ο Νίκος Απειρανθίτης μαζί με τη Δώρα Μασκλαβάνου, ενώ διευθυντής Φωτογραφίας έχει αναλάβει ο Γιώργος Παπανδρικόπουλος. Η πρεμιέρα είναι προγραμματισμένη να γίνει την Κυριακή 6 Οκτωβρίου μέσα από το Open TV και όλοι οι συντελεστές είναι έτοιμοι να δώσουν τη δική τους «μάχη» στην τηλεοπτική αρένα και να βγουν νικητές ώστε να κερδίσουν το πιο ζεστό χειροκρότημα των τηλεθεατών.