Μαρίνα Ψάλτη: Επιστρέφω στην TV στον ρόλο της γιαγιάς

Γα τα νέα της τηλεοπτικά καθήκοντα μιλά στο "TV Έθνος" η Μαρίνα Ψάλτη, εκφράζοντας παράλληλα την ανησυχία της για τους νέους ηθοποιούς και το θέατρο.

Τι σας έκανε να πείτε «ναι» στη σειρά του ΑΝΤ1 «Γυναίκα χωρίς όνομα»;

Το κυριότερο ήταν η σκηνοθέτις, η Βίκυ Μανώλη, που είναι φίλη μου, την αγαπώ και την εμπιστεύομαι. Επίσης, συναντιέμαι τηλεοπτικά και με τη φίλη μου, τη Μαριάννα Τουμασάτου, αλλά και με τη Δανάη Σκιάδη. Ετυχε να βρεθώ σε αυτή την καλή σειρά σε μια εποχή που μπορούσα.

Ποιος θα είναι ο ρόλος σας;

Κάνω τη μητέρα της Ιωάννας (Δανάη Σκιάδη). Η κόρη μου αποφασίζει να με βρει γιατί περιμένει μωρό και αυτό της δίνει μια φόρτιση συγκινησιακή. Με βρίσκει ύστερα από πολλά χρόνια, καθώς την είχα παρατήσει όταν ήταν μικρή λόγω ενδοοικογενειακής βίας. Η ηρωίδα που υποδύομαι είναι μια γυναίκα ταλαιπωρημένη, δουλεύει καμαριέρα σε ένα ξενοδοχείο γ’ κατηγορίας και συναντιέται με την κόρη της έπειτα από πολλά χρόνια. Και όλο αυτό είναι πολύ συγκινητικό.

Και χτίζεται μια νέα σχέση;

Ναι. Τη συγχωρεί και αποφασίζει να τη βάλει στη ζωή της. Υπάρχει μια σκηνή που λέει η κόρη στη μάνα: Θα σου δώσω μια ευκαιρία γιατί θέλω το παιδί να γνωρίσει τη γιαγιά του. Οπως καταλαβαίνετε θα κάνω τη γιαγιά. Μετά τα 50 κάνουμε τις γιαγιάδες. Δεν έχω πρόβλημα ούτε με την ηλικία μου, ούτε με το τι θα κάνω. Φτάνει να μου αρέσει.

Θα έχετε επαφή και με άλλους ήρωες;

Εχω κάνει αρκετές σκηνές με τη Μαριάννα Τουμασάτου, η οποία κρύβεται στο ξενοδοχείο όπου εργάζομαι. Και αποκτάμε μια ζεστή σχέση και η μία τονώνει την άλλη. Επίσης αργότερα θα έχω και κάποιες επαφές με τον Μιχάλη.

Διανύουμε φέτος τηλεοπτικά μια περίοδο ανάκαμψης της μυθοπλασίας. Πώς κρίνετε τα φετινά σίριαλ; Τα έχετε παρακολουθήσει;

Εχω παρακολουθήσει τις «Αγριες μέλισσες», είναι μια σειρά που μου αρέσει πολύ. Εχω δει επίσης λίγο τη «Φριτέζα» και το «Μην ψαρώνεις». Του γούστου μου όμως είναι οι «Αγριες μέλισσες». Αυτό δεν σημαίνει ότι τα άλλα δεν είναι καλά. Χαίρομαι πάρα πολύ που δουλεύουν οι άνθρωποι στην τηλεόραση, γιατί τα τελευταία χρόνια ήταν για όλους μας πολύ δύσκολα. Και για το «Κόκκινο Ποτάμι» χαίρομαι επίσης και έχω ακούσει πολύ καλά πράγματα, αλλά λόγω δουλειάς δεν το προλαβαίνω.

Εχει τύχει να ζηλέψετε κάποιον ρόλο;

Ούτε τηλεοπτικό, ούτε θεατρικό ρόλο. Γενικά δεν ζηλεύω. Οταν είδα τις «Αγριες μέλισσες», πήρα αμέσως τον Λεωνίδα Κακούρη, που είναι φίλος μου και ήμασταν μαζί στην πρώτη μου δουλειά στο θέατρο, και πολύ ειλικρινά και ζεστά τού είπα πόσο καλός είναι. Χαίρομαι όταν βλέπω καλούς ηθοποιούς. Γενικά είμαι καλός θεατής, δηλαδή δεν είμαι σαν αρκετούς ηθοποιούς που έχουν κριτική ματιά και μια ξινίλα.

Είχατε πει παλαιότερα ότι η τηλεόραση είναι λίγο σούπερ μάρκετ. Το πιστεύετε και σήμερα;

Μόνο η τηλεόραση; Το θέατρο είναι χειρότερο, είναι και φάμπρικα μαζί. Το είπα πριν από καιρό που δεν γίνονταν σίριαλ, είχαμε πολλά τούρκικα και βραζιλιάνικα. Φέτος έχουν αλλάξει τα πράγματα και μακάρι να κρατήσει αυτό. Οσο για το θέατρο, είναι φάμπρικα. Οταν ξεκίνησα να δουλεύω το 1991, κάναμε 2-3 μήνες πρόβα, δουλεύαμε ένα εξάμηνο, τέλειωνε η σεζόν, πιάναμε την καλοκαιρινή σεζόν και ξανά χειμώνα. Τώρα κάνουμε τρεις μήνες πρόβες, δεν πληρωνόμαστε γι’ αυτές, για να παίξουμε 20 παραστάσεις. Πώς θα ζήσουν οι ηθοποιοί; Αναγκαστικά παίζουμε Δευτέρα-Τρίτη εδώ, Τετάρτη ή Παρασκευή αλλού, αλλά έτσι χάνεται και η ουσία. Αυτός ο κατακερματισμός μού δημιουργεί οργή. Και κανένας ηθοποιός δεν θέλει να παίζει σε τρία έργα ταυτόχρονα, από ανάγκη γίνεται αυτό.

Και οι αμοιβές έχουν κλονιστεί;

Με τα χρήματα που δίνονται στο θέατρο και στην τηλεόραση δεν μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος ούτε γι’ αστείο. Κυρίως αυτοί που βάλλονται περισσότερο είναι τα νέα παιδιά. Εχω εμμονή πια με την τρομακτική εκμετάλλευση των νέων παιδιών. Δεν είναι δυνατόν να παίρνουν στο θέατρο 300 και 200 ευρώ τον μήνα. Δεν γίνεται. Και όταν συμμετέχει ένας άνθρωπος που έχει συνείδηση σε μια τέτοια δουλειά, ψιλοαρρωσταίνει, γιατί αισθάνεσαι ότι είσαι και συνένοχος. Οτι νομιμοποιείς μια κατάσταση που δεν εξαρτάται και από σένα. Εγώ έζησα τις εποχές που γίνονταν τρομερές υπερβολές και τρομερή σπατάλη χρήματος. Γιατί να είμαστε στα δύο άκρα;

Τι αγαπάτε πιο πολύ στο επάγγελμα του ηθοποιού;

Οταν οι χημείες είναι καλές με τους συναδέλφους και υπάρχει δέσιμο είναι πολύ όμορφο. Εγώ το αγαπάω πολύ το θέατρο, δηλαδή δεν ξέρω αν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς να κάνω αυτήν τη δουλειά, αλλά πλέον δεν μου αρέσει καθόλου, δεν μου αρέσει πια, ούτε πώς έχει γίνει. Νομίζω είμαι ανάμεσα σε ανθρωποφάγους και γίνομαι και εγώ σιγά σιγά ανθρωποφάγος.

Θεατρικά πού σας βρίσκουμε φέτος;

Θεατρικά θα είμαι στο «Θέατρο Χορν», Δευτέρα και Τρίτη, με το πολύκροτο ντοκουμέντο της Λίλιαν Χέλμαν «Οι ψίθυροι», σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν. Παίζουν ακόμη οι: Μαρίνα Ασλάνογλου, Αλεξάνδρα Παντελάκη, Βάνα Παρθενιάδου, Θανάσης Πατριαρχέας και Βασιλική Κωστοπούλου.