Παυλόπουλος - Κουτροκόη: Λέμε «όχι» στην τρομολαγνεία λόγω κορονοϊού

Οι οικοδεσπότες της πρωινής εκπομπής του Open «Ωρα Ελλάδος», Ακης Παυλόπουλος και Ντόρα Κουτροκόη μιλούν στο Tv Εθνος για τον ρόλο που πρέπει να έχει η ενημέρωση στην τηλεόραση αυτές τις στιγμές, αναφέρονται στη συνεργασία τους και δηλώνουν αισιόδοξοι πως σύντομα θα έρθουν ελπιδοφόρα νέα από την επιστημονική κοινότητα για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού.

Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος που επιτελεί η ενημέρωση στο σύνολό της στην ελληνική τηλεόραση αυτήν την περίοδο;

Ακης Παυλόπουλος: Οπως όλοι, αλλά περισσότερο εμείς οι δημοσιογράφοι πρέπει να επιδείξουμε μεγάλη συλλογική αλλά και ατομική ευθύνη. Πρέπει να επικοινωνούμε καθημερινά τη δραματική κατάσταση που επικρατεί, να επικοινωνούμε τις εκκλήσεις της κυβέρνησης και του κράτους για να αυτοπεριοριστούμε -με μέτρα που ούτως ή άλλως ανέτρεψαν την καθημερινότητά μας- και ταυτόχρονα να ισορροπήσουμε σε ένα σχοινί που είναι μεταξύ παρέας και ενημέρωσης. Να αποφύγουμε τις εύκολες υπερδραματοποιήσεις, την τρομολαγνεία, την κινδυνολογία, τη θανατολαγνεία. Επειδή ο περισσότερος κόσμος παρακολουθεί από το πρωί τηλεόραση για να ενημερωθεί, αλλά είναι και η παρέα του, πρέπει όλο αυτό να το διαχειριστούμε με υπευθυνότητα και αξιοπρέπεια.

Ντόρα Κουτροκόη: Είναι μια χρυσή ευκαιρία να αποκατασταθεί το κύρος της δημοσιογραφίας. Εν προκειμένω, οφείλουμε όλοι να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να λέμε στους πολίτες τη σκληρή αλήθεια. Να τους ενημερώνουμε με ακρίβεια για τα πάντα. Να έχουμε για όλα τα θέματα τους ειδικούς που θα δίνουν τις κατάλληλες απαντήσεις. Πρέπει να αποφεύγουμε τη δημοσιογραφία του εντυπωσιασμού. Και επιπλέον πρέπει με κάθε τρόπο να μη δίνουμε βήμα στους πάσης φύσεως παπατζήδες που θα επιδιώξουν να εκμεταλλευτούν την κρίση. Διάφορους τύπους που το παίζουν «ειδικοί». Είναι πολύ σημαντικό να φιλτράρουμε τα πρόσωπα στα οποία δίνουμε βήμα.

Είστε πολλά χρόνια στην ενημέρωση. Είναι η συγκεκριμένη περίοδος η μεγαλύτερη πρόκληση για εσάς όσον αφορά στη δημοσιογραφική σας ιδιότητα;

Α.Π.: Νομίζω πως είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για όλους μας. Η γενιά μας ποτέ δεν φανταζόταν ότι θα βιώσει έναν τέτοιο παγκόσμιο εφιάλτη. Μόνο σε κινηματογραφικές ταινίες τα βλέπαμε. Επειτα από μια τέτοια κατάσταση, που ευχόμαστε να περάσει όσο το δυνατόν συντομότερα, όλα θα έχουν αλλάξει. Θα έχει αφήσει πληγές και σε κοινωνικό επίπεδο και στην καθημερινότητά μας και φυσικά στην παγκόσμια οικονομία. Υστερα από αυτήν την ιστορία θα είμαστε όλοι αλλιώς. Θα δοκιμαστούμε πολύ. Θα δούμε το καλύτερο και το χειρότερο πρόσωπο της ανθρωπότητας. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η ανθρωπότητα δεν έχει αντιμετωπίσει τέτοιον κίνδυνο. Μοιάζει σαν να είναι σε απόσταση αναπνοής από τη Γη ένας τεράστιος αστεροειδής και να ξέρουμε ότι εάν δεν κάνουμε κάτι εντυπωσιακό να αλλάξουμε την πορεία του, απλώς την επόμενη μέρα δεν θα υπάρχουμε.

Ν.Κ.: Είναι, πράγματι, μια πολύ μεγάλη πρόκληση, διότι έχω την αίσθηση ότι στις παρούσες συνθήκες το επάγγελμά μας αποκτά χαρακτηριστικά λειτουργήματος. Υπάρχει τεράστια ανάγκη του κόσμου για ουσιαστική ενημέρωση. 

Πρέπει να αποφεύγουμε τη δημοσιογραφία του εντυπωσιασμού. Να μη δίνουμε βήμα στους πάσης φύσεως παπατζήδες που θα επιδιώξουν να εκμεταλλευτούν την κρίση

Στους τηλεοπτικούς σταθμούς λαμβάνονται δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, όπως βέβαια πρέπει να γίνεται. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα στο στήσιμο της σκαλέτας της εκπομπής;

Α.Π.: Οχι. Οι βάρδιες πάντα καλύπτονται. Η πρωινή ζώνη έχει μια συγκεκριμένη συνέχεια. Την πρώτη εβδομάδα ήμασταν η Ντόρα Κουτροκόη και εγώ, συνέχισε την προηγούμενη εβδομάδα ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος με την Ανθή Βούλγαρη και στη συνέχεια επιστρέφουμε εμείς. Δεν νιώθω καθόλου καλά όταν απέχω από τη δουλειά μου αυτές τις ημέρες. Είναι όμως για λόγους προστασίας και υγείας. Οπότε συμμορφώνομαι και ας μη μου αρέσει.

Ν.Κ.: Σε ό,τι αφορά στο Open έχουν ληφθεί όλα τα αναγκαία μέτρα πρόληψης. Λειτουργούμε με το μικρότερο δυνατό προσωπικό. Εκ των πραγμάτων αυτό επηρεάζει τη σκαλέτα της εκπομπής από τη στιγμή που λείπουν πολλοί συνάδελφοι, αλλά από την άλλη αυτό που προέχει είναι η υγεία όλων μας.  

Ποιο ήταν το ρεπορτάζ ή η πληροφορία που σας συγκλόνισε περισσότερο ως άνθρωπο αυτήν τη δύσκολη χρονική περίοδο που διανύουμε;

A.Π.: Τα κρούσματα στο υγειονομικό και το νοσηλευτικό προσωπικό. Είναι οι άνθρωποι που δίνουν τη μεγάλη μάχη στην πρώτη γραμμή. Το γεγονός ότι ο ιός έχει περάσει μέσα στα νοσοκομεία και κινδυνεύει να τους αποδεκατίσει είναι το πιο ανησυχητικό απ’ όλα. Το δεύτερο που με θυμώνει ταυτόχρονα είναι ότι οι αντοχές μας είναι περιορισμένες. Μιλώ για μέρος του πληθυσμού. Δεν είναι δυνατόν να ακούμε από άλλες χώρες «γιατί δεν το κάναμε όπως η Ελλάδα;», ένα κράτος που παρ’ όλες τις αδυναμίες του και τις παθογένειές του προσπαθεί με κάθε τρόπο να ανταποκριθεί στις ακραίες ανάγκες των ημερών, να δουλεύει και να προσπαθεί να κρατά χαμηλά την επιμόλυνση, και εμείς απλώς να μη συμμορφωνόμαστε γιατί κουραστήκαμε.

Ν.Κ.: Με συγκλόνισαν οι εικόνες από την Ιταλία με τα δεκάδες φέρετρα, αλλά και σκηνές από τα νοσοκομεία που θύμιζαν εμπόλεμες εποχές. Βούρκωσα ακούγοντας έναν Ελληνα γιατρό που εργάζεται στην Ιταλία να δηλώνει ότι «έχουμε πόλεμο, διαλέγουμε κάθε μέρα ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει».

«Θεωρώ πως έχουμε πετύχει ένα μικρό τηλεοπτικό θαύμα. Με την έννοια ότι μια καινούργια εκπομπή θέλει αρκετό χρόνο για να "χτιστεί" και να την αγκαλιάσει ο κόσμος»

«Μένουμε σπίτι». Ποιος είναι κατά τη γνώμη σας ο ενδεδειγμένος τρόπος να μεταδοθεί το μήνυμα στον κόσμο από τα μέσα ενημέρωσης;

Α.Π.: Πολύ καθαρός και χωρίς αστερίσκους. Δεν επιτρέπεται σε αυτό το μήνυμα να εισχωρούν «αλλά», προβληματισμοί του τύπου «μήπως δεν είναι έτσι». Το μήνυμα είναι καθαρό. Μένουμε σπίτι για να βοηθήσουμε την εθνική προσπάθεια. Το ότι έχουμε πόλεμο δεν το είπε μόνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, το είπε η Μέρκελ, το είπε ο Μακρόν, το είπε ο Τραμπ, το είπαν όλοι. Εκτός και αν υποθέσουμε ότι όλο αυτό είναι μια παγκόσμια φάρσα, μια παγκόσμια συνωμοσία και αποφάσισαν από κοινού οι παγκόσμιοι ηγέτες του πλανήτη να οδηγήσουν σε δραματική ύφεση την παγκόσμια οικονομία και να οδηγήσουν τους πολίτες σε παγκόσμια κατάθλιψη. Δεν μπορώ λοιπόν να βρω τον λόγο. Υπάρχουν ντοκουμέντα που προκαλούν μεγάλη στενοχώρια: Από την πομπή των φερέτρων στην Ιταλία μέχρι και τη Γιουχάν. Είναι ξεκάθαρο πως το «Μένουμε σπίτι» είναι ανελαστικό.

Ν.Κ.: Να το επαναλαμβάνουμε σε όλους τους τόνους. Να καταδείξουμε μέσω και των ειδικών τη σημασία που έχει η παραμονή στο σπίτι. Και επειδή η δύναμη είναι και στο παράδειγμα, να εξηγούμε στον κόσμο ότι πολλά από αυτά που συμβαίνουν στην Ιταλία είναι γιατί άργησαν να πάρουν αυστηρά μέτρα.

Εσείς μετά το τέλος της εργασίας κατά τη διάρκεια του «Μένουμε σπίτι» ποιες δραστηριότητες ακολουθείτε;

Α.Π.: Περνάω πολλές ώρες με τη γυναίκα μου και το παιδί μου, μαγειρεύουμε, κάνουμε δουλειές στο σπίτι, παίζουμε επιτραπέζια, βγαίνουμε μια κοντινή, σύντομη βόλτα προσπαθώντας να είμαστε εντελώς μόνοι μας. Το πιο δύσκολο κεφάλαιο είναι τα παιδιά, γιατί δεν μπορούν να κατανοήσουν επακριβώς τι έχει συμβεί και κατέρρευσε η καθημερινότητά τους. Πρέπει να ακούσουμε τους παιδοψυχολόγους που προειδοποιούν πως τα παιδιά μπορεί να εμφανίσουν αλλαγές στη συμπεριφορά τους, να αλλάξει ο ψυχισμός τους.  Ή ακόμη να εμφανίσουν και ψυχοσωματικά συμπτώματα. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να βρούμε τη δύναμη να στηρίξουμε με κάθε τρόπο τα παιδιά μας.

Ν.Κ.: Είναι μια καλή ευκαιρία για περισυλλογή, διάβασμα, δουλειές στο σπίτι. Προσωπικά αξιοποιώ τον χρόνο βλέποντας πάρα πολλές ταινίες, κάτι που μου είχε λείψει. 

«Είμαστε πλήρεις και απολύτως συνεπείς με αυτό που πρέπει  να κάνουμε. Ο κόσμος μάς εμπιστεύεται, όπως δείχνουν και οι πίνακες τηλεθέασης» 

Εχουμε συνεχείς μελέτες για φαρμακευτικές αγωγές και εμβόλια. Είστε αισιόδοξοι πως ο αγώνας δρόμου της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας θα φέρει σύντομα καλές ειδήσεις;

Α.Π.: Θέλω να είμαι αισιόδοξος. Θέλω να πιστεύω και το λέω και στους γύρω μου πως αυτή η ιστορία θα περάσει. Ακούω διακεκριμένους επιστήμονες και από την παγκόσμια κοινότητα και τη δική μας να είναι καθαροί σε αυτό: Αυτή η ιστορία θα κάνει τον κύκλο της και θα τελειώσει. Δεν θέλω να τα βλέπω όλα μαύρα, να συζητώ με τον εαυτό μου και τους γύρω μου το σενάριο του αφανισμού. Εύχομαι να έρθουν καλά νέα και γρήγορα.

Ν.Κ.: Ναι. Το γεγονός ότι όλη η επιστημονική κοινότητα έχει «πέσει» πάνω στον κορονοϊό πιστεύω ότι σύντομα θα φέρει θετικά αποτελέσματα. Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα γίνει το συντομότερο δυνατόν και με τα λιγότερα θύματα. 

Κάποια στιγμή η πανδημία θα τελειώσει. Σε τι κατάσταση θα βρει την ελληνική τηλεόραση; Οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν για μείωση της διαφημιστικής δαπάνης που σε συνδυασμό με τα προληπτικά μέτρα για τον κοροναϊό έχει οδηγήσει σχεδόν σε «πάγωμα» της ψυχαγωγίας...

Α.Π.: Η κατάσταση θα βρει την τηλεόραση όπως την ελληνική οικονομία. Τα κανάλια και στο σύνολό τους τα μίντια είναι κομμάτι της ελληνικής οικονομίας. Θα γίνει λοιπόν μια τεράστια προσπάθεια επανεκκίνησης. Και σε αυτήν την επανεκκίνηση η τηλεόραση θα είναι μέσα.

Ν.Κ.: Κοιτάξτε, αυτό που προέχει τώρα είναι να εξέλθουμε από την κρίση με τα λιγότερα θύματα. Μετά θα έχουμε τον χρόνο να τα συζητήσουμε όλα. Εχω την αίσθηση, ωστόσο, ότι για τον χώρο των ΜΜΕ η κρίση αυτή μπορεί να εξελιχθεί σε ευκαιρία. Με την έννοια ότι μπορεί να ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας και οι πολίτες να μας ξαναεμπιστευθούν. 

Πώς είναι η συνεργασία σας από την αρχή της σεζόν μέχρι και τώρα;

Α.Π.: Αψογη. Ο καθένας έχει τον χώρο του. Η Ντόρα είναι πολύ καλό παιδί και πολύ καλή επαγγελματίας. Ολη την ημέρα ψάχνει πράγματα για την εκπομπή. Συνεννοούμαστε άψογα, δεν υπάρχει ίχνος έριδας ανάμεσά μας. Δεν είχαμε ξανασυναντηθεί. Πάντα οι σχέσεις χρειάζονται τον χρόνο τους. Οπότε το να ζεις και να δουλεύεις κάθε μέρα με έναν άνθρωπο θέλει τον χρόνο του για να δημιουργηθεί χημεία  Στη δική μας περίπτωση αυτό έγινε πολύ εύκολα. Δεν περάσαμε δύσκολες καταστάσεις, δεν χρειάστηκε να εξηγήσουμε πράγματα ο ένας στον άλλον και σε αυτό έπαιξε ρόλο και η παρουσία της Γεωργίας Λινάρδου που είναι η αρχισυντάκτρια της εκπομπής.

Ν.Κ.: Καλύτερη δεν γίνεται! Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι μπορώ να συνεργαστώ τόσο καλά με έναν άνθρωπο που δεν τον γνώριζα πριν δουλέψουμε μαζί. Πλέον είμαστε δίδυμο, αλληλοσυμπληρωνόμαστε και πιστεύω ότι αυτό βγαίνει προς τα έξω και το επιβραβεύει ο κόσμος.

Είστε ευχαριστημένοι από τη μέχρι τώρα πορεία της εκπομπής; Και σας ρωτάω και όσον αφορά στους πίνακες τηλεθέασης αλλά και στο παραγόμενο περιεχόμενο...

Α.Π.: Είμαστε πλήρεις και απολύτως συνεπείς με αυτό που πρέπει να κάνουμε. Ο κόσμος μας εμπιστεύεται, όπως δείχνουν και οι πίνακες τηλεθέασης. Δεν είμαι οπαδός της άποψης «δεν βλέπω τα νούμερα». Τα νούμερα είναι ένα εργαλείο όπως και οι δημοσκοπήσεις. Δεν μπορείς να κρέμεσαι από αυτά, δεν μπορείς όμως και να τα αγνοείς. Είναι ένα αποτύπωμα της αποδοχής που έχεις ή δεν έχεις από το κοινό στο οποίο απευθύνεσαι. Εάν η εκπομπή δεν έχει περιεχόμενο και δεν καλύπτει τον τηλεθεατή, αυτός θα πάει αλλού. Μην ξεχνάμε ότι η πρωινή ζώνη είναι πολύ ανταγωνιστική. Με εξαιρετικούς συναδέλφους. Οπότε να σε εμπιστεύεται ο κόσμος σημαίνει ότι και εσύ πρέπει να προσπαθείς καθημερινά για την ενημέρωσή του ξεκινώντας από το μηδέν.

Ν.Κ.: Θεωρώ πως έχουμε πετύχει ένα μικρό τηλεοπτικό θαύμα. Με την έννοια ότι μια καινούργια εκπομπή θέλει αρκετό χρόνο για να «χτιστεί» και να την αγκαλιάσει ο κόσμος. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς ότι μέσα σε λίγους μήνες μπορούμε να ανταγωνιζόμαστε εκπομπές που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στην πρωινή ζωή. Από την άλλη, αυτό μας γεμίζει ευθύνη απέναντι σε όλους αυτούς που μας εμπιστεύονται καθημερινά.

Ποια ήταν μέχρι σήμερα η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα σας στον τηλεοπτικό «αέρα» και ποια η περισσότερο χαρούμενη;

Α.Π.: Η πιο δύσκολη στιγμή ήταν η πρώτη φορά που μπήκα στο στούντιο του δελτίου ειδήσεων στον πρώτο ΣΚΑΪ. Ημουν στο πολιτικό ρεπορτάζ, προέκυψε ο θάνατος του Σορίν Ματέι στο νοσοκομείο των φυλακών. Κυριακή πρωί, είχα βάρδια στο πολιτικό και δεν υπήρχε άλλος στο κανάλι. Πήρε τότε ο διευθυντής Σταμάτης Μαλέλης και ρώτησε ποιος είναι στον σταθμό. Του απάντησαν ο Ακης Παυλόπουλος. Και είπε να «μπει στο στούντιο». Από τότε δεν ξαναβγήκα. Ευχάριστες στιγμές υπήρξαν πολλές. Κάθε φορά που νιώθω ότι έχουμε κάνει σωστά τη δουλειά μας γυρίζω σπίτι χαμογελώντας. Αγαπώ πολύ τη δουλειά μου.

Ν.Κ.: Η πιο δύσκολη στιγμή ήταν οι φωτιές στην Ηλεία το 2007 που κάλυπτα ως ελεύθερη ρεπόρτερ. Ιδίως όταν αντίκρισα τους καμένους ανθρώπους αλλά και τους συγγενείς τους στην Αρτέμιδα και τη Μάκιστο. Αντιστοίχως, η πιο ευχάριστη στιγμή ήταν όταν ο Γιώργος Παπαδάκης μου έκανε έκπληξη και έβγαλε στον αέρα τον μπαμπά μου, που είχα να τον δω αρκετό καιρό επειδή η οικογένειά μου ζει στη Θεσσαλονίκη.

Θέλω να κλείσουμε με ένα μήνυμα προς τον κόσμο αυτήν τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε...

Α.Π.: Να βρούμε τις ισορροπίες εκείνες που θα μας βοηθήσουν να βγάλουμε αυτήν την ανηφόρα. Είναι δύσκολη και μεγάλη, όμως οι Ελληνες έχουμε πείσμα και στα δύσκολα καταφέρνουμε και βγαίνουμε νικητές. Οταν τελειώσει αυτή η περιπέτεια θα την αφήσουμε πίσω μας και θα συνεχίσουμε να κυνηγούμε τους στόχους μας και τα όνειρά μας.

Ν.Κ.: Το φως νικά πάντα το σκοτάδι.  Ετσι θεωρώ ότι και η επιστήμη θα νικήσει τον κορονοϊό. Γι’ αυτό ας οπλιστούμε όλοι με υπομονή, ας εμπιστευόμαστε τους  ειδικούς και ας λειτουργεί ο καθένας  και η καθεμία με γνώμονα το συλλογικό καλό.