Όμηρος Πουλάκης στο ethnos.gr: «Είναι τιμητικό και βαθιά ευχάριστο που συμμετέχω στο Κόκκινο Ποτάμι»

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 9 λεπτά ┋

Ο Όμηρος Πουλάκης ως Δημοσθένης Μαντάς στο «Κόκκινο Ποτάμι»

Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται σήμερα, Κυριακή 2 Οκτωβρίου στις 21:00, η πρεμιέρα του δεύτερου κύκλου για το «Κόκκινο Ποτάμι» στο OPEN. Η σειρά του Μανούσου Μανουσάκη, που καθήλωσε και συγκλόνισε εκατομμύρια τηλεθεατές, επιστρέφει με νέο κύκλο επεισοδίων πιο δυνατή από πότε. Η πολυσυζητημένη συνέχεια της ιστορίας έρχεται με καταιγιστικές εξελίξεις που θα συνεπάρουν, γνώριμα και αγαπημένα πρόσωπα, αλλά και νέους χαρακτήρες, μέσα από τους οποίους θα γίνουμε μάρτυρες πραγματικών ιστορικών γεγονότων και μνημών και του καταλυτικού τρόπου με τον οποίο επιδρούν στις ζωές τους.

Το σενάριο έχουν αναλάβει ο Σταύρος Αβδούλος και η Ειρήνη Ριτσώνη, ενώ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, εκτός από την Αναστασία Παντούση ως Ιφιγένεια, θα δούμε τον Όμηρο Πουλάκη, ο οποίος επιστρέφει στην τηλεόραση ύστερα από αρκετό καιρό. Ο ταλαντούχος ηθοποιός, ο οποίος έχει διαγράψει σημαντική πορεία τόσο στη μικρή και μεγάλη οθόνη όσο και στο θέατρο, θα υποδυθεί τον Δημοσθένη Μαντά.

Όλα ξεκίνησαν όταν η Χρύσα Ψωμαδέλλη επικοινώνησε μαζί του και ευγενικά τον ενημέρωσε πως μαζί με τον Μανούσο Μανουσάκη επιθυμούν να κάνουν ένα ραντεβού, μιας και σκέπτονται την πιθανότητα να συνεργαστούν για τον δεύτερο κύκλο της σειράς, «γεγονός βαθιά ευχάριστο αλλά και -ας μου επιτραπεί να το πω- τιμητικό. Συναντηθήκαμε και συνομιλήσαμε. Για τη σειρά, για τους ήρωες, για τις χρονοδιαγραμματικές δυνατότητες. Θυμάμαι το όμορφο, ζεστό κλίμα και την ειλικρινή ατμόσφαιρα εκείνης της συνομιλίας. Λίγες ημέρες αργότερα, συναντηθήκαμε για δεύτερη φορά. Οδηγηθήκαμε σε συμφωνία. Η χαρά μου ήταν μεγάλη και η περίοδος προεργασίας, μελέτης και προβών ξεκίνησε» λέει, με ενθουσιασμό, ο Όμηρος Πουλάκης στο ethnos.gr.

Ο Δημοσθένης Μαντάς είναι ένας μαχητικός γιατρός του νοσοκομείου, όπου κατέφυγε η Ιφιγένεια με το άρρωστο παιδί της, όταν έφτασε στη Θεσσαλονίκη μετά τον ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου. «Όταν με ενημέρωσε ο κ. Μανουσάκης ότι προορίζομαι τελικά για τον συγκεκριμένο ρόλο, αισθάνθηκα χαρά, εμπιστοσύνη, ευθύνη και διάθεση για πρόβα, επικοινωνία και μελέτη» επισημαίνει.

Ποιο στοιχείο του ήρωα που υποδύεστε σας έχει γοητεύσει περισσότερο;

Χωρίς καμία διάθεση υπεκφυγής ή προσποίησης, δεν θα ήθελα, ούτε και θα μπορούσα, ν' απομονώσω ένα εξ' αυτών, τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Άλλωστε το σύνολο των στοιχείων του ήρωα ακόμα μου είναι άγνωστο στην πλήρη έκτασή του. Εξελίσσεται μαζί με την εξέλιξη των γυρισμάτων, τα οποία απολαμβάνω με δημιουργικούς και συνεργατικούς όρους.

Πώς εξελίσσονται τα γεγονότα στη σειρά από δω και πέρα; Η ζωή του Δημοσθένη θα βρεθεί σε κίνδυνο;

Έχω αντιληφθεί πως η πλοκή μιας σειράς καλό είναι να μην αποκαλύπτεται εκ των προτέρων. Ωστόσο, θα μπορούσα να πω ό,τι σε μια τόσο δύσκολη, επώδυνη, εμπόλεμη και σκληρή ιστορική εποχή, όπως η συγκεκριμένη εντός της οποίας εκτυλίσσεται η σειρά, οι ζωές των ανθρώπων βρίσκονται σε κίνδυνο διαρκή, ισχυρό και ποικιλότροπο.

Όπως θα δούμε στη σειρά, η Ιφιγένεια θα ζήσει, μετά τον Μίλτο, έναν έντονο έρωτα με τον Δημοσθένη. Πώς θα εξελιχθεί αυτή η σχέση;

Θα επαναλάβω τη διάθεσή μου να μην αποκαλύψω πλευρές της πλοκής και της εξέλιξής της. Άλλωστε, ένας μεγάλος βαθμός της απόλαυσης που ενυπάρχει στη θέαση μιας σειράς πολλών επεισοδίων, βρίσκεται στο απρόσμενο του μέλλοντος, στην δραματουργική έκπληξη, στην σεναριακή ανατροπή. Ποιος ο λόγος να επιθυμούμε να «νοθευτεί» κάτι τόσο όμορφο και διεγερτικό;

Εσείς μέχρι πού έχετε φθάσει για έναν έρωτα;

Μέχρι το πλέον ακραίο και τρομαχτικό -αν μου επιτρέπετε την σχετική αυτή υπερβολή- σημείο. Μέχρι του σημείου δηλαδή να τον βιώσω, να τον εκφράσω, να τον ζήσω. Σε μια εποχή ατομικισμού και «αποστάσεων ασφαλείας» κάτι τόσο απλό φαντάζει πολλές φορές αδιανόητο.

Με τη συμπρωταγωνίστριά σας, Αναστασία Παντούση, συνεργάζεστε για πρώτη φορά. Πώς είναι η μεταξύ σας χημεία;

Δεν είχα συνεργαστεί με την Αναστασία Παντούση στο παρελθόν, ούτε η ζωή τα είχε φέρει έτσι ώστε να έχουμε γνωριστεί. Συναντηθήκαμε στις πρόβες, εκεί ξεκίνησε η συνεργασία και η γνωριμία μας. Η σύνδεσή της με τον ρόλο της Ιφιγένειας αισθάνομαι πως διακρίνεται από αυξημένη ισχύ, γεγονός απολύτως λογικό, το οποίο και προσπαθώ να προσεγγίσω με τον σεβασμό που του αναλογεί. Η συνεργατική μας λειτουργία βιώνει δημιουργικές και γόνιμες διακυμάνσεις, ένα από τα «χημικά στοιχεία» που ενυπάρχουν σε κάθε ουσιαστική και αληθινή προσπάθεια, σε κάθε ουσιαστική και αληθινή «χημεία». Αυτό άλλωστε δεν συμβαίνει σε οποιαδήποτε ευθεία συνάντηση δύο ανθρώπων, είτε αυτή σκοπεύει στην καλλιτεχνική δημιουργία, είτε αναδύεται στα ανοιχτά πλαίσια της ζωής;

Ο Δημοσθένης Μαντάς μαζί με την Ιφιγένεια στο νοσοκομείο

Τι πιστεύετε πως εκτίµησε ο κόσµος στο «Κόκκινο Ποτάµι» και το έχει αγαπήσει τόσο πολύ;

Έχω τη γνώμη πως αρμόδιος για να δώσει λόγο και απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι ο κόσμος, το κοινό, κάθε θεάτρια και κάθε θεατής. Προσπαθώ σταθερά να μην προκαταλαμβάνω με τις δικές μου απόψεις την πρόσληψη ενός έργου τέχνης στο οποίο συνεργώ, ούτε να εκφράζω εγώ τις σημασίες και τα συναισθήματα που θεωρώ πως αντιλήφθηκε ή αισθάνθηκε κάποιος άλλος βλέποντας ένα δημιούργημα. Μπορώ ωστόσο να πω ό,τι επρόκειτο για μια προσεκτικά και εις βαθος δουλεμένη καλλιτεχνική παραγωγή, δημιουργημένη με έγνοια, μεράκι, νου, καρδιά και χέρι, στην οποία κάθε πεδίο αντιμετωπίστηκε με γνήσια φροντίδα. Θα έλεγα πως τα παραπάνω αποκλείεται να μην έχουν παίξει τον ρόλο τους.

Πόλεμος, πρόσφυγες, κακοποιήσεις, μετανάστες. Πόσα κοινά έχουμε με εκείνη την εποχή; Θεωρείτε ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται;

Δεν έχω τη γνώμη πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται πανομοιότυπα. Είμαι της άποψης πως η Ιστορία κινείται άλλοτε σε σπειροειδείς, άλλοτε σε γραμμικούς, άλλοτε σε κυκλικούς και άλλοτε σε ιδιότυπα πολυμορφικούς σχηματισμούς. Ζούμε σε μια εποχή που το τραύμα της προσφυγιάς, της βίας και του Πολέμου έχουν επανακάμψει. Και θεωρώ πως οφείλουμε να μην ξεστρατίσουμε από την Ιστορία μας και να μην αρνούμαστε το χέρι μας και τη βοήθειά μας στους κατατρεγμένους. Είμαστε λαός προσφυγικός, και οφείλουμε να τιμήσουμε την Ιστορία μας προτάσσοντας της αξίες της Αλληλεγγύης και της Ειρήνης, όχι της Περιχαράκωσης και των Όπλων.

Πώς είναι η συνεργασία σας με τον Μανούσο Μανουσάκη; Υπάρχει κάτι που δεν ξέρουµε για εκείνον και μπορείτε να μας αποκαλύψετε;

Εξαιρετικά γόνιμα, ευχάριστα και δημιουργικά είναι τα βιώματά μου από την συνεργασία με τον κύριο Μανουσάκη. Νιώθω εμπιστοσύνη και αισθάνομαι πως περιβάλλομαι από εμπιστοσύνη. Και αυτό το υπέδαφος είναι κρίσιμο και απολύτως απαραίτητο για να ξεδιπλωθούν οι εκφραστικές, καλλιτεχνικές δυνάμεις και δυνατότητες. Δεν ξέρω τι γνωρίζει και τι δεν γνωρίζει κανείς για τον κύριο Μανουσάκη. Αν όμως δεν έλεγα πως εκπέμπει βαθιά τρυφερότητα, οξύνοια και χιούμορ, θα είχα αποκρύψει την αλήθεια που βλέπω και ζω.

Ο Όμηρος Πουλάκης μαζί με τον Μανούσο Μανουσάκη στα γυρίσματα της σειράς «Κόκκινο Ποτάμι - Η Συνέχεια»

Παρατηρούμε ότι η μυθοπλασία ανθίζει και ειδικά φέτος θα δούμε σχεδόν σαράντα σήριαλ. Μπορεί να καταναλώσει το τηλεοπτικό κοινό τόσες πολλές σειρές;

Νομίζω πως αυτό το ερώτημα και μάλιστα με τη συγκεκριμένη διατύπωση, θα πρέπει να γίνει σε ανθρώπους που επιτελούν άλλη εργασία από τη δική μου. Η ανάλυση των δυνατοτήτων μιας αγοράς ή άλλα παρεμφερή αντικείμενα και πεδία στέκουν εκτός της σφαίρας των γνώσεων μου, δεν βρίσκονται στα άμεσα ενδιαφέροντά μου. Θεωρώ πως η τηλεόραση οφείλει να επιτελεί τον κοινωνικό, πολιτικό, πολιτισμικό και ενημερωτικό της ρόλο δεοντικά και με προσήλωση. Και ο αυξημένος αριθμός σειρών μυθοπλασίας σηματοδοτεί κάτι ιδιαιτέρως θετικό για το συνολικό πολιτιστικό στίγμα.

Εσείς τι προτιμάτε να βλέπετε στην τηλεόραση;

Ενημερωτικές εκπομπές, ειδησεογραφία, ταινίες, ντοκιμαντέρ και σειρές είναι οι κυρίαρχες επιλογές μου. Αν και οφείλω να ομολογήσω πως δεν βλέπω συχνά τηλεόραση.

Σε λίγες ημέρες θα κάνετε πρεμιέρα με τη θεατρική παράσταση «Ντον Ζουάν» στο θέατρο Σημείο. Τι έχει να μας πει σήμερα ο Μολιέρο και το έργο του;

Έργα με διαχρονική ισχύ εξακτινώνουν πάντοτε πολλαπλούς δακτυλίους νοημάτων και έχουν πολλά να πουν σε οποία εποχή και αν παρασταθούν. Και ο Ντον Ζουάν του Μολιέρου είναι ένα από αυτά. Θα ήταν περιττό να τα απαριθμήσω. Οι θεατές που θα επιλέξουν να δουν την δουλειά μας είναι περισσότερο αρμόδιοι από εμένα να απαντήσουν.

Πώς είναι η συνεργασία με τον σκηνοθέτη του έργου, Αλέξανδρο Διαμαντή, αλλά και με τις δύο συμπρωταγωνίστριες σας, Μάνια Παπαδημητρίου και Δανάη Παπουτσή;

Γόνιμη, βαθιά, απολαυστική και αλληλέγγυα. Την κρατάω μέσα στην καρδιά μου σαν φυλαχτό πολύτιμο. Νιώθω ευλογημένος που η παράσταση θα παιχτεί και φέτος, για δεύτερη χρονιά. Η προοπτική ν' ανταμώσουμε ξανά στην σκηνή με γεμίζει χαρά.

Κάνοντας έναν μικρό απολογισμό, θεωρείτε πως τα πράγματα έχουν έρθει στη ζωή σας τη σωστή στιγμή;

Δεν το γνωρίζω για να σας είμαι ειλικρινής, υπάρχουν στιγμές που αισθάνομαι έτσι, άλλες πάλι που δεν. Το μόνο που θα ήθελα να σημειώσω είναι πως θεωρώ τη βιασύνη σύμβουλο πονηρό και το ρητό «σπεύδε βραδέως» έμπλεο σοφίας.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Διαβάστε ακόμη