Ένα μικρό αεροδρόμιο της Νέας Ζηλανδίας κρύβει μία ιστορία αγάπης

Το αεροδρόμιο βρίσκεται σε προγονική γη που κατασχέθηκε από την φυλή των Μαορί, τη δεκαετία του 1960

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά ┋

(Αρχειου) - Photo by Pascal Meier on Unsplash

Ένα νέο περιφερειακό αεροδρόμιο στη Νέα Ζηλανδία που ενσωματώνει μία τρυφερή ιστορία αγάπης της φυλής των Μαορί βρίσκεται στο τελικό στάδιο για το βραβείο σχεδιασμού ανάμεσα σε «βαριά» ονόματα διεθνών αεροδρομίων όπως ο τερματικός σταθμός Β στο La Guardia της Νέας Υόρκης, το αεροδρόμιο του Βρανδεμβούργου, του Βερολίνου, το «Hazrat Sultan» του Τουρκιστάν, των Φιλιππίνων, και της Αθήνας, σύμφωνα με δημοσίευμα του Guardian.

Τα Βραβεία Βερσαλλιών της Unesco βραβεύουν τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό που προάγει την διάδραση μεταξύ της οικονομίας και του πολιτισμού μέσω της δημουργικότητας, της καινοτομίας και της ενεργειακής αποδοτικότητας. Τα βραβεία περιλαμβάνουν μια σειρά κατηγοριών από αεροδρόμια έως εμπορικά κέντρα. Ο νικητής θα ανακοινωθεί στα τέλη Νοεμβρίου.

Te Hono: «Να συνδεθώ»

Ο έκτος υποψήφιος είναι το αεροδρόμιο «Te Hono», που σημαίνει «να συνδεθώ», στο Νιου Πλύμουθ μία πόλη με πληθυσμό 85.000 κατοίκων. Ολοκληρώθηκε το 2020. Βρίσκεται σε προγονική γη που κατασχέθηκε από την φυλή των Μάορι, τη δεκαετία του 1960.

Ο στόχος ήταν να αναπαρασταθούν σημαντικές προγονικές ιστορίες στον ιστό του κτιρίου. Μετά από έξι επιλογές σχεδίασης, ο Ράνι Κίπα (υπεύθυνος του πολιτιστικού σχεδιασμού), κατέληξε σε μια. Την «Ανάληψη από τη Γη, Κατεβαίνοντας από τον Ουρανό». Είναι η ιστορία του Ταμαράου, ενός ουράνιου πλάσματος, ο οποίος ήταν τόσο γοητευμένος από την επίγεια ομορφιά της Ρονγκόουε-ροά, που κατέβηκε να τη συναντήσει, με τη μορφή ενός άντρα.

Η οροφή του αεροδρομίου είναι εμπνευσμένη από αυτή την ιστορία καθώς μια μορφή φαίνεται να ανεβαίνει από έναν διαμορφωμένο τύμβο (Rongo-ue-roa) για να συναντήσει τη δεύτερη μορφή, μια ασημένια και μπλε οροφή με κλίση προς τα κάτω (Tamarau). Η συμβολική τους ένωση αντιπροσωπεύεται και στον εσωτερικό χώρο από φωτεινά χρώματα σε παραδοσιακά μοτίβα Tukutuku, 70 μέτρων,( υφαντό πάνελ τοίχου που απεικονίζει τις ιστορίες ενός iwi).

Ο Κάμπελλ Κρεγκ, αρχιτέκτονας του έργου, δήλωσε ότι η πιο συναρπαστική πτυχή του έργου ήταν η εντατική συνεργασία μεταξύ των Μάορι, του αεροδρομίου και των αρχιτεκτόνων, η οποία επέτρεψε την αίσθηση συλλογικής ιδιοκτησίας.

Έτσι το όραμα για το αεροδρόμιο «Te Hono», να κρύβει έναν συμβολισμό για όλους τους ανθρώπους της περιοχής και να είναι μία ευκαιρία να ξεπεραστούν οι συγκρούσεις του παρελθόντος, πέτυχε.

Διαβάστε ακόμη