Ντόμινο παραιτήσεων Ευρωπαίων πολιτικών από ρωσικές εταιρείες - Ποιος αντιστέκεται

Αρκετοί πρώην Ευρωπαίοι ηγέτες παραιτήθηκαν από τη συμμετοχή τους σε διοικητικά συμβούλια ρωσικών εταιρειών, μετά τη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Σύμφωνα με την imerisia.gr εκτός της ρωσικής εταιρίας Delimobil έθεσε εαυτόν ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, ως ένδειξη διαμαρτυρίας και καταδίκης της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Ο Ρέντσι ανέφερε στους Financial Times ότι έστειλε email στο διοικητικό συμβούλιο της Delimobil το πρωί της Πέμπτης για να κοινοποιήσει την παραίτησή του με άμεση ισχύ.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Eσκο Άχο, πρώην πρωθυπουργός της Φινλανδίας ο οποίος επέλεξε να παραιτηθεί από το δ.σ. της μεγαλύτερης ρωσικής τράπεζας, της Sberbank, όπου υπηρετεί τα τελευταία έξι χρόνια ως ανεξάρτητος διευθυντής και μέλος του εποπτικού συμβουλίου. Οπως ανέφερε, πρόκειται για προσωπική του απόφαση που δεν έχει καμία σχέση με την ίδια την τράπεζα.

Από δ.σ. της Russian Railways απχώρησε και ο Κρίστιαν Κέρν, πρώην Καγκελάριος της Αυστρίας, καθώς οι Σιδηρόδρομοι -όπως ανέφερε- αποτελούν πλέον «τμήμα της πολεμικής οργάνωσης». «Λυπούμαι βαθιά γι' αυτό, αλλά λόγω των γεγονότων, δεν υπήρχε εναλλακτική. Η σκέψη μου βρίσκεται στα θύματα αυτής της παράλογης επιθετικότητας» τόνισε.

Αμετανόητος ο Σρέντερ

Αντίθετα, ο πρώην Γερμανός Καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο οποίος βρίσκεται στο δ.σ. της Rosneft και είναι πρόεδρος της επιτροπής μετοχών στην εταιρεία που ανέλαβε την κατασκευή του Nord Stream 2 και η οποία είναι μεταξύ αυτών που επιβλήθηκαν κυρώσεις, αρκέστηκε να καλέσει την Ρωσία να σταματήσει τον πόλεμο.

«Εχουν γίνει πολλά λάθη και από τις δύο πλευρές, αλλά τα συμφέροντα ασφαλείας της Ρωσίας δεν δικαιολογούν την χρήση στρατιωτικών μέσων», δήλωσε ο 77χρονος Γερμανός πρώην καγκελάριος και προσωπικός φίλος του ιδίου του Ρώσου προέδρου, αναφερόμενος στην εν εξελίξει ρωσική στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία.

«Με το βλέμμα στο μέλλον», τονίζει, «ισχύει ότι τώρα σε απαραίτητες κυρώσεις, πρέπει να προσέξει κανείς ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα διαρραγούν εντελώς οι εναπομείναντες πολιτικοί και οικονομικοί δεσμοί και οι δεσμοί της κοινωνίας των πολιτών μεταξύ Ρωσίας και Δύσης». Διότι αυτά, όπως λέει, είναι -παρόλη τη δραματική κατάσταση- η βάση για την ελπίδα που έχουμε όλοι: ότι ένας διάλογος για την ειρήνη και την ασφάλεια στην ήπειρό μας θα είναι και πάλι εφικτός.