«Αντάρτες» λόγω απλής αναλογικής - Προεκλογικοί σχεδιασµοί στους δήµους

Μπλόφα στην µπλόφα και… «µπόµπα χαρακίρι»! Οι προεκλογικοί σχεδιασµοί στους 325 δήµους της χώρας εξελίσσονται προς το παρόν σαν τυχερό παιχνίδι, καθώς ο νέος εκλογικός νόµος αφήνει τεράστια περιθώρια αυτοσχεδιασµών, τη στιγµή, µάλιστα, που λείπει ο κρυφός άσος της ηµεροµηνίας των εθνικών εκλογών.

Το σύστηµα της απλής αναλογικής που θέσπισε η κυβέρνηση Τσίπρα µε τον νόµο «Κλεισθένης 1» αποδεικνύεται πως όντως ανακάτεψε και συνεχίζει να ανακατεύει την τράπουλα, την οποία επί χρόνια ολόκληρα έπαιζαν στα δάχτυλα Νέα ∆ηµοκρατία και ΠΑΣΟΚ. Μία από τις πλέον χαρακτηριστικές συνέπειες της σύγχυσης που προκαλείται είναι η εµφάνιση δύο, τριών, πέντε ή ακόµη και περισσοτέρων υποψηφίων (π.χ. Κηφισιά) από τους δύο αυτούς χώρους και ειδικά από τη Ν∆ στον ίδιο δήµο.

Το φαινόµενο εκδηλώνεται µε ολοένα και αυξανόµενη ένταση τόσο στην Αττική όσο και σε περιοχές όπου η «γαλάζια» παράταξη κάνει εντονότερη την παρουσία της, όπως η Πελοπόννησος και η Βόρεια Ελλάδα. Ενδεικτική ήταν και η σχετική αναφορά του προέδρου της Ν∆ Κυριάκου Μητσοτάκη στο πρόσφατο συνέδριο του κόµµατος, όταν ζήτησε την απόλυτη στήριξη όλων των εσωκοµµατικών δυνάµεων στο πρόσωπο του Γιώργου Πατούλη, ώστε «να βαφτεί γαλάζια η Αττική», αφήνοντας ωστόσο ανοικτό το περιθώριο πολλαπλών υποψηφιοτήτων στους δήµους.

Προφανώς δεν ήταν η συγκεκριµένη αναφορά που έδωσε το έναυσµα στη Μαρίνα Πατούλη να ανακοινώσει λίγες µέρες αργότερα τη δική της υποψηφιότητα για τον ∆ήµο Αµαρουσίου που εγκαταλείπει ο σύζυγός της προκειµένου να διεκδικήσει την Περιφέρεια Αττικής. Πάντως, η συγκεκριµένη υποψηφιότητα ήρθε να προστεθεί στην «επίσηµη» γαλάζια του Θεόδωρου Αµπατζόγλου αλλά και σε άλλες υποψηφιότητες που εκδηλώνονται όπως των Ι. Νικολαράκου και Π. Βραχνού.

Στην Αθήνα 

Αντίστοιχες καταστάσεις εκδηλώνονται σε πλήθος µεγάλων και µικρών δήµων. Η Αθήνα δεν αποτελεί εξαίρεση, καθώς απέναντι στην υποψηφιότητα του Κ. Μπακογιάννη υπάρχουν έως τώρα τουλάχιστον οι Α. Σπηλιωτόπουλος και Χρ. Τεντόµας. Στον Πειραιά «γαλάζια» στελέχη υπάρχουν στην παράταξη του νυν δηµάρχου Γ. Μώραλη, σε εκείνη του επίσηµου υποψηφίου της Πειραιώς Ν. Βλαχάκου, ενώ ουδείς γνωρίζει τι θα πράξει ο πρώην δήµαρχος Β. Μιχαλολιάκος.

Το φαινόµενο απασχολεί ολοένα και περισσότερο τις τοπικές κοινωνίες, που θα κληθούν να αποφανθούν µε την ψήφο τους, αλλά εκλογολόγοι και εκλογολογούντες ανέλαβαν να δώσουν τη διέξοδο από το σκηνικό των εµφυλίων συγκρούσεων: ∆εν πρόκειται για ενδοοικογενειακές έριδες, αλλά για «απάντηση» στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να αλώσει την Αυτοδιοίκηση µε την απλή αναλογική». Με άλλα λόγια, οι πολλοί και διαφορετικοί «γαλάζιοι» υποψήφιοι θα µπορούν να συνεργάζονται µετεκλογικά είτε για να ενισχύσουν τον οµογάλακτο νικητή-δήµαρχο είτε για να κάνουν τον βίο αβίωτο του  αντιπάλου. Υπενθυµίζεται ότι η βασική αλλαγή στο νέο σύστηµα είναι πως ο δήµαρχος θα έχει απόλυτη πλειοψηφία µεταξύ των δηµοτικών συµβούλων µόνον εάν λάβει πάνω από το 50% την πρώτη Κυριακή.  

Σε διαφορετική περίπτωση, θα µένει µε το ποσοστό που έλαβε στον πρώτο γύρο και αν αυτό ήταν για παράδειγµα 30%, θα έχει περίπου το 1/3 των συµβούλων και θα πρέπει να εξασφαλίσει ψήφους από τις άλλες παρατάξεις για να περνά τις αποφάσεις που εισηγείται στο δηµοτικό συµβούλιο.

∆ιαµάχες

Υπάρχουν όµως και οι περιπτώσεις εκείνες όπου οι πολλές και διαφορετικές υποψηφιότητες δεν σχετίζονται µε… στρατηγικό σχεδιασµό. Αλλού εκδηλώνονται ως αποτέλεσµα της κλασικής διαµάχης µεταξύ µητσοτακικών - καραµανλικών ή και φαινοµένων αποστασιοποίησης, όπως η αποχή του 30% από την ψηφοφορία στο πρόσφατο συνέδριο. Αλλού ως προσπάθεια να εξασφαλίσουν ρόλο πρόσωπα της παράταξης τα οποία είχαν πειστεί ότι οι εθνικές εκλογές θα γίνονταν πολύ πριν κλείσει το 2018. Το ερώτηµα είναι εάν αυτή η πολυδιάσπαση θα λειτουργήσει τελικά όντως αντίστροφα και ως στρατήγηµα µετεκλογικής συσπείρωσης ή εάν θα προκαλέσει απογοήτευση σε κάποιον κόσµο που προτιµά να βλέπει τις οικογένειες αγαπηµένες…