Αυτή είναι η αλήθεια για τις δραστηριότητες του πατέρα Τσίπρα επί χούντας

Οκτώβριος 2012: Έχουν περάσει τέσσερις μήνες από την ημέρα που ο 38χρονος Αλέξης Τσίπρας ως επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, έχει καταφέρει να οδηγήσει το κόμμα του στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αποσπώντας το 26,89% των ψήφων στις εκλογές του Ιουνίου και ατενίζει πλέον με αισιοδοξία το μέλλον. Στα γραφεία του σχηματισμού, επί της πλατείας Κουμουνδούρου, υπάρχει πλέον διάχυτη η πεποίθηση πως οι συγκυρίες είναι πολύ πιθανό να τους φέρουν ακόμη και στο τιμόνι της χώρας. Η διάθεση του νεαρού πολιτικού αρχηγού έχει ανέβει στα ύψη, ωστόσο μια αναπάντεχη είδηση θα τον κάνει να δει τη ζωή με διαφορετική ματιά. Ο πατέρας του, Παύλος, πεθαίνει ξαφνικά από καρδιακή προσβολή τα μεσάνυχτα της 29ης Οκτωβρίου. 

Έκτοτε έχουν γραφτεί πολλά και έχουν ειπωθεί ακόμη περισσότερα για τις επαγγελματικές δραστηριότητες του θανόντα πολιτικού μηχανικού, κυρίως την περίοδο 1967 – 1974 που διαφέντευαν τον τόπο οι χουντικοί συνταγματάρχες. Όταν μάλιστα ο γιος του ορκίστηκε πρωθυπουργός, αρχές του 2015, οι πολιτικοί του αντίπαλοι αναμόχευσαν πολλές φορές το παρελθόν του σε μια προσπάθεια να τον πλήξουν και να καταδείξουν ότι η περιουσία της οικογένειάς του αυξήθηκε εξαιτίας των εργολαβιών που λάμβανε ο πατέρας του επί δικτατορίας. 

Ο ίδιος ο κ. Αλέξης Τσίπρας έκρινε σκόπιμο πριν από μερικά εικοσιτετράωρα να διευκρινήσει μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook ότι ο πατέρας του δούλευε μαζί με τον αδελφό του Ηρακλή (και θείο του νυν πρωθυπουργού) τον Οκτώβριο του 1967 στο Ηράκλειο Κρήτης αλλά αντιπάλεψαν ταυτόχρονα και το χουντικό καθεστώς. «Ο πατέρας μου ήταν λιγότερο ενεργός (σ.σ. αντιστασιακά στη χούντα) αλλά ο θείος είχε διασυνδέσεις με κάποιους πυρήνες της Δημοκρατικής Αμυνας. Ετσι, συνέδραμαν με εκρηκτικά υλικά από το εργοτάξιο της τεχνικής εταιρείας (σ.σ. στην οποία ήταν συνεργάτες) σε μια βομβιστική επίθεση στην πλατεία Λιονταριών στο Ηράκλειο. Η χούντα τους αναζήτησε. Ο θείος κατάφερε να δραπετεύσει. Συνελήφθησαν ο πατέρας μου και η γυναίκα του θείου μου, η Δέσποινα. Έμειναν ενάμιση μήνα στη φυλακή. Αποφυλακίστηκαν μετά τη δίκη, γιατί δεν βρέθηκαν επαρκή στοιχεία», αναφέρει ο κ. Τσίπρας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τα αρχεία της Ασφάλειας εκείνης της εποχής.

Τα λεγόμενα επιβεβαιώνει και η πολυσέλιδη αναφορά της Διοίκησης Χωροφυλακής Ηρακλείου προς το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, τη Γενική Διεύθυνση Χωροφυλακής και τη Διεύθυνση Ασφαλείας που φέρει ημερομηνία 28 Νοεμβρίου 1967. Σε αυτή περιγράφεται ενδελεχώς η δράση παράνομης αντιδικτατορικής οργάνωσης στην Κρήτη και ο κεντρικός ρόλος του 83χρονου σήμερα πρώην υπουργού και βουλευτή επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ Φοίβου Ιωαννίδη και του θείου του πρωθυπουργού, καθώς επίσης και η συμμετοχή του πατέρα του κ. Τσίπρα ως απλού μέλους. 

Επισημαίνεται χαρακτηριστικά: «Από αναλήψεως της διακυβερνήσεως της Χώρας υπό της Εθνικής Κυβερνήσεως ο ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Φοίβος του Ιωάννου, Δικηγόρος, κάτοικος Ηρακλείου, άλλοτε υπεύθυνος ΕΔΗΝ Ηρακλείου- Δωδεκανήσου (σ.σ. η Ελληνική Δημοκρατική Νεολαία, εν συντομία ΕΔΗΝ, ήταν η νεολαία των δύο Ανένδοτων Αγώνων κατά της βίας και της νοθείας των εκλογών του 1961 και της συνταγματικής εκτροπής με την αποστασία του 1965), ήρξατο κινούμενος προς οργάνωσιν των οπαδών της Ε.Κ. (σ.σ. Ένωσις Κέντρου) και ΕΔΗΝ, την ενέργειαν πράξεων δολιοφθοράς, την συγκρότησιν ενόπλων ομάδων υπαίθρου, την ρίψιν προκηρύξεων αντεθνικού και ανατρεπτικού περιεχομένου, περισυλλογήν όπλων, απαγωγήν και δολοφονίαν πολιτικών προσώπων και λοιπά».

Ακολούθως το κείμενο αναφέρει ότι ο κ. Ιωαννίδης «κατ’ επανάληψιν είχεν επαφάς μετά του τέως Βουλευτού Ηρακλείου ΞΥΛΟΥΡΗ Μενελάου, ον συνέδεσε μετά του ΤΣΙΠΡΑ Ηρακλέους, Μηχανικού έργων, κατοίκου Αθηνών, προσφάτως αφιχθέντος εκ του Εξωτερικού και κομίζοντος -κατ’ ισχυρισμόν του- προς ΙΩΑΝΝΙΔΗΝ και του μετ’ αυτόν εντολάς του τέως Βουλευτού Ρεθύμνης ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ Παύλου και ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ μεθ’ ων ήλθεν εις επαφην». Κατά την Χωροφυλακή Ηρακλείου ο κ. Ιωαννίδης «επρομηθεύθη εκρηκτικάς ύλας παρά του ΤΣΙΠΡΑ Ηρακλέους, μηχανικού έργων, κατέχοντος τοιαύτας ύλας διά την κατασκευήν αυτοσχεδίων βομβών».

Ποιος είναι ο πατέρας του πρωθυπουργού 

Ο πατέρας του πρωθυπουργού, γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια φτωχή οικογένεια στο Αθαμάνιο, ένα ορεινό χωριό της Άρτας. Καταφέρνει να μάθει γράμματα και με το υστέρημα της οικογένειάς του σπουδάζει μηχανικός στα Ιωάννινα και ο αδελφός του στην Αθήνα. Τη δεκαετία του ΄60, ξεκινά να εργάζεται ως νέος μηχανικός σε δημόσια έργα, καταφέρνοντας όπως παραδέχεται σήμερα και ο πρωθυπουργός, να περάσει από τη φτώχεια στη μεσαία τάξη, χωρίς να παρεκκλίνει από τα αριστερά φρονήματα. «Δεν ήταν οργανωμένος στην Αριστερά αλλά ψήφιζε πάντα την ΕΔΑ (σ.σ. Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά), όταν μπορούσε. Γιατί στις εκλογές της μεγάλης πόλωσης και της τρομοκρατίας οι εγκάθετοι του καθεστώτος στο χωριό τον απειλούσαν να μην εμφανιστεί στο εκλογικό τμήμα» κατά τον πρωθυπουργό.

Επί χούντας όπως προαναφέραμε, βρέθηκε στα κρατητήρια. Αποφυλακίστηκε μεν σύντομα, αλλά το μητρώο του ήταν πλέον ακόμη βαρύτερο. Έτσι, το 1970 που πήγε να ανανεώσει το πτυχίο του δεν τα κατάφερε με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συμμετέχει σε διαγωνισμούς του δημοσίου. Δύο χρόνια αργότερα αναγκάζεται μαζί με τον αδελφό του να εγκαταλείψουν τη χώρα και να αναζητήσουν την τύχη τους ως μηχανικοί στη μακρινή Σαουδική Αραβία.  

Όλα αυτά τα χρόνια γράφεται ότι οι αδελφοί Παύλος και Ηρακλής Τσίπρας είχαν την ιστορική τεχνική εταιρεία «Σκαπανέας», κάτι που δεν είναι αληθές. Παρ’ όλα αυτά, αναπαράγεται συνεχώς στο Διαδίκτυο ενώ έχει γραφτεί και σε σοβαρές εφημερίδες χωρίς κανείς από όσους το αναφέρουν να μπει στον κόπο να το διασταυρώσει. Η αλήθεια από την άλλη πλευρά όμως είναι ότι οι αδελφοί Τσίπρα διέθεταν εκείνα τα χρόνια την ανώνυμη εταιρεία τεχνικών έργων «Ηρακλής». Πρόεδρος ήταν ο πατέρας του νυν πρωθυπουργού και διευθύνων σύμβουλος ο θείος του. Από τους δημοσιευμένους ισολογισμούς της εταιρείας προκύπτουν τα εξής:

Σύμφωνα με αυτόν της 7ης Μαΐου 1972 στην εφημερίδα «Το Βήμα» ο κύκλος εργασιών ανέρχεται σε 37,9 εκατομμύρια δραχμές και τα κέρδη προς διάθεση σε περίπου 2,8 εκατομμύρια. 

Σύμφωνα με αυτόν της 23ης Μαΐου 1973 στην εφημερίδα «Βραδυνή» η εταιρεία εμφανίζει ενεργητικό περίπου 76 εκατομμυρίων δραχμών και κέρδη περίπου 21 εκατομμυρίων. 

Σε αυτόν της 24ης Μαΐου 1974 στην εφημερίδα «Το Βήμα» η εταιρεία εμφανίζει κύκλο εργασιών 90 εκατομμυρίων δραχμών και ανεκτέλεστα έργα 287 εκατομμυρίων δραχμών. 

Τέλος μεταπολιτευτικά, ο Παύλος Τσίπρας δημιούργησε την μικρομεσαία εταιρεία «ΑΤΕ Τσίπρας» που εν τέλει εντάχθηκε στις προβληματικές του κλάδου.