Μιχάλης Κατρίνης στο Εθνος: Ποιοι «έβαψαν την Ελλάδα μπλε»...

Ο υποτιθέμενος «θρίαμβος» του 33% της Νέας Δημοκρατίας στις ευρωεκλογές του Ιουνίου μεταφράζεται σε 1,8 εκατ. ψήφους. Δηλαδή, λιγότεροι από 2 στους 10 Ελληνες επέλεξαν να στηρίξουν τον κ. Μητσοτάκη και την παράταξή του. Το ενδιαφέρον είναι πως το ίδιο ποσοστό (33% ) έλαβε η ΝΔ και στις εθνικές εκλογές του 2009, όταν ηττήθηκε από το ΠΑΣΟΚ, με το παράδοξο να λαμβάνει 400.000 περισσότερες ψήφους απ’ ό,τι πριν από έναν μήνα!

Ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση κάνει ότι το σημερινό άθροισμα του δικομματισμού είναι σχεδόν ίδιο με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ το 2009 ή της ΝΔ το 2007. Μαγικά μαθηματικά ή δημιουργική λογιστική; Απλά αποχή. Η αποστασιοποίηση του κοινού από την πολιτική αντιπαράθεση και τις κομματικές πρακτικές. Και σε αυτές τις εκλογές, παρόλο που τα διχαστικά διλήμματα ήταν αμείλικτα, η αποχή παρέμεινε σε ποσοστά ρεκόρ, άνω του 40%. Παράλληλα, οι πολίτες βρήκαν έναν άλλο τρόπο να «διαμαρτυρηθούν» μέσω της ευρωπαϊκής κάλπης, ψηφίζοντας κατά 21% τα μικρά, εξωκοινοβουλευτικά κόμματα και κατά 4,5% λευκό και άκυρο. Το μήνυμα είναι σαφές προς όλους.

Η οργή των μνημονιακών χρόνων μετατράπηκε σε απογοήτευση για τους «αντιμνημονιακούς σωτήρες» και πλέον διαφαίνεται η εκ νέου μετατροπή της σε απόλυτη απαξίωση του πολιτικού συστήματος από τουλάχιστον τους μισούς Ελληνες ψηφοφόρους. Ποιοι είναι, όμως, τελικά αυτοί που απέχουν; Πολλοί είναι Ελληνες του εξωτερικού, οικονομικοί μετανάστες στην πλειονότητά τους στους οποίους η κυβέρνηση εξακολουθεί να αρνείται να δώσει δικαίωμα ψήφου στον τόπο διαμονής τους. Μια δεύτερη μεγάλη μερίδα πολιτών είναι οι νέοι 18- 30, οι οποίοι έχουν μεγαλώσει μέσα στην κρίση και έχουν κλείσει τα αυτιά τους στον κενό πολιτικό λόγο.

Επειτα, είναι πολλοί απογοητευμένοι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι έχουν βρεθεί σε αδιέξοδο, αντιλαμβανόμενοι ότι ούτε η κυβέρνηση ούτε η Νέα Δημοκρατία μπορούν να δώσουν πολιτικές λύσεις. Ολοι έχουν γίνει μάρτυρες ενός ανηλεούς πολέμου ενάντια στο ΠΑΣΟΚ, το κόμμα που πλήρωσε το σύνολο του πολιτικού κόστους για την κρίση, το πρώτο κόμμα που ανέλαβε την τεράστια ευθύνη αναδιάρθρωσης της χώρας μετά την καταστροφική διακυβέρνηση του Κ. Καραμανλή και το μοναδικό κόμμα που παραδέχτηκε λάθη του παρελθόντος μέσα από ειλικρινή αυτοκριτική και πραγματοποίησε αλλαγή γενιάς και ανανέωση στελεχών.

Κόντρα στον λαϊκισμό εκ δεξιών και αριστερών, το ΚΙΝΑΛ οφείλει να επαναπροσεγγίσει τους χαμένους ψηφοφόρους, με αίσθημα ευθύνης και συνεχίζοντας στον δρόμο της αλήθειας. Η μεγάλη δημοκρατική παράταξη είναι το μοναδικό ανάχωμα στον δεξιό συντηρητισμό που φαίνεται να έρχεται και είναι απόρροια του πολιτικού τυχοδιωκτισμού του ΣΥΡΙΖΑ.