Τουρκία: Τα δελφίνια χαίρονται έναν Βόσπορο ασυνήθιστα γαλήνιο χάρη στο lockdown
NewsroomΣτην Κωνσταντινούπολη, ο εγκλεισμός που επιβλήθηκε εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού έχει και τους τυχερούς του: τα δελφίνια του Βοσπόρου. Λιγότερα πλοία στο στενό που χωρίζει την Ευρώπη από την Ασία, λιγότεροι ψαράδες και μια ασυνήθιστη γαλήνη.
Η τουρκική μεγαλούπολη των 16 εκατομμυρίων κατοίκων βρίσκεται σε lockdown από την Πέμπτη και μέχρι σήμερα τα μεσάνυχτα, μετά τα δύο προηγούμενα σαββατοκύριακα που είχαν ήδη επιβληθεί περιοριστικά μέτρα στην Κωνσταντινούπολη με διαταγή της κυβέρνησης.
Η επιδημία έχει σκοτώσει περισσότερους από 2.700 ανθρώπους στην Τουρκία. Ο Βόσπορος, μια στενή υδάτινη οδός που συνδέει τη Μεσόγειο με τη Μαύρη Θάλασσα περνώντας από το κέντρο της Κωνσταντινούπολης, έχει πλάτος μικρότερο των 3 χιλιομέτρων και είναι συνήθως πολυσύχναστος.
Με τον εγκλεισμό όμως η κυκλοφορία είναι αραιή και τα ψάρια περισσότερα, πράγμα που προσελκύει τα δελφίνια πιο κοντά στις όχθες, προς μεγάλη χαρά των κατοίκων.
Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, στο Σαράι Μπουρνού, που χωρίζει τον Κεράτιο από τη θάλασσα του Μαρμαρά, ένα κοπάδι δελφίνια εθεάθη να κολυμπάει ενώ από πάνω πετούσαν πλήθος γλάροι, προς ακόμη μεγαλύτερη χαρά των φωτογράφων.
«Η μείωση της κυκλοφορίας πλοίων και ανθρώπων στον Βόσπορο έχει σημαντικό αντίκτυπο», υπογραμμίζει ο Ερόλ Ορκτσού, πρόεδρος της ένωσης ερασιτεχνών ψαράδων της Κωνσταντινούπολης. «Τα ζώα, θαλάσσια και χερσαία, απαλλάχθηκαν από την ανθρώπινη παρουσία. Και αυτό επιτρέπει στα δελφίνια να πλησιάζουν πιο κοντά στην όχθη».
Πριν από την πανδημία, εκατοντάδες ψαράδες παρατάσσονταν κάθε μέρα στις όχθες του Βοσπόρου. Τώρα είναι σχεδόν έρημες.
- Ερευνητές ανέπτυξαν ακουστικά που μπορούν να εντοπίσουν πρώιμα σημάδια Αλτσχάιμερ - Πώς λετουργούν
- Κατά της διαγραφής Σαμαρά ο Καραμανλής: Η κριτική δεν αντιμετωπίζεται με πειθαρχικά μέτρα - Δεν με ενδιαφέρει η Προεδρία
- Εορταστικό ωράριο 2024: Πότε ξεκινάει - Ποιες Κυριακές θα είναι ανοιχτά τα μαγαζιά
- Σε τροχιά κλιμάκωσης ο πόλεμος στην Ουκρανία; Το επόμενο βήμα του Πούτιν, τα πυρηνικά και ο παράγοντας Τραμπ