Κορονοϊός: Οι Τούρκοι νοιάζονται περισσότερο για την τσέπη παρά για την υγεία τους

Εντυπωσιακά είναι τα αποτελέσματα έρευνας ψυχολόγων για τον κορονοϊό στην Τουρκία. Η μισή τουρκική κοινωνία ανησυχεί για την οικονομική διαβίωσή της, περισσότερο από την υγεία της. Ο καθηγητής Οζλέμ Καραϊρμάκ, επικεφαλής του τμήματος ψυχολογίας του πανεπιστημίου Μπαχτσέσεχίρ στην Κωνσταντινούπολη, διερεύνησε τις επιπτώσεις της αβεβαιότητας, του άγχους και του στρες στους Τούρκους πολίτες κατά τη διάρκεια της επιδημίας του κορονοϊού και, σύμφωνα με την έρευνα, 1 στους 4 ανθρώπους φοβάται ότι θα χάσει τη δουλειά του, ενώ περισσότεροι από τους μισούς ανησυχούν για την οικονομική τους κατάσταση.

Στην έρευνα συμμετείχαν 458 άτομα ηλικίας 25-65 ετών και οι συνεντεύξεις έγιναν μέσω διαδικτύου. Το 45% των συμμετεχόντων είναι παντρεμένοι και το 42% έχουν παιδιά.

Σύμφωνα με της έρευνα:

• Το 85% ανησυχεί για την αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων, το 60% για τους περιορισμούς στην καθημερινή του ζωή και το 80% για το πότε θα τελειώσουν οι λόγω κορονοϊού νέες συνθήκες ζωής.
• Το 80% πειθαρχεί στα μέτρα του Covid-19.
• Το 49% βλέπει την επιδημία ως απειλή για τον εαυτό του και το 79% ως απειλή για τους οικείους τους.
• Το 68% θεωρεί επαρκή τη στήριξη από την οικογένεια και τους φίλους.
• Το 62% θεωρεί τον εαυτό του επαρκώς ενημερωμένο για τον Covid-19.
• Το 54% απέκτησε νέες συνήθειες (νέα φαγητά, ενασχόληση με παζλ, πλέξιμο κ.λπ.).
• Το 58% ανησυχεί σοβαρά για την οικονομική κατάσταση.
• Το 25% φοβάται ότι θα χάσει τη δουλειά του.

Ο δρ. Οζλέμ Καραϊρμάκ αξιολογώντας τα αποτελέσματα της έρευνας, κατέταξε στην πρώτη σειρά το άγχος που νοιώθουν οι πολίτες για την οικονομική κατάσταση, καθώς έχει περισσότερη «ένταση» από το άγχος που νιώθουν -για παράδειγμα- για την υγεία τους ή την αύξηση των αριθμών των θανάτων/κρουσμάτων.

Όσοι φοβούνται ότι θα χάσουν τη δουλειά τους βιώνουν μεγαλύτερη ανασφάλεια και άγχος. Οι ψυχολογικές τους αντοχές είναι πιο εύθραυστες. Αντιλαμβάνονται την κατάσταση πιο απειλητική και ανεξέλεγκτη, αλλά δυσκολεύονται να ζητήσουν ψυχολογική βοήθεια λόγω έλλειψης αρκετών οικονομικών πόρων ή φόβου έλλειψης στο μέλλον.

Όλες οι κατηγορίες εισοδήματος «συμπεριφέρονται» πάντως… ισότιμα απέναντι στον ιό.

Το άγχος και η ανασφάλεια είναι περίπου στο ίδιο επίπεδο σε όλες τις κατηγορίες και στους φτωχούς, και στους μεσαίου εισοδήματος, και στους πιο πλούσιους.

Η μόνη διαφορά είναι ότι όσοι έχουν χαμηλό εισόδημα (300 ευρώ και κάτω) ανησυχούν λίγο περισσότερο από εκείνους με υψηλότερο εισόδημα (1.000 ευρώ και άνω). Γιατί οι ψυχολογικές τους αντοχές είναι λιγότερες. Νιώθουν ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν το άγχος. Αλλά το πιο σημαντικό, είναι ότι οι χαμηλο-εισοδηματίες πιστεύουν λιγότερο στη στήριξη και τη βοήθεια από άλλους στην επιδημία.

Η κατηγορία εισοδήματος είναι ένας παράγοντας κινδύνου που πρέπει να ληφθεί υπόψη σε κοινωνικό επίπεδο, θεωρεί ο Τούρκος καθηγητής Ψυχολογίας.

Οι πιο συνηθισμένοι φόβοι και οι αντιδράσεις κατηγοριοποιούνται ως εξής:

• Φόβος για τις δημόσιες συγκοινωνίες
• Παρακολούθηση του αριθμού των θανάτων/κρουσμάτων
• Συνεχής παρακολούθηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τον ιό
• Πεποίθηση ότι η επιδημία θα επιδεινωθεί
• Συνεχής παρακολούθηση ειδήσεων για τον ιό
• Η ιδέα ότι παρά τις προφυλάξεις ο ιός θα συνεχίσει να μεταδίδεται στους οικείους
• Μείωση της σωματικής άσκησης
• Αύξηση φόβου ότι θα χάσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα
• Υστερία με τους κανόνες καθαρισμού
• Φόβος αδυναμίας διαμετακόμισης στο νοσοκομείο σε περίπτωση ασθένειας

Οι γυναίκες πιο ανήσυχες – Οι άνδρες πιο ανασφαλείς

Σύμφωνα με την έρευνα, το φύλο παίζει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της επιδημίας.

Οι γυναίκες είναι πιο ανήσυχες, πιο αγχωμένες και πιο στενάχωρες λόγω της αβεβαιότητας, αλλά πιο προετοιμασμένες να την αντιμετωπίσουν, σε σχέση με τους άνδρες που η ανασφάλεια τους εμποδίζει να αναλάβουν περισσότερη δράση.

Οι γυναίκες βασίζονται περισσότερο στη βοήθεια των άλλων, όπως των επιστημόνων και των γιατρών για τον έλεγχο του ιού, ενώ οι άντρες θεωρώντας ότι έχουν περισσότερες ικανότητες, προτιμούν να αντιμετωπίζουν μόνοι τους το άγχος.

Η οικογενειακή κατάσταση βοηθά την αντιμετώπιση του κορονοϊού

Επίσης, οι παντρεμένοι θεωρούν την κατάσταση απελπιστική και ανεξέλεγκτη, ωστόσο οι εργένηδες είναι πιο ανασφαλείς και ανήσυχοι.

Όσοι έχουν παιδιά παρουσιάζουν λιγότερες ψυχοσωματικές αντιδράσεις όπως αδυναμία, τρόμο, προβλήματα στο στομάχι σε σύγκριση με όσους δεν έχουν παιδιά. Η αλληλεπίδραση με το παιδί θεωρείται ότι μειώνει τα ψυχοσωματικά συμπτώματα του άγχους.

Όσοι έχουν στο περιβάλλον τους κρούσμα κορονοϊού ή ζουν με ηλικιωμένο άνω των 65 ετών, ανησυχούν περισσότερο.

Είδος πρώτης ανάγκης το ίντερνετ

Το διαδίκτυο πάντως και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν καταστεί αυτή την περίοδο «είδος πρώτης ανάγκης» για τους Τούρκους, σε αντίθεση με παλαιότερες εποχές που θεωρούνταν «είδος πολυτελείας».

Εάν οι πιο φτωχοί δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα, εάν δεν έχουν έξυπνο τηλέφωνο, δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τον έξω κόσμο και τους οικείους τους. Εάν μία οικογένεια δεν διαθέτει υπολογιστή, δεν έχει τη δυνατότητα για εξ αποστάσεως εκπαίδευση.

Κι όλα αυτά μπορεί να τροφοδοτήσουν αισθήματα απόγνωσης, καταλήγει η έρευνα.