Μια 48χρονη από το Νεπάλ γίνεται η πρώτη γυναίκα που ανέβηκε στο Έβερεστ για δέκατη φορά - Το μήνυμά της στις νέες γυναίκες

Σε ηλικία 48 ετών, η Lhakpa Sherpa μόλις ανέβηκε για 10η φορά στο Έβερεστ, αλλά σε όλη της τη ζωή αναμετριέται με τις προκλήσεις και τις αντιμετωπίζει. Το επίτευγμά της για 10η φορά, το οποίο ανακοίνωσε ο αδελφός της και επιβεβαίωσε αξιωματούχος του Νεπάλ, την καθιστά την πρώτη γυναίκα που το καταφέρνει.

Η Lhakra από το Νεπάλ γεννήθηκε σε μια σπηλιά, δεν είχε καμία επίσημη εκπαίδευση και εργαζόταν ως καθαρίστρια. Τελευταία φορά που έκανε την ανάβαση στα 8.848,86 μέτρα (29.031,69 πόδια) ήταν το 2018. «Ένιωσα σαν να έφτασα το όνειρό μου όταν έφτασα για πρώτη φορά στην κορυφή του Έβερεστ», δήλωσε στο BBC πριν από την ανάβαση της Πέμπτης.

«Είπα στον εαυτό μου: 'Όχι πια μόνο νοικοκυρά!"Ένιωσα ότι είχα αλλάξει την κουλτούρα των Σέρπα, την κατάσταση των γυναικών Σέρπα και των γυναικών του Νεπάλ. Μου άρεσε να βρίσκομαι έξω από το σπίτι μου και ήθελα να μοιραστώ αυτό το συναίσθημα με όλες τις γυναίκες».

Η Lhakpa επιλέχθηκε από το BBC ως μία από τις 100 πιο επιδραστικές γυναίκες για το 2016. Τα νέα για την κατάκτηση για 10η φορά της κορυφής ανακοινώθηκαν από τον αδελφό της Mingma Gelu Sherpa, ο οποίος δήλωσε ότι είχε φτάσει στην κορυφή στις 06:15 (00:30 GMT). Ο αξιωματούχος του τουρισμού του Νεπάλ Bhishma Kumar Bhattarai επιβεβαίωσε την αναφορά στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters.

Μιλώντας νωρίτερα από την κατασκήνωση, η μικρότερη κόρη της Shiny, 15 ετών, δήλωσε στο BBC ότι ήταν ενθουσιασμένη και παρακολουθούσε με ενδιαφέρον την πρόοδο της μητέρας της. «Θαυμάζω τη μαμά μου», είπε. «Έχει πετύχει τόσα πολλά, παρόλο που δεν είχε τίποτα».

«Το Έβερεστ συνεχίζει να με εμπνέει και να με συναρπάζει»

Ωστόσο, η σκληρή δουλειά και τα επιτεύγματα της Lhakpa δεν έχουν ακόμη μεταφραστεί σε πλούτο και αναγνώριση. Ξεκίνησε τη ζωή της σε ένα χωριό στα 4.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στην περιοχή Makalu του ανατολικού Νεπάλ. Είναι μέλος της εθνοτικής ομάδας των Σέρπα, που κατάγονται από νομάδες του Θιβέτ, οι οποίοι είναι συνηθισμένοι να ζουν σε μεγάλα υψόμετρα.

«Γεννήθηκα σε μια σπηλιά», είπε ξεσπώντας σε γέλια. «Δεν ξέρω καν την ημερομηνία γέννησής μου. Το διαβατήριό μου λέει ότι είμαι 48 ετών». «Θυμάμαι ότι έπρεπε να περπατάω για ώρες, μερικές φορές κουβαλώντας τα αδέρφια μου στο σχολείο, μόνο και μόνο για να με διώξουν όταν έφτανα εκεί. Εκείνη την εποχή, τα κορίτσια δεν επιτρεπόταν να πηγαίνουν στο σχολείο».

Η γεωργία ήταν ο βασικός πυλώνας του χωριού της, το οποίο δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα. Αυτό που είχε ήταν ένας μαγικός γείτονας. «Μεγάλωσα ακριβώς δίπλα στο Έβερεστ», θυμάται. «Το έβλεπα από το σπίτι μου. Το Έβερεστ συνεχίζει να με εμπνέει και να με συναρπάζει».

«Η μητέρα μου είπε ότι δεν θα παντρευτώ ποτέ»

Από την πρώτη κατάκτηση του βουνού το 1953, όλο και περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να ανέβουν στην κορυφή κάθε χρόνο. Όσοι το κάνουν αυτό, αναπόφευκτα προσλαμβάνουν οδηγούς και αχθοφόρους Σέρπα. Αλλά μερικοί Σέρπα, όπως η Λάκπα, θέτουν ως στόχο να γίνουν ορειβάτες από μόνοι τους. Η μετάβαση δεν ήταν εύκολη. Οι γονείς της Lhakpa δεν την υποστήριζαν.

«Η μητέρα μου είπε ότι δεν θα παντρευτώ ποτέ», δήλωσε στο BBC. «Με προειδοποίησε ότι θα γινόμουν πολύ αρρενωπή και ανεπιθύμητη. Οι χωρικοί μου είπαν ότι είναι δουλειά ανδρών και ότι θα πέθαινα αν το δοκίμαζα». Παραμέρισε αυτές τις ανησυχίες και κατάφερε να φτάσει στην υψηλότερη κορυφογραμμή του Έβερεστ το 2000. Το 2003, έγινε η πρώτη γυναίκα που ανέβηκε τρεις φορές στο Έβερεστ - και ακολούθησαν κι άλλα ρεκόρ.

Κατά τη διάρκεια της ανάβασής της το 2003, την συνόδευσαν ο αδελφός και η αδελφή της, και έτσι έγιναν τα πρώτα τρία αδέλφια που ανέβηκαν ταυτόχρονα σε βουνό ύψους 8.000 μέτρων. Το Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες αναγνώρισε το κατόρθωμα.

Στη συνέχεια παντρεύτηκε τον ρουμανικής καταγωγής ορειβάτη George Dijmarescu, που ζει στις ΗΠΑ, και ανέβηκε μαζί του πέντε φορές στην κορυφή. Μετά τον γάμο της μετακόμισε στις ΗΠΑ, αλλά η σχέση τους έληξε με διαζύγιο το 2015.

Η Lhakpa ζει τώρα στην αμερικανική πολιτεία του Κονέκτικατ με τις δύο κόρες της. Έχει επίσης έναν γιο από προηγούμενη σχέση. Κατά τη διάρκεια των αρχικών της αποστολών συνήθιζε να τοποθετεί τη σημαία του Νεπάλ στην κορυφή. Αυτή τη φορά, κρατούσε τη σημαία των ΗΠΑ.

Αλλά τα επιτεύγματά της δεν κατάφεραν να προσελκύσουν την προσοχή των μέσων ενημέρωσης και των χορηγών. Για πολλά χρόνια ζούσε χωρίς αναγνώριση και εργαζόταν για τον ελάχιστο μισθό. «Οι δουλειές μου περιλάμβαναν τη φροντίδα των ηλικιωμένων, την καθαριότητα του σπιτιού και το πλύσιμο των πιάτων», είπε.

«Δεν έβγαζα πολλά χρήματα. Δεν είχα την οικονομική δυνατότητα να αγοράσω ρούχα ή να πληρώσω για κούρεμα. Έπρεπε απλώς να επικεντρωθώ στη φροντίδα των παιδιών μου και στη συνέχεια να ελπίζω ότι είχα αρκετά χρήματα για να επιστρέψω στο Έβερεστ».

Διατήρησε όμως το πάθος της για την αναρρίχηση. Ανέβηκε δύο φορές ως οδηγός, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις φίλοι και συγγενείς βοήθησαν στην υποστήριξη των ταξιδιών της. Η ορειβασία «δεν ήταν πολύ ικανοποιητική σε σύγκριση με τους κινδύνους που ενέχει», είπε, αλλά πιστεύει ότι τη βοήθησε να ξεφύγει από αυτό που διαφορετικά θα ήταν μια πεζή ζωή στο χωριό.

Συγκέντρωσε τα χρήματα μέσω crowdfunding

Οικονομικά, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν αφότου έμαθε να μιλάει καλά αγγλικά. Έδινε συνεντεύξεις και μιλούσε σε εκδηλώσεις. Βρήκε χορηγό για την ένατη κλίμακα της συνόδου κορυφής. Αλλά αυτή τη φορά, τη δέκατη, συγκέντρωσε τα χρήματα μέσω crowdfunding.

Η Lhakpa ξεκινάει πάντα το οδοιπορικό της με μια συνηθισμένη προσευχή. Η ασφάλεια είναι η μεγαλύτερη προτεραιότητά της.

Περισσότεροι από 300 άνθρωποι έχουν πεθάνει προσπαθώντας να ανέβουν στο Έβερεστ, οπότε η Lhakpa και η ομάδα της πρέπει να περάσουν από πτώματα που συντηρούνται από πάγο. «Το βουνό αποφασίζει για τον καιρό», λέει η ίδια. «Κατά τη διάρκεια κακών καιρικών συνθηκών απλά περιμένω. Δεν μπορούμε να παλέψουμε με ένα βουνό».

«Πέρα από τα 8.000 μέτρα, αισθάνομαι σαν ζόμπι», λέει χαρακτηριστικά. «Δεν μπορείς να φας και τα πάντα είναι παγωμένα. Πρέπει να ανεβαίνεις τη νύχτα για να μπορείς να κατέβεις από την κορυφή στο φως της ημέρας. Είναι τρομακτικό».

«Η ορειβασία είναι το πάθος μου και αυτό θέλω να κάνω»

Οι ορειβάτες έχουν πολύ λίγο χρόνο στην κορυφή. Για την Lhakpa, είναι μόνο πέντε με 10 λεπτά - αρκετός χρόνος για να βγάλει φωτογραφίες και να σκεφτεί όλους τους ανθρώπους που υποστηρίζουν τις αναρριχήσεις της. Δεν σκοπεύει να αποσυρθεί μετά τη φετινή σεζόν. Θέλει να σκαρφαλώσει στον Κ2, τη δεύτερη ψηλότερη κορυφή του κόσμου. Σκέφτεται επίσης να ανέβει στο μέλλον στο Έβερεστ με τον γιο και τις κόρες της, επειδή η ορειβασία είναι το πάθος μου και αυτό θέλω να κάνω».

«Είχα μια δύσκολη ζωή», πρόσθεσε. «Τα βουνά με έκαναν ευτυχισμένη και χαλαρή. Δεν θα τα παρατήσω ποτέ. Θέλω οι νεαρές γυναίκες να μην τα παρατήσουν».