Ανατρεπτική μελέτη: Οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι για να ζουν 200 χρόνια - Πώς οι δεινόσαυροι άλλαξαν το προσδόκιμο ζωής

Η ανθρώπινη γήρανση και η διάρκεια της ζωής μας πιθανότατα επηρεάζονται από εκατομμύρια χρόνια κυριαρχίας των δεινοσαύρων προτείνει μια νέα θεωρία. Ενώ ορισμένα ερπετά και αμφίβια δεν παρουσιάζουν σημαντικά σημάδια γήρανσης πριν πεθάνουν, όλα τα θηλαστικά -συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων- παρουσιάζουν αξιοσημείωτες εξελίξεις στην εμφάνισή τους καθώς μεγαλώνουν.

Η απώλεια των γονιδίων της μακροζωίας

Μια νέα θεωρία, η οποία ονομάστηκε «υπόθεση στενότητας της μακροζωίας», υποδηλώνει ότι τα θηλαστικά αντιμετώπισαν συνεχή πίεση για ταχεία αναπαραγωγή κατά την εποχή των δεινοσαύρων.

Σε διάστημα 100 εκατομμυρίων ετών, αυτό πιθανώς οδήγησε στην απενεργοποίηση ή την απώλεια γονιδίων που συνδέονται με τη μακροζωία και παίζουν ρόλο στην αναγέννηση των ιστών και την επιδιόρθωση του DNA, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό BioEssays.

«Ενώ οι άνθρωποι συγκαταλέγονται μεταξύ των μακροβιότερων ζώων, υπάρχουν πολλά ερπετά και άλλα ζώα που έχουν πολύ πιο αργή διαδικασία γήρανσης και εμφανίζουν ελάχιστα σημάδια γήρανσης κατά τη διάρκεια της ζωής τους», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Joao Pedro de Magalhaes από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ.

Η «υπόθεση στενότητας της μακροζωίας» μπορεί να ρίξει φως στις εξελικτικές δυνάμεις που διαμόρφωσαν τη γήρανση των θηλαστικών κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών, δήλωσε ο Δρ Magalhaes.

Τι έδειξαν οι μελέτες

Μελέτες έχουν δείξει ότι ορισμένα από τα πρώτα θηλαστικά ζούσαν στον πάτο της τροφικής αλυσίδας και μπορεί να πέρασαν πάνω από 100 εκατομμύρια χρόνια κατά την εποχή των δεινοσαύρων εξελισσόμενα για να επιβιώσουν μέσω της ταχείας αναπαραγωγής.

«Αυτή η μακρά περίοδος εξελικτικής πίεσης έχει, προτείνω, αντίκτυπο στον τρόπο που γερνάμε εμείς οι άνθρωποι», δήλωσε ο Δρ Magalhaes.

Ενώ ορισμένα ζώα διαθέτουν «πραγματικά αξιοσημείωτες» μεθόδους επιδιόρθωσης των κυττάρων και των ιστών καθώς και αναγέννησης, τέτοια γενετικά χαρακτηριστικά θα ήταν «περιττά» για τα πρώιμα θηλαστικά, τα οποία ήταν αρκετά τυχερά ώστε να μην καταλήξουν ως τροφή για αρπακτικούς δεινόσαυρους όπως ο T. Rex.

«Ενώ σήμερα έχουμε μια πληθώρα θηλαστικών - συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, των φαλαινών και των ελεφάντων - που μεγαλώνουν και ζουν πολύ, εμείς και αυτά τα θηλαστικά ζούμε με τους γενετικούς περιορισμούς της Μεσοζωικής εποχής και γερνάμε εκπληκτικά πιο γρήγορα από πολλά ερπετά», πρόσθεσε ο Δρ Magalhaes.

Οι έρευνες μπορεί να ρίξουν περισσότερο φως στο γιατί ο καρκίνος είναι πιο συχνός στα θηλαστικά από ό,τι σε άλλα είδη, πρόσθεσε ο βιολόγος.