Αστυνομία, φτώχεια και όλα για την εικόνα: Η μικρή γαλλική πόλη που είναι μια ματιά στο μέλλον, αν εκλεγεί η Λεπέν

Καθώς ο Patrice Burel έφτιαχνε καφέ στο καφεκοπτείο του στο Περπινιάν της Γαλλίας, λυπόταν για το συνεχές κλείσιμο άλλων καταστημάτων σε αυτόν τον στενό δρόμο του κέντρου της πόλης. «Εξαφανίστηκαν σταδιακά όπως η ζάχαρη που διαλύεται σε ένα φλιτζάνι τσάι», είπε, αποδίδοντάς το στην εγκληματικότητα, την κυκλοφοριακή συμφόρηση και τον ανταγωνισμό από τα εμπορικά κέντρα εκτός πόλης. «Εδώ και καιρό διεκδικώ πεζοδρόμηση αυτού του δρόμου».

Το 2020, όμως, όλα άλλαξαν. Το Περπινιάν, με πληθυσμό 121.000 κατοίκων και κοντά στα ισπανικά σύνορα, έγινε η μεγαλύτερη πόλη που διοικείται από τον Εθνικό Συναγερμό (RN) της Μαρίν Λεπέν εδώ και 20 χρόνια. Η ιστορική πόλη στους πρόποδες των Πυρηναίων, η οποία για δεκαετίες είχε μερικές από τις πιο έντονες ανισότητες στη Γαλλία, είναι τώρα ένα... εργαστήριο της ακροδεξιάς.

Ο νέος δήμαρχος, Λουί Αλιό, δικηγόρος, πρώην σύντροφος της Λεπέν και αντιπρόεδρος του κόμματος, ανέλαβε το σχέδιο πεζοδρόμησης της οδού που έχει το κατάστημά του ο Burel, το οποίο ξεκίνησε το 2022.

«Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική. Δεν έχει να κάνει με το κόμμα, αλλά με τον ίδιο τον άνθρωπο. Ξέρει τι συμβαίνει στην πόλη του και με άκουσε», δήλωσε ο 72χρονος Burel, ο οποίος διατηρεί την επιχείρηση καφέ του εδώ και 30 χρόνια. «Μόλις εκλεγούν, πρέπει να κάνετε κουπί προς την ίδια κατεύθυνση».

Το ένα τρίτο των κατοίκων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας

Καθώς ο Εθνικός Συναγερμός προσπαθεί να κερδίσει την πλειοψηφία στην επαναληπτική ψηφοφορία για τις εκλογές του γαλλικού κοινοβουλίου την Κυριακή, με τον Αλιό να επιθυμεί να υπηρετήσει κάποτε στην κυβέρνηση, το Περπινιάν βρίσκεται στο επίκεντρο για τα διδάγματα που μπορούν να αντληθούν για αν/όταν το κόμμα βρεθεί στην εξουσία. Δεν είναι όλοι καθησυχασμένοι από αυτό που βλέπουν...

«Προσπάθησαν να εξομαλύνουν την εικόνα τους για να κερδίσουν το Περπινιάν, αλλά αυτό το κόμμα παραμένει επικίνδυνο για τη Γαλλία», δήλωσε στην Guardian ο Ζαν-Μπερνάρ Ματόν, ο οποίος έβαλε υποψηφιότητα εναντίον του Αλιό με μια αριστερή πολιτική ατζέντα. «Στο θέμα της ιθαγένειας και των μη υπηκόων, η πολιτική τους γραμμή είναι να τους διώξουν από τη Γαλλία», είπε.

Στην πορεία προς τις βουλευτικές εκλογές, το RN -που ιδρύθηκε από τον Ζαν-Μαρί Λεπέν ως Εθνικό Μέτωπο και μετονομάστηκε το 2018 από την κόρη του- επέμεινε στις δεσμεύσεις του για τον περιορισμό της μετανάστευσης και την κατάργηση των δικαιωμάτων ιθαγένειας για τα παιδιά που γεννιούνται στη Γαλλία από αλλοδαπούς γονείς. Δεσμεύτηκε να αποκλείσει τους «διπλούς υπηκόους» από ορισμένες κρατικές θέσεις εργασίας και υποσχέθηκε να πατάξει αυτό που αποκαλεί «ισλαμιστικές ιδεολογίες».

Η εκλογή του Αλιό στο Περπινιάν, ωστόσο, αποτελεί ένα παράδειγμα της προσπάθειας της ακροδεξιάς να καθιερωθεί στην τοπική πολιτική. Το ένα τρίτο των κατοίκων του Περπινιάν ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Επίσης, η πόλη αποτελεί το σπίτι μιας από τις μεγαλύτερες κοινότητες τσιγγάνων της δυτικής Ευρώπης που ζουν εκεί μόνιμα, ενώ η ανεργία είναι πάνω από τον μέσο όρο.

Στο Περπινιάν, η αριστερά, η δεξιά και το κέντρο χρησιμοποιούσαν τακτικές ψηφοφορίες για να εμποδίσουν τον Αλιό να επικρατήσει στη δημαρχία για πολλά χρόνια. Κάνουν το ίδιο για να προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν το RN στις εθνικές εκλογές αυτό το Σαββατοκύριακο. Αλλά στην τρίτη προσπάθεια του Αλιό η τακτική ψηφοφορία απέτυχε. 

«Το τείχος έπεσε στο Περπινιάν και θα πέσει και αλλού», έχει πει ο Αλιό σε δημοσιογράφους. Ακριβώς όπως η τρέχουσα εκστρατεία του RN εναντίον ενός αντιπαθούς προέδρου, του Εμανουέλ Μακρόν, ο Αλιό έβαλε υποψηφιότητα εναντίον ενός κατεστημένου που ήταν αντιπαθές και οι ψηφοφόροι είπαν ότι ήθελαν αλλαγή.

Όλα είναι για την εικόνα

Οι προτεραιότητες του Αλιό στο Περπινιάν είναι η αστυνόμευση και η «τάξη». Κάθε κίνηση σε αυτά τα ζητήματα ενισχύεται με μια μαζική επικοινωνιακή εκστρατεία από τον δήμαρχο. Το Περπινιάν είχε ήδη τον δεύτερο υψηλότερο αριθμό δημοτικών αστυνομικών ανά κάτοικο από κάθε άλλη πόλη στη Γαλλία. Ο Αλιό προσέλαβε ακόμα περισσότερους -υπάρχουν τώρα 192- και άνοιξε δημοτικά αστυνομικά τμήματα με μεγάλες, επιβλητικές πινακίδες. Υποσχέθηκε επίσης καθαρότερους δρόμους στο κέντρο της πόλης.

Η Μισέλ, καθηγήτρια γαλλικών που εργάζεται σε τοπικά γυμνάσια εδώ και 32 χρόνια, δήλωσε: «Όταν πηγαίνω στο κέντρο της πόλης είναι καθαρό. Αλλά δεν νομίζω ότι πολλά πράγματα έχουν αλλάξει πραγματικά στην πόλη. Οι άνθρωποι λένε ότι υπάρχει λιγότερος φόβος για το έγκλημα, αλλά έτσι κι αλλιώς πάντα κοιμόμουν με το παράθυρο ανοιχτό».

Ο Φελίξ Παϊνό, 61 ετών, ο οποίος διευθύνει μια επιχείρηση εισαγωγής/εξαγωγής φρούτων στη μεγάλη χονδρική αγορά του Περπινιάν και περιγράφει τον εαυτό του ως κεντρώο, δήλωσε: «Βλέπεις περισσότερη αστυνομία, αυτό είναι χαρακτηριστικό του RN, αλλά δεν υπάρχει κανένα πραγματικό διαρθρωτικό σχέδιο για την πόλη -όλα αφορούν την εικόνα: αυτό που μπορείς να δεις».

Χαρακτηριστικό της φράσης του Παϊνό, το γεγονός πως η ιστορική περιοχή του St-Jacques με τους μεσαιωνικούς δρόμους που εκτείνεται σε έναν λόφο από το κέντρο του Περπινιάν φιλοξενεί τη μεγαλύτερη αστική τσιγγάνικη γειτονιά της Γαλλίας, με 3.000 έως 5.000 κατοίκους. Είναι μια από τις φτωχότερες γειτονιές της χώρας.

Για χρόνια πριν εκλεγεί ο Αλιό, μια ομάδα κατοίκων εξέφραζε ανησυχίες σχετικά με τα σχέδια για την κατεδάφιση και την ανακαίνιση ερειπωμένων κτιρίων, φοβούμενη ότι οι τσιγγάνικες οικογένειες που ζούσαν εκεί για γενιές θα μπορούσαν να εκδιωχθούν. Από τότε που ο Αλιότ έγινε δήμαρχος τα σχέδια κατεδάφισης συνεχίστηκαν και οι ανησυχίες αυξήθηκαν...