Μιχάλης Ιγνατίου: Ο πόλεμος Αμερικής-Ισραήλ με το Ιράν αφορά Ελλάδα και Κύπρο

Το ερώτημα είναι στα χείλη όλων στις ΗΠΑ: «Θα έχουμε πόλεμο με το Ιράν; Με το Ιράν που –(όπως υποστηρίζουν η Αμερική και το Ισραήλ)- διαθέτει πυρηνικά;»

Οι ανησυχίες είναι δικαιολογημένες και εντάθηκαν μετά το δημοσίευμα της εφημερίδας New York Times, η οποία έγραψε ότι «την περασμένη εβδομάδα το Πεντάγωνο παρουσίασε στον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ τα επικαιροποιημένα σχέδιά του για την αποστολή 120.000 στρατιωτών στη Μέση Ανατολή, αν το Ιράν επιτεθεί σε αμερικανικές δυνάμεις ή αν επιταχύνει τη διαδικασία για την απόκτηση πυρηνικών όπλων».

Η εφημερίδα, αν και ακραία απέναντι στον κ. Τραμπ, διαθέτει εξαιρετική πληροφόρηση για τα τεκταινόμενα στον Λευκό Οίκο, σε σημείο που κυκλοφόρησε η φήμη ότι η «πηγή» της είναι ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ!

Τον κ. Τραμπ περιτριγυρίζουν αξιωματούχοι που πιστεύουν ότι πρέπει να κτυπηθεί το Ιράν προβάλλοντας τη δικαιολογία ότι οι Μουλάδες «δεν καταλαβαίνουν τον κίνδυνο» της αμερικανικής επίθεσης. Υποστηρίζουν επίσης ότι πρέπει πάση θυσία να προστατευθεί το Ισραήλ, ο πυλώνας της αμερικανικής στρατηγικής στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της ανατολικής Μεσογείου.

Βάζοντας μπροστά το Εβραϊκό Κράτος, πιστεύουν ότι θα πείσουν τον Αμερικανό πρόεδρο να δώσει την άδεια να προχωρήσουν οι σχεδιασμοί του Πενταγώνου.

Οι βασικοί παίκτες που πιέζουν για το κτύπημα εναντίον της Τεχεράνης είναι ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου Τζον Μπόλτον, ο υπουργός Εξωτερικών, Μαικ Πομπέο, οι στρατηγοί του Πενταγώνου και ο προεδρικός γαμπρός, Τζάρεντ Κούσνερ που είναι εβραϊκής καταγωγής. Μερικοί στην Ουάσιγκτον τον κατηγορούν ότι είναι περισσότερο Εβραίος παρά Αμερικανός.

Όλοι οι παραπάνω έχουν σκληρές απόψεις για το Ιράν και πραγματικά πιστεύουν ότι η μόνη λύση για το πυρηνικό πρόβλημα της Τεχεράνης είναι η επίθεση σε όλα τα επίπεδα με στόχο, πέραν της καταστροφής των εργοστασίων, και της αλλαγής του καθεστώτος. Η κατάσταση που δημιουργείται είναι επικίνδυνη και θα επηρεάσει όλη την περιοχή.

Το άλλο κοινό που έχουν οι σύμβουλοι του κ. Τραμπ είναι ότι όλοι έχουν εξαιρετική σχέση με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος είναι και φίλος του Αμερικανού προέδρου. Συνομιλούν συχνά και ο Λευκός Οίκος δεν ανακοινώνει ποτέ, αυτές τις επικοινωνίες, πόσο μάλλον το περιεχόμενό τους.

Οι τελευταίες πληροφορίες φέρουν τον κ. Τραμπ να μην συμφωνεί ούτε με τους συνεργάτες του, ούτε με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ. Και αυτό το γεγονός χαρακτηρίζεται περίεργο. Την Πέμπτη έγινε γνωστό ότι κάλεσε τον υπουργό Άμυνας, Πάτρικ Σάναχαν και του είπε, σύμφωνα πάντα με τη New York Times, ότι «δεν επιθυμεί έναν πόλεμο με το Ιράν».

Οι πλείστοι αναλυτές εξεπλάγησαν, υπάρχουν και κάποιοι που υποθέτουν πως μπορεί να επηρεάστηκε και από τον Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έχει στρατηγική σχέση με την Τεχεράνη. Άλλοι υποστήριξαν ότι πρόκειται για τον γνωστό Τραμπ, ο οποίος θέλει να παίρνει αυτός τις αποφάσεις, όχι οι άλλοι γι’ αυτόν.

Όμως, μπορεί να συμβαίνει και κάτι άλλο, που θα έλεγα πως ίσως είναι και η πιο λογική εξέλιξη. Επειδή η δημοσιοποίηση των σχεδίων προκάλεσε άνευ προηγουμένου αντιδράσεις από τους συμμάχους της Αμερικής, αποφασίστηκε «παγώσουν» τις διαδικασίες του Πενταγώνου μέχρι το Ιράν να …προσφέρει μία καλύτερη ευκαιρία για την επίθεση…

Υποθετικά μιλώντας, και εφόσον οδηγηθούν τα πράγματα σε σύρραξη, η Αθήνα και η Λευκωσία θα κληθούν να λάβουν θέση. Η Ελλάδα είναι και μέλος του ΝΑΤΟ, ενώ συμμετέχει με την Κύπρο στις τριμερείς συναντήσεις με το Ισραήλ, το οποίο και θα συνταχθεί με την Αμερική, διότι είναι αίτημα του κ. Νετανιάχου το κτύπημα στην Τεχεράνη.

Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία -με δεδομένες τις θέσεις της- θα πράξει αυτό που δείχνουν όλο αυτό το διάστημα οι δηλώσεις του κ. Ερντογάν: Το Ισραήλ είναι ένας «θανάσιμος εχθρός» και με την Αμερική βρίσκεται σε μία συνεχόμενη σύγκρουση, ενώ διατηρεί στρατηγική σχέση με το Ιράν. Θα υποστηρίξει την Τεχεράνη και ας μην έχουμε αμφιβολία. 

Τι διασώζει την Ελλάδα και την Κύπρο: ότι είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και μπορούν να κρυφτούν πίσω από την κοινή απόφαση των 28 εταιρών τους. Όμως, θα αναγκαστούν να λάβουν υπόψη τους και τα συμφέροντα των συμμάχων τους, της Αμερικής και του Ισραήλ.

Είναι δίκοπο μαχαίρι, όπως μου είπε διπλωμάτης με τον οποίο συζήτησα το θέμα. Και το καλύτερο σενάριο είναι να επικρατήσουν δεύτερες σκέψεις στην Ουάσιγκτον και την Ιερουσαλήμ. Και ο πόλεμος με το Ιράν να αποφευχθεί. Αυτή είναι η καλύτερη λύση για όλους.

Ο πρωθυπουργός Τσίπρας και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχουν πάρει δύσκολες αποφάσεις. Έχουν δεθεί στο άρμα της Αμερικής και του Ισραήλ και οι συμμαχίες αυτές δημιουργούν και υποχρεώσεις. Την ίδια στιγμή, και με δεδομένη τη σύγκρουση του προέδρου Τραμπ με τον Ταγίπ Ερντογάν, οι αναλυτές πιστεύουν ότι αυτή είναι η «μεγάλη στιγμή» για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Όμως, εάν αποφασίσουν να οδηγήσουν τις χώρες τους στο δυτικό «μαντρί», ο κ. Τσίπρας και ο κ. Αναστασιάδης πρέπει να εξασφαλίσουν μεγάλα κέρδη στο Αιγαίο και την Κύπρο. Βασικά πρέπει να αλλάξει άρδην η αμερικανική πολιτική και στρατηγική για να δικαιολογείται η μετατόπιση και «μετακόμιση» προς την Ουάσιγκτον και την Ιερουσαλήμ. Διαφορετικά θα πρόκειται για παράδοση των κ. Τσίπρα και Αναστασιάδη με ψηλά τα χέρια.

Η αλήθεια είναι ότι οι Ισραηλινοί έχουν δώσει «χέρι βοήθειας», άσχετα αν δεν δημοσιοποιήθηκε αυτή η υποστήριξη και βοήθεια. Όμως οι Αμερικανοί συνεχίζουν να αλληθωρίζουν προς την Τουρκία. Και να ελπίζουν, άσχετα αν ο Ερντογάν, το Σαββατοκύριακο, τους έκλεισε ερμητικά την πόρτα… Η δημιουργία του «αμερικανικού» άξονα της ανατολικής Μεσογείου, και η ισχυρή υποστήριξη της Ουάσιγκτον στο Αιγαίο και την Κύπρο θα βοηθούσε αφάνταστα τον κ. Τσίπρα και τον κ. Αναστασιάδη να λάβουν τις αποφάσεις τους. Όπως δίδαξε τους συμμάχους της η Αμερική, και εθνικά συμφέροντα είναι πάνω από κάθε συμμαχία…

Πηγή: hellasjournal.com