Η Μάχη του Λιτλ Μπίγκχορν: Οταν οι Ινδιάνοι νίκησαν τον στρατό εισβολής των ΗΠΑ!

Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες εξαπλώνονταν προς τα δυτικά, συγκρούονταν όλο και συχνότερα με τους ιθαγενείς που ζούσαν εκεί. Οι Ινδιάνοι συνήθως μετακινούνταν σε καταυλισμούς μακριά από τα εδάφη τους, με τον αμερικανικό στρατό να πραγματοποιεί ανελέητες επιθέσεις εναντίον τους και να τους εκδιώκει από τη γη των προγόνων τους όταν αντιδρούσαν.

Κάποιοι πίστευαν ότι η αντίσταση ήταν μάταιη. Τον Απρίλιο του 1868, το Κόκκινο Σύννεφο, ο μεγάλος αρχηγός των Σιού, υπέγραψε συνθήκη με τις Ηνωμένες Πολιτείες και μετακίνησε τη φυλή του βόρεια, στους Μαύρους Λόφους της Ντακότα. Κάποιες άλλες ομάδες των Σιού όπως οι Λακότα, αρνήθηκαν να μετακινηθούν ιδίως όταν, παρά τις υποσχέσεις, οι λευκοί έποικοι άρχισαν να καταπατούν τους καταυλισμούς.

Ανάμεσα σε αυτούς που αψήφησαν τη συνθήκη ήταν οι Τσεγιέν και οι Αράπαχο, με επικεφαλής το Τρελό Άλογο και τον Καθιστό Ταύρο. Το 1874 ανακαλύφθηκε χρυσός στους Μαύρους Λόφους και οι λευκοί έποικοι άρχισαν να αυξάνονται. Το 1876, ο στρατός των ΗΠΑ ανέλαβε την προστασία των εποίκων και μια μονάδα ιππικού στάλθηκε στα εδάφη της Μοντάνα με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Τζον Γκίμπον και τους στρατηγούς Τζορτζ Κρουκ και Άλφρεντ Τέρι.

Ο στόχος τους ήταν να παγιδεύσουν του Ινδιάνους και να τους εξοντώσουν ή να τους αναγκάσουν να μετακινηθούν. Οι Τέρι και Γκίμπον ήθελαν να παγιδεύσουν τους αντιπάλους τους που κατευθύνονταν προς την κοιλάδα του ποταμού Λιτλ Μπιγκ Χορν και το 7ο Σύνταγμα Ιππικού με επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη Τζορτζ Α. Κάστερ έλαβε εντολή να ακολουθήσει τον Καθιστό Ταύρο.

Ο Κάστερ αρνήθηκε τα πυροβόλα που του προσέφεραν λέγοντας ότι θα τον καθυστερούσαν, όπως και τις ενισχύσεις σε ιππικό, υποστηρίζοντας ότι οι 700 άνδρες του επαρκούσαν για την αποστολή. Στις 25 Ιουνίου εντόπισε ένα χωριό των Λακότα στις όχθες του Λιτλ Μπιγκ Χορν και χώρισε τους άνδρες του σε τρεις ομάδες.

Φοβούμενος μην χάσει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, διέταξε άμεση επίθεση. Γύρω στις 3 μ.μ. ο ταγματάρχης Μάρκους Ρίνο έρχεται πρώτος σε επαφή με μια δύναμη Ινδιάνων και αναγκάζεται να υποχωρήσει, αλλά καθηλώνεται με τους άνδρες του σε μια λοφοπλαγιά. Λίγο μετά, ο Κάστερ έστειλε τις πέντε ίλες του προς την άλλη άκρη του χωριού, αλλά με μια κυκλωτική κίνηση το Τρελό Άλογο τους απώθησε και τους καταδίωξε προς τον Βορρά.

Ο ίλαρχος Φρέντρικ Μπέντιν ενώθηκε με τον Ρίνο αποκρούοντας επανειλημμένες επιθέσεις μέχρις ότου οι επιζήσαντες άνδρες τους απο-
σύρθηκαν. Τελικά, έπειτα από σκληρή καταδίωξη, ο Κάστερ και οι πέντε λόχοι του περικυκλώθηκαν σε έναν λόφο μόλις μερικά χιλιόμε-
τρα από τη θέση που κατείχε ο Ρίνο.

Ο Κάστερ σκοτώθηκε και ο λόχος του εξολοθρεύτηκε. Παρά τη νίκη τους στο Λιτλ Μπιγκ Χορν, τελικά οι Σιου κατατροπώθηκαν και μέσα σε έναν χρόνο έχασαν τους Μαύρους Λόφους.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «All About History» (2/2019), που κυκλοφορεί μία φορά τον μήνα με το «Εθνος της Κυριακής»