1936 Stout Scarab: To πρώτο minivan στον κόσμο (pics+vids)

Με μια πρώτη ματιά θυμίζει έναν «Σκαραβαίο» ο οποίος έχει μακρύνει. Που έχει μακρύνει πολύ.

Σχεδιάστηκε τη δεκαετία του '30 από τον William Bushnell Stout και κατασκευαζόταν από την εταιρεία Stout Engineering Laboratories, με έδρα το Ντιτρόιτ της πολιτείας του Μίτσιγκαν. To Scarab θεωρείται από πολλούς petrolheads ως το πρώτο minivan παραγωγής στον πλανήτη, ενώ το 1946 ένα πειραματικό πρωτότυπό του έγινε το πρώτο αυτοκίνητο με αμάξωμα fiberglass και αερανάρτηση. Από μόνο του αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην αυτοκίνηση και αυτή είναι η ιστορία του.

Ο χρόνος γυρνά πίσω στο 1932, όταν ολοκληρώθηκε αυτό το πρωτότυπο, ίσως το πρώτο αυτοκίνητο στην ιστορία με χωροδικτύωμα από αλουμίνιο, όπως και original «Σκαραβαίος» – βέβαια, τα κύρια τμήματα του πλαισίου του ήταν κατασκευασμένα από χάλυβα. Το δεύτερο Scarab που ολοκληρώθηκε το 1935 ήταν μια (μετ)εξέλιξη του πρώτου, με νέο στυλ και έχοντας ενσωματώσει θαυμαστές μηχανικές αλλαγές. Πλέον, ήταν φτιαγμένο μόνο από χάλυβα, λόγω κόστους.

Ο William Stout (1880-1956), τότε πρόεδρος της Society Automotive Engineers, αποφάσισε να σχεδιάσει το Scarab του ακολουθώντας τα βήματα του designer Bucky Fuller ο οποίος είχε σχεδιάσει το Dymaxion Car – πρωτοποριακό για την εποχή του. Το Scarab είχε κινητήρα ο οποίος εξείχε στο εμπρός τμήμα, τοποθετημένος κατά μήκος του εμπρός άξονα και ήταν αφορμή για τρολάρισμα, αφού θύμιζε καρούμπαλο ή μύτη χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων. Ο κατασκευαστής του τοποθέτησε τον κινητήρα ακριβώς πάνω από τον πίσω άξονα -κάτι σαν Porsche, δηλαδή- και το τιμόνι σχεδόν επάνω από τους εμπρός τροχούς. Το μηχανικό σύνολο που επέλεξε ήταν ο -συνδυασμένος με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων τριών σχέσεων- V8 των 100 ίππων της Ford Motor Company. Δηλαδή, την εταιρεία με την οποία ήδη συνεργαζόταν για την παραγωγή του τρικινητήριου επιβατικού αεροπλάνου Tri-Motor, που είχε σχεδιάσει ο ίδιος.  

Το highlight της κατασκευής ήταν το σύστημα καθισμάτων το οποίο μπορούσε να αλλάξει θέσεις -πέραν του καθίσματος του οδηγού- για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των επιβατών του. Στο κέντρο του χώρου υπήρχε ένα πτυσσόμενο τραπέζι και μια δεύτερη σειρά καθισμάτων, που περιστρεφόταν κατά 180 μοίρες. Ο Stout οραματίστηκε τον Σκαραβαίο του να λειτουργεί κατά περίσταση και ως κινητό γραφείο, ενώ οι οικογένειες μπορούσαν να πάνε από ένα απλό πικ νικ, μέχρι ολιγοήμερες διακοπές.

Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι ανέθεσε την τελική μορφή του one-box αμαξώματος στον -ολλανδικής καταγωγής- σχεδιαστή John Tjaarda, ο οποίος ήταν πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή του. Σκεφτείτε πως αυτές τις αναδιατάξεις τις είδαμε ξανά σε μοντέλο παραγωγής δεκαετίες αργότερα -στα Chrysler Voyager και Renault Espace- αυτοκίνητα που συνέβαλαν κι αυτά στην καθιέρωση της πολυμορφικής κατηγορίας.

Οι εσωτερικοί χώροι τού Scarab ήταν επενδυμένοι με δέρμα, χρώμιο και ξύλο. Εκείνη την εποχή όλα τα αυτοκίνητα διέθεταν άκαμπτο άξονα με φύλλα σούστας, αλλά το Scarab είχε ανεξάρτητη ανάρτηση σε όλους τους τροχούς. Υπόκλιση…

Όμως, τω καιρώ εκείνω, δεν υποκλίθηκαν όλοι στο απίστευτο σχέδιο και στην εργονομία που παρείχε αυτό το μοντέλο, αφού θεωρήθηκε άσχημο. O William Stout οδήγησε τον δικό του Σκαραβαίο για περισσότερα από 250.000 μίλια, ταξιδεύοντας σε όλες σχεδόν τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, προκειμένου να διαδώσει την προχώ ιδέα του. Ταυτόχρονα, το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η τιμή του, αφού -με σημερινές συναλλαγματικές αξίες- άγγιζε τα 80.000 δολάρια και εννοείται πως υπήρχαν πολύ πιο φθηνές λύσεις στην αυτοκίνηση. Έτσι, κατασκευάστηκαν μόνο εννέα Scarab, από τα οποία τα πέντε επιζούν ως τις ημέρες μας. Ένα από αυτά, του 1935 και σε πλήρως λειτουργική κατάσταση, βρίσκεται στο Transportation Museum του Owls Head, στο Maine. Αν και θα έπρεπε να βρίσκεται σε κάποιο μουσείο μοντέρνας τέχνης.

Το σχήμα και οι δυνατότητές του το κατατάσσουν σε μια κατηγορία η οποία έκανε εμπορική καριέρα δεκαετίες αργότερα. Η αυτοκίνηση και ειδικά τα minivan δεν του οφείλουν, απλώς, πολλά, αλλά τα πάντα.

Ακολουθήστε το ethnos.gr στο Instagram