Εταιρικές πωλήσεις και αγορά αυτοκινήτου: Τι νέο υπάρχει

Οι ανακατατάξεις που συντελέστηκαν στην αγορά αυτοκινήτου την τελευταία δεκαετία έδωσαν μία άλλη δυναμική στις λεγόμενες εταιρικές πωλήσεις - στις πωλήσεις δηλαδή εκείνες που αφορούν αυτοκίνητα που αποτελούν ιδιοκτησία όχι προσώπων/ιδιωτών, αλλά εταιρειών, έστω και αν έχουμε να κάνουμε με ξεκάθαρα ΙΧ επιβατικά αυτοκίνητα. Είδαμε, λοιπόν, τις πωλήσεις αυτές να ξεπερνούν το 50% του συνόλου αγοράς από το 2010 και μετά, όταν στο προηγούμενο διάστημα το ποσοστό τους ήταν της τάξης του 20%. Και όσο και αν το ζητούμενο για την ουσιαστική και μόνιμη ανάκαμψη στο χώρο του αυτοκινήτου είναι η αύξηση των λιανικών πωλήσεων, κάτι βεβαίως που σχετίζεται με τη γενικότερη κατάσταση της οικονομίας και την αγοραστική δυνατότητα του πληθυσμού, η παράλληλη διατήρηση σε υψηλά επίπεδα των εταιρικών πωλήσεων και η διαμόρφωση ενός πιο «ποιοτικού» μείγματος πωλήσεων, με ολοκληρωμένα από άποψη εξοπλισμού και ασφαλή οχήματα, ήταν και είναι κάτι που απασχολούσε και απασχολεί τους εισαγωγείς αυτοκινήτων.

Η χρήση των εταιρικών αυτοκινήτων

Στην κατηγορία, τώρα, των εταιρικών πωλήσεων εμπίπτουν οχήματα τα οποία είτε χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες καθαρά επαγγελματικών μετακινήσεων είτε δίνονται πώς επιπλέον αμοιβή/παροχή σε εργαζόμενους και στελέχη εταιρειών, οπότε μπορεί να χρησιμοποιούνται σε κάποιο βαθμό για τις ανάγκες της δουλειάς, αλλά παίζουν σε μεγάλο βαθμό – και σε πολλές περιπτώσεις αποκλειστικά - το ρόλο του προσωπικού ΙΧ. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε να κάνουμε κυρίως με πωλητές, επιθεωρητές πωλήσεων, τεχνικούς επιθεωρητές, μηχανικούς που επιβλέπουν έργα κλπ. οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να μετακινούνται είτε μέσα σε μία πόλη είτε και σε όλη την Ελλάδα στο πλαίσιο τις άσκησης του επαγγέλματος τους, για τους οποίους δεν αγοράζονται ιδιαίτερα ακριβά αυτοκίνητα, ενώ στη δεύτερη ανεβαίνουμε συνήθως κλίμακα και βλέπουμε μεγαλύτερα σε μέγεθος και κυβισμό μοντέλα - ακόμα και πολυτελή.

Σημειώνουμε στο σημείο αυτό ότι στις εταιρικές πωλήσεις εντάσσονται επίσης και τα αυτοκίνητα που αγοράζουν κάθε χρόνο οι εταιρείες ενοικιάσεως αυτοκινήτων (Rent a Car) για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Oι εταιρείες αυτές σε τακτά διαστήματα αντικαθιστούν για ευνόητους λόγους το στόλο τους προκειμένου, να έχουν αυτοκίνητα σχετικά καινούργια και να έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να προσελκύσουν καινούριους πελάτες.

Ο φορολογικός νόμος

Η διττή πλευρά των εταιρικών αυτοκινήτων ήταν αυτή που οδήγησε στο να θεωρηθούν αυτά, με το άρθρο 13 του ν. 4172/2013, ως παροχή σε είδος – δηλαδή ως επιπλέον εισόδημα για το χρήστη-οδηγό, που ενώ μέχρι τότε δεν τον απασχολούσε το κόστος του αυτοκινήτου το οποίο του παραχωρούσε η εταιρία του, βρέθηκε να πληρώνει φόρο. Γεγονός που προκάλεσε στρεβλώσεις στην αγορά, καθώς η υπέρβαση έστω και κατά ένα ευρώ στη λιανικής τιμής προ φόρων (ΛΤΠΦ) του ορίου της κατηγορίας συνεπαγόταν αλλαγή του προβλεπόμενου φορολογικού συντελεστή για ολόκληρο το ποσό.

Η επιβάρυνση αυτή αυξανόταν με κάποια «άλματα» ανά κατηγορία, όπως φαίνεται και στον σχετικό πίνακα, με αποτέλεσμα ένα αυτοκίνητο με ΛΤΠΦ 17.000 € να συνεπάγεται αύξηση του φορολογητέου εισοδήματος € 1.190 ευρώ για τον χρήστη του και ένα άλλο με ΛΤΠΦ € 17.001, επιβάρυνση € 2.590! Με τον νέο φορολογικό νόμο (4646/2019) που κινήθηκε στην κατεύθυνση μιας πιο ομαλής αύξησης της φορολόγησης, η διαφορά αυτή εκμηδενίζεται και το ποσό της επιβάρυνσης πέφτει στα 1.160 ευρώ.

Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι ευνοημένα από το νέο νόμο είναι και κάποια πιο ακριβά αυτοκίνητα. Όμως αυτό δεν πρέπει να το βλέπουμε υποχρεωτικά με κακό μάτι, καθώς η μεγαλύτερη τιμή δεν αφορά μόνο την άνεση και την πολυτέλεια, αλλά και την ασφάλεια – και θυμίζουμε ότι σε πολλές περιπτώσεις τα σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα ασφαλείας επιβαρύνουν σημαντικά την τιμή του αυτοκινήτου. Εξάλλου το παράδειγμα που αναφέραμε αντιστοιχεί σε ένα σχετικά καλά εξοπλισμένο μικρομεσαίο μοντέλο. Δεν έχουμε να κάνουμε λοιπόν με κάτι εξωπραγματικό.

Σημαντική αλλαγή έχουμε και στα εταιρικά οχήματα που παραχωρούνται αποκλειστικά για επαγγελματικούς σκοπούς αφού πλέον το όριο της ΛΤΠΦ ανέβηκε από τα 12.000 στα 17.000 ευρώ, κάτι που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι για τους οποίους δικαιολογείται η χρήση εταιρικού αυτοκινήτου μπορούν, πλέον, να έχουν στη διάθεση τους ένα καλύτερα εξοπλισμένο και πιο ασφαλές αυτοκίνητο χωρίς να επιβαρύνονται φορολογικά.

Η ώρα των μηδενικών ρύπων

Σημείο κλειδί – σε σχέση με την αγορά αυτοκινήτου πάντα - του νέου νόμου, αποτελούν οι ρυθμίσεις για τα οχήματα χαμηλών εκπομπών CO2, καθώς δεν επιβαρύνει πια τον χρήστη «η αγοραία αξία της παραχώρησης ενός οχήματος μηδενικών ή χαμηλών ρύπων έως 50 g CO2/Km και με Λιανική Τιμή Προ Φόρων (ΛΤΠΦ) έως σαράντα χιλιάδες (40.000) ευρώ, προς έναν εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του φορολογικού έτους»

Αυτό το στοιχείο αλλάζει τα δεδομένα, δημιουργώντας εντελώς άλλες προϋποθέσεις για μια σειρά plug in υβριδικά - αλλά και ηλεκτρικά - μοντέλα, τα οποία οφείλουν εκ των πραγμάτων να παράγουν σε μεγαλύτερες ποσότητες οι αυτοκινητοβιομηχανίες, λόγω των εξελίξεων στο μέτωπο των ρύπων. Βλέπετε, ένα μεσαίας κατηγορίας μοντέλο με λιανική τιμή 25.000-30.000 ευρώ στην συμβατική του έκδοση, βρίσκεται να κοστίζει περίπου 50.000 ευρώ στην plug in hybrid εκδοχή του, καθώς υποχρεωτικά είναι εφοδιασμένο με ένα δεύτερο, ηλεκτρικό σύστημα κίνησης το οποίο του επιτρέπει να κινηθεί και με απολύτως μηδενικούς ρύπους για ορισμένη απόσταση (της τάξης των 50 χιλιομέτρων).

Ευνοούνται επίσης και τα απολύτως μηδενικών ρύπων οχήματα (δηλαδή τα ηλεκτρικά οχήματα μπαταρίας) των οποίων η λιανική τιμή στην καλύτερη περίπτωση είναι της τάξης των 40.000 ευρώ. Μια σειρά, λοιπόν, από αξιόλογα αυτοκίνητα μειωμένων ή και απολύτως μηδενικών ρύπων γίνονται πιο προσιτά στους εταιρικούς χρήστες.

Επιπλέον κίνητρο για την προώθηση των «καθαρών» αυτοκινήτων δίνεται με τη δυνατότητα έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδά μιας επιχείρησης, της δαπάνης μίσθωσης των παραπάνω αυτοκινήτων (κατά το χρόνο πραγματοποίησής της) προσαυξημένης κατά 30%. Ευνοϊκή αντιμετώπιση έχουν επίσης όσες επιχειρήσεις εγκαταστήσουν και θέσουν σε λειτουργία προσβάσιμα δημόσια σημεία φόρτισης ηλεκτρικών και υβριδικών οχημάτων καθώς χορηγείται σε αυτές δυνατότητα έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδά τους, της σχετικής δαπάνης, επίσης προσαυξημένης κατά 30%.

Σημείο κλειδί στη διατύπωση του νέου φορολογικού νόμου σχετικά με την παραχώρηση «σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του φορολογικού έτους», είναι η λέξη «κλίμακα», αφού με βάση αυτήν το αναφερόμενο ποσοστό ανά κατηγορία επιβαρύνει μόνο το υπερβάλλον ποσό και όχι ολόκληρη την τιμή του αυτοκινήτου. Η διαφορά είναι πιο αισθητή όσο αυξάνεται η τιμή του αυτοκινήτου. Έτσι, ενώ ΛΤΠΦ 17.001 συνεπαγόταν επιβάρυνση €2.380, τώρα συνεπάγεται €1.160. Τα αντίστοιχα ποσά για ΛΤΠΦ €18.500 είναι €2.590 (πριν) και €1.655 (μετά). € 30.000 είναι €6600 (πριν) και €4.000 (μετά). Σημειώστε ότι αξία της παραχώρησης μειώνεται βάσει παλαιότητας κατά: α) 10% (οχήματα 3-5 ετών), β) 25% (6-9 ετών) και γ) 50% (οχήματα άνω των 10 ετών). Από αυτές τις διατάξεις εξαιρούνται τα οχήματα με ΛΤΠΦ έως 17.000 ευρώ, που παραχωρούνται αποκλειστικά για επαγγελματικούς σκοπούς.