Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Γιώργου Ρούσκα «Ως άλλος Τάλως»

Την ποιητική συλλογή-σύνθεση «Ως άλλος Τάλως» από τις εκδόσεις ΚΟΡΑΛΛΙ παρουσίασε ο ποιητής Γιώργος Ρούσκας,το Σάββατο 25 Ιανουαρίου στο Polis Art Café, στη Στοά του Βιβλίου.

Για το βιβλίο μίλησαν οι: Διώνη Δημητριάδου, ποιήτρια - κριτικός λογοτεχνίας και η Τζίνα Ξυνογιαννακοπούλου, ποιήτρια, ενώ ποιήματα διάβασαν οι: Μάρθα Παπαδοπούλου, ποιήτρια - ηθοποιός και η Μαρβίνα Πιτυχούτη, ηθοποιός. Η Έλσα Παπέλη συνόδευσε με το τσέλο της μουσικά την παρουσίαση, ενώ την εκδήλωση άνοιξε η εκπαιδευτικός - ερευνήτρια και μεταφράστρια Παρασκευή Μόλαρη, με ένα ποίημα του Γιώργου Ρούσκα μεταφρασμένο στα Γαλλικά από την ίδια.

Η κ. Μόλαρη μίλησε για τη νέα ποιητική σύνθεση του Γιώργου Ρούσκα, ενώ ανέλυσε το ποίημα το οποίο μετέφρασε στα Γαλλικά: «Aποτελεί και για εμένα ιδιαίτερη τιμή και χαρά η παρουσία μου σε αυτή την όμορφη ποιητική βραδιά όπου συνεορτάζουμε τη νέα ποιητική σύνθεση του αγαπητού φίλου και αξιόλογου δημιουργού Γιώργου Ρούσκα ‘’Ως άλλος Τάλως’’ από τις εκδόσεις ΚΟΡΑΛΛΙ.

Ο Ποιητής μου έκανε την τιμή να μου εμπιστευτεί τη μετάφραση στα γαλλικά –με δική μου επιλογή-ενός εκ των ποιημάτων της σύνθεσής του. Επέλεξα το ποίημα που έχει τίτλο ‘’ΠΡΑΣΙΝΟ’’, (σελίδα 17). Η ενασχόληση και εμπειρία μου των τελευταίων χρόνων σε παρόμοια μεταφραστικά εγχειρήματα , με οδήγησαν, για μα ακόμα φορά, στο να θέσω δύο ερωτήματα τα οποία με απασχόλησαν πριν την επιλογή :

1. Πρώτο, αν το εν λόγω ποίημα είναι μεταφράσιμο στην γαλλική και
2. Δεύτερο, αν ναι , πώς θα ακούγεται στα γαλλικά, δηλαδή ποια θα είναι η ηχητική και νοηματική του πρόσληψη από τον Γάλλο αναγνώστη.

Κάθε ένα, βέβαια, από τα δυο αυτά ερωτήματα, θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο πολύωρων ανταλλαγών απόψεων και επιχειρημάτων και ίσως στο μέλλον μας δοθεί η δυνατότητα να κάνουμε μια τέτοια συζήτηση. Σχετικά πάντως με το ποίημα «Πράσινο», θεωρώ ότι είμαστε, ως αναγνώστες, κριτικοί της λογοτεχνίας και μεταφραστές μπροστά σε μια μοναδικής έμπνευσης, ευαισθησίας και αισθητικής δοξαστική νότα του πράσινου χρώματος σε όλες του τις αποχρώσεις.

Ο ποιητής, δεινός εικονοπλάστης, όπως τον χαρακτηρίζει ο Γιώργος Δουατζής, χρησιμοποιεί πληθώρα πραγματολογικών στοιχείων και σημείων αναφοράς ταξιδεύοντας τον αναγνώστη πάνω στο γυναικείο κορμί--/μάτια καστανά/μαλλιά/ νύχια-- στη συνέχεια μας μεταφέρει στην σκληρή γεωπολιτική πραγματικότητα και με μια πανανθρώπινη ματιά στον Άλλον στον πρόσφυγα/τον οικονομικά κατεστραμμένο/τον ασθενή αλλά δίνει και τόνο αισιοδοξίας μέσα από την εργαστηριακή γέννηση της πενικιλίνης  αμφίσημη ερμηνεία της μούχλας που όμως γεννά την θεραπεία.

Το πράσινο το χρώμα των συναισθημάτων του φόβου αλλά και του μέταλλου που οξειδώνεται /το κόσμημα –σημαίνον και σημαινόμενο σε μία αυθαίρετη σχέση αντικειμένου και έννοιας/ δαχτυλίδι αρραβώνων –αγάπη /δέσμευση.

Ο ποιητής συνθέτει έναν ανθρώπινο χάρτη μέσα από την πινελιά του πράσινου και αυτό πιστεύω, φίλες και φίλοι, ότι είναι το στοιχείο ιδιαιτερότητας και πρωτοτυπίας που μπορεί να κεντρίσει το ενδιαφέρον του Έλληνα αλλά και του Γάλλου αναγνώστη. Εννοώ δηλαδή ότι η λιτότητα του ποιητικού ύφους, τα συμβολικά και όποια άλλα στοιχεία ή μηνύματα περιέχει και εκπέμπει το «Πράσινο», βρίσκουν ποιητική αντιστοιχία στην γαλλική γλώσσα, σε έναν διαφορετικό δηλαδή γλωσσικό πολιτισμικό κώδικα. Στον κώδικα αυτό της γαλλικής γλώσσας ( της ‘’γλώσσας άφιξης ή υποδοχής ‘’ όπως την ονομάζουν οι Μεταφρασεολόγοι ) , η δυναμική, η πρωτοκαθεδρία και η συνύπαρξη-- συμπόρευση ουσιαστικού με επίθετο με την οποία ο άξιος δημιουργός επέλεξε να κοσμήσει τον στίχο του, βρίσκει στην γαλλική γλώσσα ιδανική ποιητική αντιστοίχιση.

Ελπίζω να μου δοθεί στο μέλλον η δυνατότητα να επανέλθω στο τόσο ενδιαφέρον αυτό ζήτημα της γλωσσικής ποιητικής συμπόρευσης στο ποιητικό corpus του Γιώργου Ρούσκα. Κλείνω, συγχαίροντας και ευχαριστώντας τον άξιο ποιητή για τη δημιουργική μέθεξη στην οποία μας καλεί να γίνουμε απόψε κοινωνοί. Ο σύγχρονος, ευαίσθητος, διαχρονικός και διαπολιτισμικός του στίχος ήρθε για να μείνει, να αναδειχθεί και να μεταφραστεί».

Πράσινο

Του καστανού των ματιών σου

Στην πεδιάδα σου πράσινο απαλό

Φύτρο προάγγελος

Του χρυσού των σταχυών σου

Του τατουάζ σου στην πλάτη

Βαθύ των νυχιών σου θαλασσινό

Πράσινο στη σκηνή του πρόσφυγα

Στου ματωμένου δολαρίου το κεντρί

Καδμίου στο γαλάζιο σου φτερό

Ψυχρό  του χειρουργείου

Των αποικιών της μούχλας

Μα και της πενικιλίνης γενεσιουργό

Του πόνου κάτοπτρο ασύμμετρο

Πράσινο φόβου πρόσωπο

Μονόπετρο του αρραβώνα ακριβό

Οξείδωση σε χάλκινο πνευστό

Στη χλωροφύλλη των χειλιών σου

Του φεγγαριού στου σώματός σου το γυμνό

Γιώργος Ρούσκας

Ως άλλος Τάλως

Εκδόσεις ΚΟΡΑΛΛΙ

Αθήνα 2019

Vert

Du marron de tes yeux

Vert doux sur ta plaine

Germe précurseur

De l’or de tes épis

De ton tatouage sur le dos

Fond marin de tes ongles

Vert sur la tente du réfugié

Sur  le  dard

du dollar ensanglanté

Cadmium sur ta plume bleue

Froid de la salle d’opération

Des colonies de la moisissure

Mais aussi générateur de la pénicilline

Mirroir asymétrique de la douleur

Visage vert de peur

Bague précieuse de fiançailles

Oxydation sur des instruments à vent en cuivre

A la chlorofylle de tes lèvres

De la lune sur ton corps nu.

Giorgos Rouskas

Receuil poétique “Comme un autre Talos”

Editions KORALLI

Athènes 2019

(Traduit en français par Paraskevi Molari)

Βιογραφικό του ποιητή

Ο Γιώργος Ρούσκας γεννήθηκε τον Μάιο του 1962 στην Αττική. Έπειτα από εξετάσεις, εισήχθη στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή και μετά στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Ε. Μ. Πολυτεχνείου. Από την αποφοίτησή του έως σήμερα, εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας. Έχει πραγματοποιήσει δύο ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής: «Όστρακα» το 2004 και «Αχλύς» το 2007, καθώς και μία ατομική έκθεση κεραμικής το 2018  με τίτλο «Ιδίαις Χερσίν». Η γραφή, είναι ένας τρόπος να διερευνήσει και να γνωρίσει ουσιαστικά τον εαυτό του αλλά και μια προσπάθεια να γεφυρώσει τα άναρχα ποτάμια που κυλούν αέναα μέσα του, δημιουργώντας έτσι διαύλους επικοινωνίας τόσο με το εσώτερο Είναι όσο και με τον Συνάνθρωπο. Εκδίδοντας έργα του εγκαθιστά προσωρινά σε χάρτινη πατρίδα τις μετανάστριες ιδέες του. Εκεί οι λέξεις είναι ελεύθερες να σχηματίσουν παραποτάμους της ύπαρξής του και να σμίξουν με αντιστοίχους των αναγνωστών, ώστε μετά από ανύποπτες μα ωστόσο κοινές συμβολές, να συνεχίσουν μαζί στο μεγάλο ποτάμι του χρόνου και της ζωής. Προσδοκά να παραμείνει αυτό που έχει δηλώσει με στίχους του: «Ταξιδευτής στους δρόμους της γης. Μετανάστης σε μονοπάτια ονείρων».

Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: «Αχλύς  2» (2010), «Αλεξίλυποι Σκιαλύτες» (2012), «Άυλο Πύαρ» (2013), «Ερώ» (2017), «Χαϊκού Νήματα» (2017), «Ως άλλος Τάλως» (2019). Ακόμη, έχει γράψει το δοκίμιο «Νυκτουργία εμβαπτίσεως εις “Τα ποτάμια” του Γιώργου Γεωργούση» (2017), το θεατρικό έργο «Πεντάγραμμο Φεγγάρι» (2018) και τις μελέτες: «Η Αλίκη στη χώρα του Διγενή», «Κριτική προσέγγιση στο βιβλίο ποίησης επιτάφιος δρόμος του Κώστα Θ. Ριζάκη» (2018). Έχει δημοσιεύσει διηγήματα, δοκίμια, άρθρα και κριτικές αναγνώσεις λογοτεχνίας σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά.