Σινεμά | 23.01.2020 18:52

Cats: Το μιούζικαλ που ντροπιάζει τους πρωταγωνιστές του

Άντα Δαλιάκα

Στο Λονδίνο του 1930 (κατά την περίοδο της χρυσής εποχής των μιούζικαλ), μια κομπανία από γάτες που λέγεται «Jellicle Cats» συγκεντρώνεται στις γειτονιές του Σόχο, όταν η πόλη κοιμάται, για το ετήσιο τελετουργικό της επιλογής μία εξ αυτών, που θα τραγουδήσει με την ψυχή της και αν το αξίζει πραγματικά, θα κερδίσει την ευκαιρία να ανέβει στον παράδεισο των γατών και να ξαναγεννηθεί…Ένα από τα μακροβιότερα θεατρικά μιούζικαλ του West End του Λονδίνου και του Μπρόντγουεϊ με χιλιάδες παραστάσεις σε δεκάδες χώρες – ανάμεσα τους και η Ελλάδα -, εκατομμύρια θεατές, πλήθος βραβείων, τη σφραγίδα του Άντριου Λόιντ Βέμπερ στη μουσική και ένα διάσημο πολυτραγουδισμένο κομμάτι – το «Memory» – να έχει ακουστεί από τα διάσημα χείλη, μεταξύ άλλων, της Μπάρμπρα Στρέιζαντ, του Λιμπεράτσε και του Μπάρι Μανίλοοου, να που βρίσκει τον δρόμο για τη μεγάλη οθόνη.

Το επιχειρεί ακολουθώντας την παράδοση ξακουστών μιούζικαλ όπως το εμβληματικό «West Side Story», το «Φάντασμα της Όπερας» και οι «Άθλιοι», που μεταφέρθηκαν στο σινεμά σε διαφορετικές εποχές και δεκαετίες – το τελευταίο μάλιστα υπό την σκηνοθετική διεύθυνση του Τομ Χούπερ, κέρδισε το 2013 οκτώ υποψηφιότητες για Όσκαρ, κατακτώντας τις τρεις, ενώ ο τρόπος παραγωγής του συζητήθηκε πολύ με τον σκηνοθέτη να προτιμά την αυθεντική φωνητική απόδοση των τραγουδιών και όχι το playback.

Ο σκηνοθέτης των οσκαρικών χιτ (εκτός από τους «Αθλιους», ο Χούπερ έχει κερδίσει Όσκαρ σκηνοθεσίας για τη feelgood βασιλική βιογραφία «Ο λόγος του βασιλιά» ενώ έχει οδηγήσει την Αλίσια Βικάντερ στην οσκαρική αναγνώριση με την μελοδραματική απόδοση της ζωής του διεμφυλικού ζωγράφου Έϊνερ Βέγκενερ στο «Κορίτσι από τη Δανία») επιχειρεί με το «Cats» μία ακόμη μεγαλεπήβολη μουσικο-κινηματογραφική σύμπραξη. Μια νέα τομή στο είδος, παραγεμίζοντας όμως, με…εφέ τις…γατίσιες γούνες των ηθοποιών και βάζοντάς τους να τραγουδούν, να χορεύουν από μπαλέτο και σύγχρονο χορό μέχρι χιπ χοπ και τζαζ, αλλά και να συμπεριφέρονται όπως ακριβώς οι γάτες. Το κόνσεπτ αποδεικνύεται επιζήμιο για ένα μιούζικαλ που, ούτως ή άλλως, από γεννησιμιού του, δεν αποτελεί παρά μια εξτραβαγκάντζα που συνδέει επί σκηνής διαφορετικά μουσικοχορευτικά νούμερα εμποτισμένα από την κουλτούρα των 80s.

Οι συντελεστές της κινηματογραφικής διασκευής (ο Χούπερ με τον συνσεναριογράφο Λι Χολ του «Billy Elliot») επέλεξαν να μεταφέρουν τη δράση στο ρετροφουτουριστικό Λονδίνο του ’30 με μπούσουλα τη συλλογή ποιημάτων «Το εγχειρίδιο πρακτικής γατικής του γερο-Πόσουμ» (1939) του Τ. Σ. Έλιοτ στο οποίο βασίστηκε το μιούζικαλ των Άντριου Λόιντ Γουέμπερ και Τρέβορ Ναν που πρωτοβγήκε στο σανίδι το ’81. Δεν υπάρχει όμως και πάλι σαφής αφηγηματικός άξονας παρά ερμηνείες -δραματικές ή μελοδραματικές, κωμικές, αισθησιακές ή φουλ σέξι  (η Τέιλορ Σουίφτ για παράδειγμα) - διαφορετικών τραγουδιών ερμηνευμένες από ηθοποιούς κρυμμένους κάτω από το βαρύ μακιγιάζ και την ψηφιακή επεξεργασία της… γούνας τους. Η διεκπαιρεωτική σκηνοθεσία – τα ασφυκτικά close up δεν κολακεύουν καθόλου τα γατίσια πρόσωπα – αφαιρεί κάθε συναίσθημα υπονομεύοντας τις ερμηνείες.

Χωρίς εκσυγχρονισμένο πλαίσιο και πεδίο δράσης, το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικά βαρετό και παράδοξο σαν θέαμα με τους πρωταγωνιστές, όλοι ένας κι ένας - από την πρίμα μπαλαρίνα στο Βασιλικό Μπαλέτο της Αγγλίας, Φρανσέσκα Χέιγουορντ, την ποπ σταρ Τέιλορ Σουίφτ και την «φωνάρα» Τζένιφερ Χάντσον ως τους ψημένους στο βρετανικό θέατρο και το σινεμά, Τζούντι Ντεντς και Ίαν ΜακΚέλεν – χαντακωμένους κάτω από το βαρύ μακιγιάζ και την ψηφιακή επεξεργασία της…γούνας τους. (2019)

Cats / * ½ 
Σκηνοθεσία: Τομ Χούπερ / Παίζουν: Τζέιμς Κόρντεν, Τζούντι Ντεντς, Τζέισον Ντερούλο, Ίντρις Έλμπα, Τζένιφερ Χάντσον, Ίαν ΜακΚέλεν, Τέιλορ Σουίφτ, Ρέμπελ Γουίλσον, Φρανσέσκα Χέιγουορντ

Cats