Γιάγκου: Η εκκλησία θα προστατεύσει τους πιστούς από την πανδημία

Ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Θεόδωρος Γιάγκου, μιλάει αποκλειστικά στο ethnos.gr, συμβάλλοντας στον διάλογο για το ζήτημα του εκκλησιασμού και της μετοχής των πιστών στα μυστήρια.

Ο Κοσμήτορας αναφερόμενος στα νέα δεδομένα που απειλούν την ανθρώπινη υπόσταση, εξ αφορμής της πανδημίας του κοροναϊού, συνεκτιμά για την περίπτωση την πατερική παράδοση και την κανονική πράξη της εκκλησίας και υποστηρίζει ότι οι πιστοί οφείλουν να λάβουν σοβαρά υπόψη τη γνώμη των ειδικών και να αποδεχτούν τις συστάσεις τους.

«Η θέση της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όπως και η τελευταία δήλωση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου, φανερώνουν με ρεαλισμό την πρέπουσα υπευθυνότητα απέναντι στον άνθρωπο, κατά τις πατερικές υποθήκες και την κανονική πράξη. Επομένως, μπορούν να τελούνται οι ακολουθίες στους ναούς, ασφαλώς με την παρουσία των κληρικών και των ψαλτών ή και με πολύ περιορισμένο αριθμό πιστών, ενώ οι υπόλοιποι από τα σπίτια τους μπορούν να εξακτινώνουν την προσευχή που γίνεται με κέντρο τον ναό».

Η παράδοσή μας είναι αρκετά ευέλικτη σε αυτή την περίπτωση, σύμφωνα με τον Κοσμήτορα, γεγονός που μαρτυρείται ποικιλοτρόπως στα λειτουργικά και σε άλλα κείμενα. «Ας θυμηθούμε εδώ την απόλυτα ανεκτική στάση της εκκλησίας μας απέναντι σε όσους δεν εκκλησιάζονται, κυρίως για λόγους ασθενείας, που εκφράζεται με τη δέηση: ‘’Υπέρ των δι’ ευλόγους αιτίας απολειφθέντων αδελφών ημών’’ από τις λειτουργικές συνάξεις. Ύψιστο καθήκον στην προκειμένη περίπτωση των πιστών είναι να αποφύγουν να γίνουν υπαίτιοι ασθένειας ή ακόμη και θανάτου των συνανθρώπων μας.

Βεβαίως, μπορούμε να εκτείνουμε την προσευχή προς τον Θεό και από τα σπίτια μας. Πέραν τούτου η Εκκλησία οφείλει να συνδράμει με κάθε τρόπο στο έργο που έχουν να επιτελέσουν οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς. Η κοινωνική ευαισθησία της εκκλησίας που συντελείται στα διάφορα κοινωνικά ιδρύματα οφείλει και στην προκειμένη περίπτωση να επεκταθεί για την τελέσφορη αντιμετώπιση του προβλήματος.

Πάντοτε στον εκκλησιαστικό λόγο υπάρχει και η αισιοδοξία και το μήνυμα για τη δυναμική υπέρβαση οποιουδήποτε κακού. Εξάλλου, αυτή η στάση συστοιχεί απόλυτα με την πίστη στη δυνατότητα θαυμαστής παρέμβασης του Παντοδύναμου Θεού κατά το έλεος και την αγάπη Του προς τον άνθρωπο».