Η Hunter Schafer, το τρανσέξουαλ μοντέλο του οίκου Mugler, εξομολογείται: Η σχέση της με τη μόδα, τα social media και τη δημοσιότητα

«Είναι φρικιαστικό που μια μηχανή αποφασίζει το τι καταναλώνουμε» είπε μεταξύ πολλών άλλων σε συνέντευξη που παραχώρησε μέσω ZOOM στο Dazed η Χάντερ Σέιφερ (Hunter Schafer)· και μίλησε για τους αλγόριθμους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για το ότι μαθαίνει να βάζει όρια και για το ότι είναι μια από τις Angels του οίκου Mugler.

«Η κληρονομιά του Mugler είναι απλά απίστευτη. Φέρανε στον κόσμο μόδα και άρωμα που δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν χωρίς αυτούς. Πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι που με τιμά να είμαι μέρος του» είπε το μοντέλο.

Για τα γυρίσματα της καμπάνιας για το άρωμα Angel Elixir υπογράμμισε: «Ήταν τόσο cool. ΄Ηταν αυτό που φανταζόμουν ότι θα έμοιαζαν τα γυρίσματα ταινίας για σούπερ ήρωα. Πετούσα ψηλά πάνω σε συρματόσχοινα, περίπου 15 μέτρα ψηλά. Ήταν τόσο διασκεδαστικό! Κάνω πολλές φωτογραφίσεις και κινηματογραφήσεις και ποτέ πριν δεν είχα κάνει κάτι σαν κι αυτό. 'Αρα ήταν μια νέα εμπειρία να δουλεύω μ' αυτόν τον τρόπο και πραγματικά cool που καταφέραμε να τα κάνουμε όλα αυτά, αυτά που χρησιμοποιούν σε ταινίες της Marvel, για να κάνουμε ένα φιλμ μόδας».

Παραδέχθηκε ότι διασκεδάζει πολύ με την ομορφιά όπως είδαμε με τα νύχια σαν να είναι από το Studio Ghibli με τα οποία έχει εμφανιστεί ή με τη μάσκα-γλυπτό που φορούσε στο Met Gala του 2021. «Διασκεδάζω με όλους αυτούς τους τρόπους για να συγκροτώ εμφανίσεις που είναι απλά εξώκοσμες. Μπορώ να χρησιμοποιώ τη φαντασία μου με άλλους εντυπωσιακούς δημιουργούς για να αναπτύξω αυτές τις εικόνες, ιδέες και έννοιες. Πολλές φορές είναι σαν ένα μεγάλο καλλιτεχνικό πρότζεκτ. Γι' αυτόν τον λόγο μ' αρέσει η κινηματογραφική τέχνη και το να κάνω ταινίες ή show για την TV, επειδή δίνει την αίσθηση ότι είμαι μέρος ενός μεγαλύτερου πρότζεκτ» εξομολογήθηκε.

Ξοδεύοντας τόσο χρόνο με το βλέμμα του κοινού στραμμένο πάνω της, βάζει όρια για να διατηρήσει την αίσθηση του εαυτού και της ταυτότητάς της: «Πραγματικά, πραγματικά, είναι πολύ σημαντικό, κι αυτό έχει γίνει πιο ξεκάθαρο. Βρέθηκα σε αυτό (σ.σ. αυτή τη βιομηχανία) όταν ήμουν 19 χρονών. Σήμερα είμαι 24, και νιώθω ότι έχω μια αρκετά καλή αίσθηση του τι να κρατήσω για τον εαυτό μου και τι να εμφανίσω στον κόσμο. Γιατί παρουσιάζοντας κάτι στον κόσμο, σ' αρέσει δεν σ' αρέσει αλλάζει τη σχέση σου μαζί του. Πολλές φορές το περιγράφω σαν να γεννάς ένα παιδί. Όταν σκηνοθετούσα μουσικά βιντεοκλίπ, έδινε την αίσθηση αυτής της διαδικασίας γέννας στην οποία έβαζα δουλειά σε κάτι για τρεις μήνες ή κάτι τέτοιο και είναι δικό μου ή δικό μου και των φίλων μου. Και όταν το εμφανίζω στον κόσμο και επανασυγκειμενοποιείται, υπάρχουν γνώμες και όλα αυτά που σπάνε τη φυσαλίδα σου» είπε.

Καλλιτέχνες με τους οποίους έχει μιλήσει το Dazed έχουν πει το πώς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάνουν δύσκολο το να πειραματίζεσαι με διάφορα είδη τέχνης ή απλά να δοκιμάζεις καινούργια πράγματα επειδή συνεχώς ο καθένας βλέπει τα πάντα. «Ναι, είναι επίσης φρικιαστικό με αυτόν το αλγόριθμο - δεν θέλω να εμβαθύνω στον αλγόριθμο και την σπείρα αλλά τα πάντα που καταναλώνεις επιλέχθηκαν για σένα από κάτι που δεν είναι απτό. Ακόμη και όταν αντλείς έμπνευση ή εν γένει καταναλώνεις, πιστεύω ότι είναι πραγματικά σημαντικό να διευρύνεις τον ορίζοντα πέρα από τα μέσα κονωνικής δικτύωσης γιατί είναι λίγο φρικιαστικό το ότι κάποια μηχανή κάπου σε ένα κτήριο αποφασίζει το τι καταναλώνεις» σχολίασε.