Αν. Μπαμπατζιμόπουλος: Ο Ζορμπάς της μακεδονικής αμπελουργίας

Ως ο «Ζορμπάς της μακεδονικής αμπελουργίας» χαρακτηριζόταν από τους συναδέλφους και φίλους του αμπελουργούς ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος, η πληθωρική προσωπικότητα του οποίου συνέβαλε τα μέγιστα, ώστε να αναγεννηθεί η αμπελουργία στη Μακεδονία, αλλά και σε ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα.

Όπως αναφέρει στο ethnos.gr ο φίλος του, συνάδελφός του και συνοδοιπόρος στην ίδρυση των «Δρόμων του Κρασιού της Μακεδονίας», Θωμά Λίγας, ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος ήταν άνθρωπος, ντόμπρος, γλυκύς, πράος και πάνω απ’ όλα πρωτοπόρος σε ό,τι καταπιανόταν και κυρίως με αυτό που αγαπούσε παράφορα, την αμπελουργία.

Φύση ανήσυχη ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος επέλεξε τον ορεινό όγκο του Βερτίσκου, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα το χωριό Όσσα με το πλούσιο αμπελουργικό παρελθόν, για να εγκαταστήσει τον πρότυπο αμπελώνα του, ένα αμπελοπάρκο όπως συνήθιζε να λέει ο ίδιος, όπου τα αμπέλια εκτείνονταν ανάμεσα σε καστανιές, οξιές και βελανιδιές. Εκεί συνέχισε την κληρονομιά της οικογένειάς του, η οποία με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη ήταν γνωστή για το ούζο της. Κατά τον Θωμά Λίγα ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος ήταν πρωτοπόρος στην απόσταξη, ο πρώτος που παρασκεύασε τσίπουρα με ποικιλιακό χαρακτήρα.

«Εισήγαγε τον ποικιλιακό χαρακτήρα στην αποσταγματοποιεία. Έκανε τον κόσμο να αφουγκραστεί όλη την αγωνία του οινοπαραγωγού στην παραγωγή του κρασιού. Ο Ανέστης ήταν υπόδειγμα ανθρώπου. Κρατούσε την αντρίκεια του παρουσία, σε ό,τι έκανε. Δεν… κώλωνε πουθενά», σημειώνει στο ethnos.gr ο κ. Λίγας, οινοποιός, αμπελουργός και οινολόγος και ο ίδιος.

Ιδρυτής των «Δρόμων του Κρασιού τη; Μακεδονίας»

Ο Ανέστης Μπαπατζιμόπουλος ήταν εκ των δημιουργών των «Δρόμων του Κρασιού της Μακεδονίας», προσπάθεια που συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη και προώθηση της αμπελουργίας – οινοπαραγωγής στη Βόρεια Ελλάδα. Μάλιστα, διετέλεσε με ιδιαίτερη επιτυχία πρώτος πρόεδρος της όλης προσπάθειας.

«Ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος και ο Μπουτάρης αποτελούσαν την αιχμή του δόρατος στον κόσμο των αμπελουργών. Ο Ανέστης ήταν πάντοτε υπέρ της κάθε καινοτομίας. Ήταν πατριάρχης της συλλογικότητας, από τους πιο δραστήριους ανθρώπους του κρασιού. Χάρη σε αυτόν το ούζο και το τσίπουρο απέκτησαν την αξία που έχουν σήμερα», τονίζει ο κ. Λίγας.

Ο ίδιος χαρακτηρίζει ακόμα τον Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλος ως «φωτεινό αστέρι», ως τον «άνθρωπο που ήταν πανταχού παρών σε οποιαδήποτε εκδήλωση αμπελουργικού χαρακτήρα» και σημειώνει ότι του άρεσε πολύ να παραθέτει γεύματα, αφού ήταν και δεινός μάγειρας.

Από το 1875 στην Κωνσταντινούπολη

Η αμπελουργική επιχειρηματική δραστηριότητα της οικογένειας Μπαμπατζιμόπουλου ξεκινάει το 1875 στην Κωνσταντινούπολη. Στην Πόλη βρισκόταν το κεντρικό μαγαζί, ενώ οι αμπελώνες και τα αποστακτήρια στους Δελιώνες Συληβρίας. Επειδή στην Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν επιτρεπόταν η πόση του οίνου, οι οικογένεια Μπαμπατζιμόπουλου εξήγαγε ολόκληρη την παραγωγή της.

Η οικογένειά του ήρθε στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική καταστροφή κι εγκαταστάθηκε αρχικά στο νομό Καβάλας, όμως σε λίγα χρόνια αναζήτησε την τύχη της στη Θεσσαλονίκη, στον τομέα που γνώριζε πολύ καλά, την παραγωγή και εμπορία οίνου. Ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος γεννήθηκε το 1940 κι έχασε τον πατέρα του σε ηλικία μόλις εφτά ετών. Η δραστήρια μητέρα του κράτησε το μαγαζί της Θεσσαλονίκης, στον Βαρδάρη, με αποτέλεσμα ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος να μπει στο επάγγελμα από την ηλικία των 9 ετών.

Από μικρός ασχολήθηκε με το Συνδικάτο Ποτοποιών Θεσσαλονίκης, ενώ το 1971 αγόρασε το πρώτο χωράφι στην Οσσα. Ξεκίνησε να φυτεύει τα πρώτα αμπέλια το 1974, ενώ η έκταση που διαθέτει σήμερα η οικογένεια στην περιοχή είναι 550 στρέμματα Ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος ασχολήθηκε και με τη βιολογική καλλιέργεια, ενώ ήταν πάντοτε υπέρμαχος των ελληνικών ποικιλιών.

Έφυγε από τη ζωή την Παραμονή των Χριστουγέννων και κηδεύθηκε στα κοιμητήρια της Θεσσαλονίκης το μεσημέρι της Τετάρτης 26 Δεκεμβρίου.