Πάνος Σόμπολος στο ethnos.gr: Σε ποσοστό 90% οι απαγωγές εξιχνιάζονται (aud)

Ο επί σειρά ετών υπεύθυνος του αστυνομικού ρεπορτάζ στο «Έθνος», Πάνος Σόμπολος μιλά αποκλειστικά στο ethnos.gr και σχολιάζει υποθέσεις απαγωγών που απασχόλησαν την κοινή γνώμη, με αφορμή την απαγωγή γνωστού επιχειρηματία στον Πειραιά. Με ποιον τρόπο αντιμετωπίζει η αστυνομία τις περιπτώσεις απαγωγών, ποιες απαγωγές έχουν μείνει ανεξίτηλες στη μνήμη του στη διάρκεια της πολύχρονης πορείας του στο αστυνομικό ρεπορτάζ και ποιος ο ρόλος του δημοσιογράφου σε τέτοιες υποθέσεις;

O Πάνος Σόμπολος αρχικά επισημαίνει ότι καμία από τις απαγωγές που έχουν γίνει στην Ελλάδα δεν έμεινε ανεξιχνίαστη. «Οι δράστες σε όλες τις υποθέσεις συνελήφθησαν και παραπέμφθηκαν στη Δικαιοσύνη, τα λύτρα βρέθηκαν ή δεν βρέθηκαν – αν τα είχαν κρύψει οι απαγωγείς- αλλά σε όλες τις περιπτώσεις -πλην μιας- οι απαγωγές εξιχνιάστηκαν», αναφέρει χαρακτηριστικά. Μόνη εξαίρεση αποτελεί ένα περιστατικό απαγωγής στην Κρήτη, για το οποίο τα στοιχεία που είχε η Αστυνομία δεν ήταν επαρκή για να παραπέμψουν τον ύποπτο στη Δικαιοσύνη. 

Οι χώρες όπου οι απαγωγές αποτελούν συχνό φαινόμενο είναι οι ΗΠΑ και οι χώρες της Λατινικής Αμερικής. «Το ‘φρούτο των απαγωγών’ που ανθούσε στην Ιταλία και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, ήρθε λίγο στην Ελλάδα, έκανε την εμφάνισή του στη δεκαετία του 90, αλλά δεν ευδοκίμησε όπως σε άλλες χώρες», αναφέρει ο κ.Σόμπολος.

Χαρακτηριστικές υποθέσεις, μερικές εκ των οποίων περιγράφονται και στο βιβλίο του «Τα εγκλήματα που συγκλόνισαν την Ελλάδα όπως τα έζησα» (εκδόσεις Πατάκη), είναι η απαγωγή του 11χρονου μαθητή Κώστα Δαλάκα στα νότια προάστια, η απαγωγή της 24χρονης καθηγήτριας Γαλλικών Ζέτας Κουκέα στο Νέο Ψυχικό, η απαγωγή ενός από τους σημαντικότερους επιχειρηματίες της Βορείου Ελλάδος, του Αλέξανδρου Χαΐτογλου, η απαγωγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου στο Καβούρι, αλλά και η υπόθεση του 17 χρονου «Μαρσελίνο», μια απαγωγή με τραγική κατάληξη. 

Αν και όλες οι υποθέσεις εξιχνιάστηκαν, δεν σώθηκαν όλα τα θύματα, αναφέρει χαρακτηριστικά ο Πάνος Σόμπολος – όπως στην υπόθεση «Μαρσελίνο», όπου οι  απαγωγείς προσποιούνταν τους Ιταλούς στο τηλέφωνο, ενώ συνέχιζαν να ζητούν λύτρα ακόμα και όταν σκότωσαν το αγόρι. Το πτώμα του 17χρονου αγοριού βρέθηκε θαμμένο σε στάνη στα Σκούρτα Βοιωτίας και στην κηδεία του «Μαρσελίνο», ένας από τους δράστες σήκωσε το φέρετρο στον ώμο.

Ο ρόλος του δημοσιογράφου

«Ο δημοσιογράφος δεν θα πρέπει να συνεργάζεται με την όποια αρχή, οι ρόλοι πρέπει να είναι διακριτοί», τονίζει στο ethnos .gr ο κ. Σόμπολος. «Πόσες φορές μου έχει τύχει και μου είπαν κάνε αυτό, προσπάθησε να μας βοηθήσεις σε αυτό. Όχι. Εγώ δεν είμαι ούτε αστυνομικός, ούτε δικαστικός, ούτε εισαγγελέας. Είμαι δημοσιογράφος. Η δουλειά μου είναι να μεταφέρω τα γεγονότα. Αν μπορώ να κάνω κάτι καλό να το κάνω, αλλά μην μπερδεύουμε τους ρόλους μας, μη γινόμαστε αστυνομικοί, μη γινόμαστε ντετέκτιβ. Μεταφέρουμε πληροφορίες που συλλέγουμε, γεγονότα που πέφτουν στην αντίληψή μας, τα διασταυρώνουμε και τα δημοσιεύουμε». 

Βέβαια, υπεράνω όλων είναι η ανθρώπινη ζωή, γι’αυτό και χρειάζεται προσοχή στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται τις πληροφορίες ο αστυνομικός συντάκτης. Ο κ. Σόμπολος αναφέρει : «Δεν είμαστε εμείς ντετέκτιβ να εξιχνιάζουμε ούτε να αποσιωπούμε, εμείς μεταφέρουμε ότι διαδραματίζεται. Αν πρόκειται όμως να βλάψουμε ή να έχουμε κίνδυνο της ζωής του απαχθέντα είμαστε συγκρατημένοι. Είχα την υπόθεση της απαγωγής του Μαρσελίνο στο Έθνος από την πρώτη στιγμή. Και κάποια πράγματα δεν τα έβγαζα, έχασα  πρωτιά γιατί θα τίναζα στον αέρα όλη την έρευνα για την σύλληψη των δραστών και θα κινδύνευε και το παιδί, το οποίο τελικά έχασε τη ζωή του. Προβληματίστηκα μετά.»

«Εν πάσει περιπτώσει, χρειάζεται προσοχή το πώς χειρίζεται ο δημοσιογράφος την κάθε πληροφορία που συλλέγει, πώς πρέπει να την χρησιμοποιεί. Θέλει έρευνα και στον τόπο του συμβάντος. Για οποιαδήποτε υπόθεση πρέπει ο δημοσιογράφος να είναι στον συγκεκριμένο τόπο. Πάντα θα μεταφέρει ο ρεπόρτερ αυτά που βλέπει. Πολλές φορές ο αστυνόμος σου δίνει πληροφορίες, αλλά δεν ενδιαφέρεται για αυτά που ενδιαφέρουν εσένα, να ενημερώσεις τον κόσμο σωστά και αντικειμενικά δηλαδή. Άλλος είναι ο στόχος και ο ρόλος ο δικός μας. Εγώ έτσι πορεύθηκα 40 χρόνια», καταλήγει ο δημοσιογράφος.