Μαγνησία: Χρυσοθήρες έσκαψαν προαύλιο εκκλησίας για να βρουν θησαυρό

Ο χρυσοθήρες έσκαψαν στο πίσω μέρος του βυζαντινού ναού, που χρονολογείται από τα τέλη του 12ου και στις αρχές του 13ου αιώνα,  ανοίγοντας έναν λάκκο. Προφανώς είτε διότι δεν βρήκαν τίποτα από αυτά που έψαχναν ή έγιναν αντιληπτοί, φέρονται να εγκατέλειψαν την προσπάθειά τους.

Σύμφωνα με το e-thessalia.gr ο ιερέας των Καναλίων,, αντιλήφθηκε τον λάκκο το πρωί του περασμένου Σαββάτου, όταν πήγε με μια παρέα να τους ξεναγήσει στον βυζαντινό ναό. Όπως δήλωσε στην «Θ» ο π. Αθανάσιος, το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, διερχόμενος από τον δρόμο έξω από τον ναό, είχε δει τον προβολέα που έχει τοποθετηθεί για να φωτίζει όλη την περιοχή, να μην έχει έντονο φωτισμό. Θεώρησε ο ιερέας, πως είχαν μεγαλώσει τα χόρτα πέριξ του ναού και δεν έδωσε σημασία. Την ίδια ημέρα μάλιστα είχε ξεναγήσει μαθητές ενός σχολείου στον ναό.

Την επομένη ο ιερέας, όταν αντιλήφθηκε τον λάκκο, ειδοποίησε αμέσως το Αστυνομικό Τμήμα Ρήγα Φεραίου και αστυνομικοί έσπευσαν στο σημείο και ερεύνησαν για τυχόν στοιχεία. Οι χρυσοθήρες φέρεται να έσκαψαν στη διάρκεια της νύχτας της Παρασκευής προς Σάββατο και για να μην γίνουν αντιληπτοί, φέρεται να έστριψαν τον προβολέα. Ο π. Αθανάσιος ενημέρωσε και την Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, στην οποία και θα καταθέσει σχετική αναφορά, έτσι ώστε η Υπηρεσία να υποβάλει μήνυση κατ’ αγνώστων.

Σημειώνεται ότι ο ιερός ναός του Αγίου Νικολάου έχει χαρακτηριστεί βυζαντινό μνημείο και προστατεύεται, ενώ συχνά τελούνται θείες λειτουργίες.

Το 2006 είχε γίνει πάλι στόχος χρυσοθήρων. Ο π. Αθανάσιος πρόσθεσε χθες, μιλώντας στη «Θ», ότι θα κρύψει ένα κουτί στον προαύλειο χώρο του ιερού ναού, με μια μούντζα μέσα, έτσι ώστε ο επόμενος χρυσοθήρας να το βρει…

Για την ιστορία να αναφερθεί ότι ο ιερός ναός βρίσκεται νότια του οικισμού Κανάλια στην ανατολική όχθη της λίμνης Κάρλας. Είναι κτισμένος πάνω σε τεχνητό έξαρμα με ίχνη κατοίκησης της νεότερης νεολιθικής εποχής, ενώ χαρακτηριστική είναι η χρήση αρχαίων λιθοπλίνθων στους τοίχους του ναού, όπως και αρχιτεκτονικών μελών από παλαιοχριστιανική βασιλική. Περιορισμένη έρευνα στα θεμέλια έδειξε την ύπαρξη βυζαντινού νεκροταφείου. Δεν αποκλείεται να αποτελούσε καθολικό μονής, πιθανόν της μονής του Αγίου Γεωργίου, μετοχίου της Νέας Μονής Χίου, που σύμφωνα με γραπτές πηγές υπήρχε στην περιοχή.

Ο π. Αθανάσιος ανέφερε ακόμη ότι δίπλα από τον λάκκο που άνοιξαν οι επίδοξοι χρυσοθήρες, υπάρχει ένας παλαιός βόθρος…
Ο ναός ερειπώθηκε μάλλον κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, εξαιτίας πιθανόν κάποιου σεισμού. Το μνημείο για πολλά χρόνια διατηρούταν σε κακή κατάσταση, χωρίς στέγη, παρουσιάζοντας πολλά στατικά προβλήματα. Κατά καιρούς υλοποιήθηκαν εργασίες στερέωσής του, ενώ η οριστική αποκατάστασή του υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007-2013, τη διετία 2013-2015.