Πώς η προδιαγεγραμμένη καύση μπορεί να σώσει δάση προλαμβάνοντας φωτιές - Τα αποτελέσματα του πιλοτικού έργου της WWF στη Χίο

Ελπιδοφόρα στο κομμάτι της πρόληψης πυρκαγιών, το οποίο παραδοσιακά υπολείπεται αυτού της καταστολής αναφορικά με τις δασικές πυρκαγιές στην Ελλάδα, ήταν τα αποτελέσματα του διετούς πιλοτικού έργου προδιαγεγραμμένης καύσης στη Χίο, που ολοκλήρωσε η WWF Ελλάς σε συνεργασία με ειδικούς επιστήμονες του Ινστιτούτου Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων και του Πανεπιστημίου Αιγαίου με την υποστήριξη της Procter & Gamble.

Συμμετείχαν επίσης, στελέχη της Διεύθυνσης Δασών Χίου, εθελοντές της ομάδας εθελοντικής δράσης Χίου «Όμικρον», καθώς και στελέχη της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Χίου και του Δήμου Χίου.

Η ιστορία του έργου

Το έργο ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2021 με κεντρικούς στόχους τη δημιουργία επιστημονικών προδιαγραφών χρήσης της προδιαγεγραμμένης καύσης, αλλά και τη θεσμοθέτησή της ως ένα εργαλείο διαχείρισης της βλάστησης, και κατ’ επέκταση, ως μια αποτελεσματική μέθοδος πρόληψης των δασικών πυρκαγιών, όπως εξήγησε ο Ηλίας Τζηρίτης ειδικός στις δασικές πυρκαγιές σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα. Πρόκειται για μία ιδέα που τοποθετεί τη διαχείριση της βλάστησης στο επίκεντρο της πρόληψης των δασικών πυρκαγιών και ξεκίνησε να σχεδιάζεται το 2020 από η WWF Ελλάς και το ΙΜΔΟ, ως μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικότερα οι ολοένα και δριμύτερες δασικές πυρκαγιές των τελευταίων ετών.

Στο πλαίσιο του προγράμματος, από τον Φεβρουάριο του 2022 έως και τον Μάρτιο του 2023, πραγματοποιήθηκαν συνολικά 4 αποστολές στο νησί της Χίου, κατά τις οποίες κάηκαν πειραματικά 40 στρέμματα σε 9 δειγματοληπτικές επιφάνειες με διαφορετική βλάστηση. Οι ειδικοί επιστήμονες παρακολούθησαν, μέτρησαν και κατέγραψαν επιλεγμένες παραμέτρους πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εφαρμογή των προδιαγεγραμμένων καύσεων. Ενδεικτικά, μετρήθηκαν η συμπεριφορά της φωτιάς (ρυθμός εξάπλωσης και μήκος φλόγας) και η επίδρασή της στις ιδιότητες του εδάφους, τα δέντρα (η ροή των χυμών των δένδρων) και η φυτική βιοποικιλότητα, η θερμοκρασία του εδάφους σε διάφορα βάθη, η διάβρωση, η υγρασία της επιφανειακής βλάστησης, κ.ά.

Η χρήση φωτιάς χαμηλής έντασης κατά τις προδιαγεγραμμένες καύσεις εξυπηρέτησε τον στόχο μείωσης της καύσιμης ύλης, για τη συντήρηση αντιπυρικών και στεγασμένων ζωνών. Σύμφωνα με τα ως τώρα αποτελέσματα της παρακολούθησης των οικολογικών επιπτώσεων:

• Δεν υπήρξαν ενδείξεις ότι επηρεάζονται αρνητικά οι λειτουργίες της τραχείας πεύκης στις στεγασμένες ζώνες, ούτε εκείνες της γειτνιάζουσας θαμνώδους ή δενδρώδους βλάστησης.
• Δεν δημιουργήθηκε υδρόφοβο στρώμα εδάφους.
• Η φωτιά δεν προκάλεσε σημαντικές μεταβολές στις βασικές ιδιότητες των εδαφών.
• Η φωτιά μείωσε την καύσιμη ύλη, «ξαναστέλνοντας» τα θρεπτικά συστατικά πίσω στο έδαφος και βοηθώντας στη γρήγορη ανακύκλωσή τους.
• Δεν διαπιστώθηκαν αρνητικές επιπτώσεις στη μικροπανίδα.
• Αυξήθηκε η φυτική ποικιλότητα.

Η προδιαγεγραμμένη καύση ως μέθοδος προστασίας των δασών - Δεν πρέπει να συγχέεται με το αντιπύρ

Όπως εξήγησαν οι υπεύθυνοι του προγράμματος, η προδιαγεγραμμένη καύση ή προδιαγεγραμμένο πυρ είναι η ελεγχόμενη καύση αγροτικής ή δασικής βλάστησης, από ομάδα ειδικών ή εκπαιδευμένων ομάδων κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και σε καθορισμένη περιοχή, η οποία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέεται με το αντιπύρ και την κατάκαυση που ουσιαστικά αποτελούν μεθόδους καταστολής και όχι πρόληψης.

Το αντιπύρ και η κατάκαυση είναι δύο μέθοδοι έμμεσης προσβολής δασικών πυρκαγιών που εφαρμόζονται κατά τη δασοπυρόσβεση, δηλαδή όταν μια δασική πυρκαγιά έχει ήδη εκδηλωθεί. H προδιαγεγραμμένη καύση από την άλλη εφαρμόζεται για τη διαχείριση της βλάστησης και την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών.

Για παράδειγμα, χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με μηχανικές μεθόδους, κατά τη δημιουργία και τη συντήρηση αντιπυρικών ή στεγασμένων ζωνών. Προστατεύει τους ανθρώπους, το φυσικό περιβάλλον, τους οικισμούς, τα χωριά, τις υποδομές και τα δίκτυα, καθώς μειώνει σημαντικά την πιθανότητα εμφάνισης δασικών πυρκαγιών με ακραία συμπεριφορά και μεγάλη ένταση. Στις περιοχές που εφαρμόζεται συστηματικά, η δασοπυρόσβεση είναι πιο αποτελεσματική και πιο ασφαλής.

Επόμενο βήμα η θεσμοθέτησή της

Κρίσιμο στοιχείο για την ορθή αξιοποίηση της προδιαγεγραμμένης καύσης αποτελεί η ρητή πρόβλεψη και ρύθμισή της στη νομοθεσία με τη θεσμοθέτηση των απαιτούμενων διαδικασιών, προδιαγραφών και προϋποθέσεων, και την αποσαφήνιση των αρμοδιοτήτων και της συνεργασίας των υπεύθυνων φορέων. Οπως εξήγησε ο κ. Τζηρίτης, μόνο με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται ο τεκμηριωμένος σχεδιασμός της μεθόδου, αλλά και η ασφαλής, αποτελεσματική και οικονομικά βιώσιμη υλοποίησή της.

Παρά τα προφανή οφέλη και τη σημαντική συμβολή της μεθόδου στην πρόληψη των δασικών πυρκαγιών, μέχρι σήμερα δεν υπάρχει νομοθετική πρόβλεψη για τη χρήση της προδιαγεγραμμένης καύσης στη χώρα μας. Στο πλαίσιο αυτό, η WWF Ελλάς θα παραδώσει το αμέσως επόμενο διάστημα συγκεκριμένες προτάσεις προς τους αρμόδιους φορείς για την εισαγωγή της προδιαγραμμένης καύσης στη νομοθεσία και τη δημιουργία προδιαγραφών χρήσης που προκύπτουν από την εφαρμοσμένη έρευνα.

Αλλωστε βάσει και της διεθνούς εμπειρίας, θεωρείται προτιμότερο η συντήρηση των αντιπυρικών ζωνών να πραγματοποιείται με προδιαγεγραμμένη καύση συγκριτικά με τη χρήση βαριών ερπυστριοφόρων μηχανημάτων που αφενός διαταράσσουν το έδαφος αυξάνοντας τη διάβρωση, αφετέρου έχουν μεγαλύτερο κόστος. Όπως φαίνεται από τη χρήση της μεθόδου σε άλλες χώρες και ακολουθώντας συγκεκριμένους κανόνες, μπορεί να πετύχει και άλλους διαχειριστικούς στόχους όπως η αύξηση παραγωγής της βοσκήσιμης ύλης, η βελτίωση οικοτόπων για την άγρια πανίδα, η διατήρηση της μωσαϊκότητας του τοπίου, και η αφαίρεση ή η αντιμετώπιση ανεπιθύμητων ξενικών, εισβλητικών και χωροκατακτητικών ειδών χλωρίδας.

Οπως, πάντως, ξεκαθάρισαν όλοι οι ομιλητές, η προδιαγεγραμμένη καύση δεν αποτελεί πανάκεια, ενώ η επιτυχία του πιλοτικού προγράμματος δε σημαίνει ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε πλήρη εφαρμογή από την επόμενη αντιπυρική περίοδο. Η μέθοδος χρησιμοποιείται ήδη για τη διαχείριση της καύσιμης ύλης στις Η.Π.Α., στη νοτιοδυτική Αυστραλία όπου το κλίμα είναι μεσογειακό, στον Καναδά, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στη νότια Γαλλία, στην Ιταλία και τη Σουηδία.

Η Ελλάδα αν και θα μπορούσε να είναι πρωτοπόρος, τελικά παρέμεινε ουραγός καθώς οι σχετικές προσπάθειες πριν από περίπου πενήντα χρόνια, δεν είχαν συνέχεια.

Οι πρώτες προσπάθειες για την εισαγωγή της μεθόδου της προδιαγεγραμμένης καύσης στη χώρα μας ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1970 όταν μέλη της δασικής επιστημονικής κοινότητας και στελέχη της Δασικής Υπηρεσίας εφάρμοσαν πιλοτικά την προδιαγεγραμμένη καύση. «Δυστυχώς, αυτή η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε για διάφορους λόγους μεταξύ των οποίων η έλλειψη πόρων, επιστημονικής καθοδήγησης και ξεκάθαρων στόχων σε συνδυασμό με την ανυπαρξία θεσμικής υποστήριξης», εξήγησε ο κ. Τζηρίτης.

Σχεδόν μισό αιώνα μετά και ενώ η προδιαγεγραμμένη καύση χρησιμοποιείται με θετικά αποτελέσματα σε δεκάδες χώρες ανά τον κόσμο, στην Ελλάδα δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί το θεσμικό και επιστημονικό υπόβαθρο για την εφαρμογή της, την ίδια στιγμή που οι δασικές πυρκαγιές έχουν καταστεί πλέον ένα πρόβλημα με συνεχώς κλιμακούμενες επιπτώσεις.

Για πολλά χρόνια τα κράτη –μεταξύ αυτών και η χώρα μας- εστίασαν τις προσπάθειες τους στην καταστολή των δασικών πυρκαγιών, η οποία και θεωρήθηκε ότι από μόνη της μπορεί να μειώσει τα περιστατικά, την έκταση, αλλά και την ένταση των δασικών πυρκαγιών. Η φιλοσοφία αυτή δημιούργησε τον φαύλο κύκλο των πυρκαγιών, σύμφωνα με τον κ. Τζηρίτη: «Η καταστολή έχει όρια που συχνά ξεπερνιούνται, οδηγώντας ενίοτε τον μηχανισμό δασοπυρόσβεσης σε αποδιοργάνωση ή κατάρρευση. Στην πραγματικότητα, η πολιτική της καταστολής που δεν συνοδεύεται από συστηματική διαχείριση δασικής βλάστησης εκτός της αντιπυρικής περιόδου έχει οδηγήσει, λόγω και της εγκατάλειψης της υπαίθρου, στη συσσώρευση βιομάζας, η οποία αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης καταστροφικών πυρκαγιών μεγάλης έντασης και δριμύτητας. Εάν στα παραπάνω, συνυπολογίσουμε και τον παράγοντα της κλιματικής αλλαγής, τότε οδηγούμαστε σε μεγαλύτερες, εντονότερες και με μεγαλύτερη διάρκεια πυρκαγιές. Επομένως, χρειάζεται να δοθεί έμφαση στην πρόληψη και να αξιοποιηθούν αποτελεσματικές μέθοδοι διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών που να συνοδεύονται από επιστημονική έρευνα και τεκμηρίωση, όπως είναι η προδιαγεγραμμένη καύση», υπογράμμισε.

«Γνωρίζουμε ότι τέτοιες προσπάθειες, όπως το πιλοτικό πρόγραμμα της WWF Ελλάς, για να έχουν αποτέλεσμα απαιτούν ευρείες συνεργασίες, αλλά και σημαντικούς πόρους. Μας δίνει ιδιαίτερη χαρά να αποτελούμε μέρος αυτής της πρωτοβουλίας και να στηρίζουμε μία δράση με τόσο σημαντική προοπτική, καθώς πιστεύουμε ότι πέρα από την υποχρέωση που έχουμε ως επιχείρηση να μειώνουμε το αποτύπωμά μας, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και το κοινό μας σπίτι, τον πλανήτη μας», δηλώνει η Δέσποινα Πάσσαρη, Senior Director Corporate Communications P&G Central & South East Europe.

«Είναι γνωστό σε όλους μας πλέον ότι η κλιματική κρίση θα σημαίνει μεγαλύτερη ένταση και συχνότητα δασικών πυρκαγιών. Το βασικό ζητούμενο είναι να ενισχυθεί η ανθεκτικότητα των δασών απέναντι στην κλιματική κρίση και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει η προδιαγεγραμμένη καύση, πάντα με επιστημονικό σχέδιο και με την καθοδήγηση των αρμόδιων φορέων. Με την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου έργου, ελπίζουμε πως θα ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο για την ενίσχυση της πρόληψης στη χώρα μας», αναφέρει ο Δημήτρης Καραβέλλας Γενικός Διευθυντής της WWF Ελλάς