Μόδεστος Καπινάς: «Περιµένω πώς και πώς να ξανασταθώ στα πόδια µου»

«'Οχι πάλι, δεν γίνεται!» ήταν η αντίδρασή του όταν διάβασε στο ∆ιαδίκτυο για το τροµερό δυστύχηµα της Πτολεµαΐδας µε τους δύο νεκρούς ποδηλάτες και τους τέσσερις τραυµατίες. Το σοκ του έγινε µεγαλύτερο όταν έµαθε ότι ο ένας από τους δύο νεκρούς ήταν ο Γιώργος Πράσσος, φίλος και συναθλητής του, µε τον οποίο είχαν κάνει πολλές φορές κοινές προπονήσεις στους δρόµους έξω από τη Θεσσαλονίκη. Ο 18χρονος Μόδεστος Καπινάς έχει νιώσει στο πετσί του τις επιπτώσεις της απροσεξίας οδηγών ΙΧ απέναντι σε ποδηλάτες.

Εδώ και δύο χρόνια είναι καθηλωµένος σε αναπηρικό καροτσάκι µε παραπληγία, έπειτα από παρόµοιο ατύχηµα. Ηταν 5 Μαΐου 2017, όταν ο 16χρονος τότε πρωταθλητής ποδηλασίας, µε πανελλήνιες διακρίσεις και συµµετοχές σε πανευρωπαϊκούς αγώνες, έκανε την προπόνησή του στους επαρχιακούς δρόµους γύρω από την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Ζαγκλιβέρι Θεσσαλονίκης. Σε µια κατηφορική στροφή συγκρούστηκε µετωπικά µε ΙΧ που ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση. «Από εκεί περνάει ένα αυτοκίνητο κάθε ώρα. Ηταν κάτι σαν τζακ ποτ και έπεσε πάνω µου» λέει στο «Εθνος» ο 18χρονος πρώην αθλητής του ΠΑΟΚ και του ΒΑΟ, που είδε το ΙΧ να µπαίνει στο αντίθετο ρεύµα και να τον παρασύρει.

Ο οδηγός του ΙΧ αρνείται ότι µπήκε στο αντίθετο ρεύµα και η υπόθεση θα κριθεί στα δικαστήρια. Οταν ξαναβρήκε τις αισθήσεις του, ο 16χρονος βρισκόταν στο κρεβάτι του πόνου, µε βαριά κατάγµατα στη σπονδυλική στήλη και βλάβη στον νωτιαίο µυελό, που προκάλεσε παράλυση στα κάτω άκρα. Επειτα από 9 µήνες σε κέντρο αποκατάστασης συνεχίζει µέχρι σήµερα τις θεραπείες κατ’ οίκον, µε την ελπίδα πως κάποτε θα καταφέρει να σταθεί ξανά στα πόδια του και γιατί όχι να καβαλήσει και πάλι ποδήλατο. Η λύση που του προτάθηκε για θεραπεία σε εξειδικευµένο κέντρο στο Τέξας των ΗΠΑ φαντάζει µη υλοποιήσιµη για οικονοµικούς λόγους.

«Zούµε από θαύµα»

«Το ατύχηµά µου µοιάζει µε αυτό της Πτολεµαΐδας, µόνο που ήµουν µόνος µου και όχι σε οµάδα, όπως εκεί. Εχουν συµβεί δεκάδες άλλα τέτοια. Πολλά παιδιά έχουν σκοτωθεί, άλλοι όπως εγώ ζούµε από θαύµα. Στην ουσία ο ποδηλάτης βγαίνει στον δρόµο και δεν ξέρει τι θα συναντήσει» σηµειώνει και προσθέτει: «Ο Ελληνας οδηγός δεν προσέχει τον ποδηλάτη. Σε προσπερνάει µε ταχύτητα, σου κορνάρει, δεν σε βλέπει, δεν σε υπολογίζει. Αν µπορεί να βγει κάτι καλό από αυτή την τραγωδία είναι να υπάρχει µεγαλύτερος σεβασµός στο ποδήλατο».

Με τη βοήθεια ενός ροµποτικού εξωσκελετού, που δηµιουργεί οµάδα φοιτητών από τον Βόλο και τις Σέρρες, ο 18χρονος παραπληγικός σύντοµα θα σταθεί ξανά στα πόδια του και θα κάνει τα πρώτα του βήµατα, έστω µε µηχανικό τρόπο, έπειτα από δύο ολόκληρα χρόνια. Το πρωτοποριακό project ανέλαβε να φέρει εις πέρας η φοιτητική οµάδα «Hermes Team», η οποία θα το παρουσιάσει στον παγκόσµιο διαγωνισµό Cubathlon που θα πραγµατοποιηθεί τον ερχόµενο χρόνο στη Ζυρίχη. «Θα είναι κάτι πρωτόγνωρο για µένα. Θα µε βοηθήσει ψυχολογικά. ∆εν ξέρω αν θα µπορώ να το χρησιµοποιήσω στην καθηµερινότητά µου» λέει ο 18χρονος, ο οποίος θα κληθεί σύντοµα να κάνει τις πρώτες δοκιµές, εν όψει της µετάβασής του στην Ελβετία την ερχόµενη άνοιξη για τον διαγωνισµό.

Το θαύµα των 9 φοιτητών

«Ο εξωσκελετός είναι µια φορητή συσκευή που θα προσαρµοστεί και θα δεθεί πάνω στο σώµα του Μόδεστου. Θα συνοδεύεται από δύο πατερίτσες. Πάνω στη µία πατερίτσα υπάρχει ένα µικρό χειριστήριο, µέσω του οποίου θα δίνει τις εντολές για τη µηχανική του κίνηση» εξηγεί στο «Εθνος» ο Αντώνης Αλεξός, φοιτητής του Τµήµατος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας και µέλος της φοιτητικής οµάδας. «Οι κινήσεις που θα µπορεί να κάνει είναι να σηκωθεί από την καρέκλα και να ξανακαθίσει σε αυτή, να περπατήσει σε επίπεδο, σε κεκλιµένο και σε ανώµαλο έδαφος µε εµπόδια, καθώς και να ανέβει σκαλοπάτια» προσέθεσε.

Η εννεαµελής οµάδα συστάθηκε πριν από έναν χρόνο από φοιτητές του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας (Αντώνης Αλεξός, Τηλέµαχος Τσιάπρας, ∆έσποινα Μάρκογλου, Ειρήνη Λογοθέτη, Στυλιανή Κωνσταντή, ∆ηµήτρης ∆άλλας, ∆αυίδ Μουστάκης) και του ΤΕΙ Σερρών (Παύλος Κοκοζίδης και Ιορδάνης Κωστελίδης), έπειτα από γνωριµία τους σε συνέδριο στην Πορτογαλία. «Θέλαµε να ενώσουµε τις δυνάµεις µας και να κάνουµε ένα project που θα αξιοποιεί τις τεχνολογικές δυνατότητες για να βοηθήσει έναν συνάνθρωπό µας. Αξιολογήθηκαν οι προτάσεις που έπεσαν στο τραπέζι και επιλέξαµε αυτήν της ΕΛΕΠΑΠ Θεσσαλονίκης που θα είχε ως “πιλότο” τον Μόδεστο» ανέφερε ο Αντώνης Αλεξός.