┋ Ελλάδα ┋ 08.09.2019 13:50

Οι Ινδοί από τον...Άρη «προσγειώθηκαν» στη Θεσσαλονίκη

Μια περιήγηση στο περίπτερο της Ινδίας στην 84η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, αποτελεί μια ενδιαφέρουσα εμπειρία, από τη γη της Ανατολής μέχρι τον...πλανήτη Άρη.

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 8 λεπτά ┋

Μόλις δύο χρόνια προετοιμασίας χρειάστηκαν οι Ινδοί για να εκτοξεύσουν τον Σεπτέμβριο του 2014 τον δορυφόρο Mangalyaan στον Άρη και να καταφέρουν να τον θέσουν σε τροχιά γύρω από τον «κόκκινο πλανήτη». Η αποστολή, που ολοκληρώθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα, στοίχισε 74 εκατ. δολάρια, ποσό που θεωρείται αρκετά μικρό στην ιστορία της εξερεύνηση του διαστήματος.

«Εμείς ό,τι κάνουμε το μελετούμε προσεχτικά,. Το ψάχνουμε. Τίποτα δεν αφήνουμε στην τύχη γιατί το διάστημα κοστίζει πολύ». Μιλάει με καμάρι για την επιτυχία αυτή στο ethnos.gr, ο Guru Prasad, υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του Ινδικού Οργανισμού Εξερεύνησης Διαστήματος, που έχει ίσως το πιο εντυπωσιακό stand στο περίπτερο 13 της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, στο χώρο που παραχωρήθηκε στην τιμώμενη χώρα της 84^ης διοργάνωσης, την Ινδία.

Οι επισκέπτες θα βρουν ομοιώματα δορυφόρων και πυραύλων, ενημερωτικά φυλλάδια και έναν πρόθυμο Guru Prasad να απαντήσει σε κάθε ερώτηση και να μιλήσει για τα πάντα, επί της γης και εκτός αυτής. Εκεί θα ακούσετε την ωραία ιστορία του Vikram Sarabhai, του ανθρώπου που οραματίστηκε το ινδικό διαστημικό πρόγραμμα ήδη από το 1962, αλλά και για όλες τις αποστολές δορυφόρων και όλες τις συμμετοχές της χώρας του σε διαστημικά προγράμματα, μέχρι αυτά που προγραμματίζονται για το μέλλον, είτε αυτόνομα, είτε σε συνεργασία με άλλες χώρες. «Έχουμε προσωπικό υψηλής εξειδίκευσης, οι επιστήμονές μας εργάζονται σκληρά και θέλουν να πάνε τη χώρα ακόμη πιο ψηλά. Κυριολεκτικά, να την ανεβάσουν στα αστέρια», αναφέρει.

Η πρώτη αποστολή της Ινδίας στον Άρη, το 2014, έστρεψε τα μάτια της διεθνούς κοινότητας στην αχανή χώρα της Ασίας, καθώς το κόστος της ήταν δέκα φορές μικρότερο από εκείνο του δορυφόρου Maven της NASA. Οι Ινδοί «έσπασαν» με τον Mangalyaan δύο ρεκόρ: ήταν αφενός η χώρα που έθεσε σε τροχιά δορυφόρο στον Άρη με την πρώτη φορά και αφετέρου ξόδεψε λιγότερα χρήματα από όλους-το πρόγραμμα της NASA εκείνη την περίοδο στοίχισε στους Αμερικανούς 671 εκατ. δολάρια και οι Ινδοί τα κατάφεραν με μόλις 74 εκατ. δολάρια. Οι Ινδοί χρησιμοποιούν μικρούς πυραύλους και έτσι εξοικονομούν καύσιμα. Τώρα σκέφτομαι σοβαρά να…εξάγουν την τεχνογνωσία τους σε Αμερική και Ευρώπη.

Το stand του Ινδικού Οργανισμού Εξερεύνησης Διαστήματος βρίσκεται στο κέντρο του ινδικού περιπτέρου και περιστοιχίζεται από υπέροχες πασμίνες όλων των υφασμάτων (μεταξωτές, κασμιρένιες, μάλλινες) και των χρωματικών αποχρώσεων, ασημένια κοσμήματα (υπέροχα βραχιόλια με 2€), περίτεχνα αρωματικά χώρου –όλο το περίπτερο μυρίζει κάτι που μοιάζει με θυμίαμα-, ξύλινους ελέφαντες, τσάντες με χάντρες, πασουμάκια κεντητά κι ό,τι μπορεί να βάλει ο νους, αρκεί να θυμίζει Ινδία.

Τις πιο περίτεχνες θήκες για κινητά τηλέφωνα με αμέτρητες χάντρες πάνω τους, θα τις βρει κανείς στου Malik. Αυτό είναι το επίθετό του, το όνομά του δεν μπορεί να το προφέρει κανείς και το αφήνουμε εδώ ως…άσκηση της ινδικής γλώσσας. Ramanpreefsingh, τον βάφτισαν (μας το είπε απνευστί ίσα με 10 φορές, στο τέλος το έγραψε) και χαίρεται που έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ντυμένος από την κορυφή ως τα νύχια στα μαύρα, με το χαρακτηριστικό σαρίκι, ο Malik, υποστηρίζει ότι έχει τα πιο πρωτότυπα ινδικά αντικείμενα. «Αυτές οι τσάντες είναι υπέροχες, δεν θα τις βρείτε αλλού. Και είναι όλα χειροποίητα», μας λέει και δεν δέχεται καθόλου παζάρια.

Από το πολύπαθο Κασμίρ έφτασε στη Θεσσαλονίκη, ο Hussein Shafat, φέροντας μαζί του μεταξωτές και κασμιρένιες πασμίνες, όλες μία και μία. Με εξαίρεση κάποιες απομιμήσεις γνωστής αγγλικής φίρμας, οι υπόλοιπες είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Ο Hussein μιλάει με πίκρα για την πατρίδα του, λέει πως εδώ και ενάμισι μήνα δεν έχουν διαδίκτυο, καμία επαφή με τον έξω κόσμο και γίνονται συνεχώς συγκρούσεις. Η απόφαση της Ινδίας να αποσύρει την συνταγματική αυτονομία στο Κασμίρ, πυροδότησε τις αντιδράσεις τόσο του Πακιστάν, όσο και της Κίνας, καθώς το Κασμίρ ελέγχεται κατά 45% από την Ινδία, κατά 35% από το Πασκιστάν και κατά 20% από την Κίνα. Οι φασαρίες δεν λένε να κοπάσουν.«Χαίρομαι που μπορώ να κυκλοφορώ ακόμη. Έχω ταξιδέψει πολλές φορές στην Ευρώπη, έχω έρθει στην Ελλάδα και συνεργάζομαι με καλούς εμπόρους. Δίνω τα προϊόντα μου χωρίς πρόβλημα και βλέπω ότι οι Ελληνίδες φορούν τις πασμίνες μου κι αυτό μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω», επισημαίνει στο ethnos.gr (Σ.Σ. στο stand του Hussein γίνονται τα καλύτερα παζάρια!!!)

Ολόχρυσους πύργους με θήκες για αρωματικά sticks, πουλά ο Visal Malutra, ένας μονίμως χαμογελαστός Ινδός που έχει αρωματίσει όλο το περίπτερο. Λεμόνι, βανίλια, ξύλο κανέλας, μπαχαρικά, όλες οι μυρωδιές του κόσμου είναι συγκεντρωμένες στο stand του Visal, o οποίος υπερηφανεύεται για την εταιρία του, την Elegant, που επίσης διαθέτει πασμίνες και κοσμήματα. «Είναι όμορφες οι Ελληνίδες και καλόγουστες», μας λέει, ομολογεί όμως ότι δεν είδε παρά ελάχιστες πελάτισσες και ευελπιστεί μες στην εβδομάδα να ξεπουλήσει τους…πύργους του.

Πελάτες, αλλά και…αντιπρόσωπο στην Ελλάδα αναζητά ο Osho (επίθετο δεν έχει…ή δεν το λέει), που έφερε στη Θεσσαλονίκη ιδιαίτερα σημειωματάρια. Το εξωτερικό τους είναι δέρμα 100% (κατά δήλωσή του) που δεν κιτρινίζει με το χρόνο και τα λευκά φύλλα στο εσωτερικό από ανακυκλώσιμα υλικά που δένονται στο χέρι φύλλο-φύλλο (πάντα κατά δήλωσή του). «Όλο αυτό φτιάχνεται στο χέρι και είναι πρωτότυπο και εντυπωσιακό. Αυτό το σημειωματάριο δεν θα το βρεις αλλού. Να, κοίτα, έχω και με κουκουβάγιες, που συμβολίζουν την σοφία και θυμίζουν Ελλάδα. Θέλεις να συνεργαστούμε; Ψάχνω αντιπρόσωπο, φαίνεσαι ξύπνια, θα πάμε καλά, θα δεις». Χωρίς ανάσα μιλάει, βιάζεται να ξεπουλήσει και να κλείσει εμπορικές συμφωνίες. Ο Osho είναι από το Τζαϊπούρ των 2,7 εκατομμυρίων κατοίκων, γνωστή και ως «ροζ πόλη», από το περίεργο ροζ χρώμα που έχουν τα κτίρια της παλιάς πόλης-βέβαια στο ίδιο ροζ χρώμα βάφτηκαν και αρκετά από τα καινούργια οικοδομήματα το 2000, ενόψει της επίσκεψης του τότε προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον.

Η επίσκεψη στο περίπτερο της Ινδίας ολοκληρώνεται με ένα ποτήρι κρασί που πρόθυμα σερβίρει (κερνάει για την ακρίβεια) ο Man Prakash Vijay, ο αντιπρόσωπος της εταιρίας Naara Aaba. Το λευκό κρασί δεν είναι συνηθισμένο και έρχεται για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, στην Ελλάδα, στην Ευρώπη. Παρασκευάζεται από…ακτινίδια και έχει μια γλυκιά επίγευση, μια γεύση περίεργη για τον ελληνικό ουρανίσκο.

O Man Prakash Vijay ξεκινά την επίδειξη με ένα μικρό μάθημα γεωγραφίας. Το κρασί αυτό παράγεται αποκλειστικά και μόνο στο Arunachal Pradesh, το βορειοανατολικότερο από τα 28 κρατίδια της Ινδίας. Συνορεύει με το Μπουτάν, την Μιανμάρ, την Κίνα και έχει πρωτεύουσα το Ιταναγκάρ. Είναι μια περιοχή που περιβάλλεται από βουνά και έχει τεράστιες καλλιέργειες από ορχιδέες –αποκαλείται και ο παράδεισος των βοτανολόγων- και ακτινίδια. «Η επεξεργασία του φρούτου γίνεται με οργανικό τρόπο, είναι κρασί ελαφρύ και με ιδιαίτερη γεύση. Συνοδεύει ιδανικά ένα γεύμα με κρέας ή ψάρι, ή απλώς λίγο τυρί. Το εξάγουμε σε χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας και το φέραμε στην ΔΕΘ για να δούμε τι υποδοχή θα έχει στην Ευρώπη», μας λέει, προθέτει ωστόσο ότι οι Ινδοί δεν καταναλώνουν κρασί και δεν το έχουν στην διατροφή τους, προτιμούν την μπύρα και το ουίσκι.

Το ινδικό περίπτερο αναπτύσσεται σε σχεδόν 3.000 τ.μ. και φιλοξενεί περίπου 80 επιχειρήσεις-εκθέτες, που προέρχονται από διάφορους κλάδους της βιομηχανίας, της υψηλής τεχνολογίας και της πρωτογενούς παραγωγής. Παράλληλα, την 84^η ΔΕΘ επισκέπτεται επιχειρηματική αποστολή 15 ινδικών επιχειρήσεων-κολοσσών από τομείς όπως τα πετροχημικά, η ναυπηγική, η ενέργεια, οι υποδομές (αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι, σιδηρόδρομοι), η διαστημική, τα φάρμακα, οι αερομεταφορές και η αγροδιατροφή. Μεταξύ των ινδικών επιχειρήσεων της αποστολής συγκαταλέγονται η Reliance Industries Limited (πετροχημικά, ενέργεια και πολυμερή, με έσοδα πάνω από 60 δισ. δολάρια), το GMR Group (αεροδρόμια, ενέργεια και υποδομές), η UPL Limited (γεωργία) και η Larsen & Toubro (ναυπηγεία) κα. Επίσης στο πλαίσιο της ινδικής συμμετοχής δίνουν το «παρών» τα υπουργεία Τουρισμού, Ηλεκτρονικών και Πληροφορικής, αλλά και Επικοινωνίας και Τύπου της χώρας.