Κήρυξαν «πόλεμο» οι γιατροί στο νομοσχέδιο Κικίλια για τη Δημόσια Υγεία

Σκληρή κριτική στον υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια για το νομοσχέδιο για την ανασυγκρότηση της Δημοσίας Υγείας ασκούν Ιατρικοί Σύλλογοι αλλά και Επιστημονικές εταιρείες. Το νομοσχέδιο αναμένεται να πάρει σύντομα το δρόμο για τη Βουλή αφού ολοκληρώνεται σήμερα, Δευτέρα η δημόσια διαβούλευση όπου κατατίθενται οι σχετικές παρατηρήσεις και οι διαφωνίες.

Το νομοσχέδιο που είχε αποκαλύψει το «Εθνος της Κυριακής» περιλαμβάνει σειρά αλλαγών και μεταξύ άλλων προβλέπει ειδικό πρόγραμμα πρόληψης για τον γενικό πληθυσμό με δωρεάν εξετάσεις για την πρώιμη ανίχνευση νοσημάτων υψηλού επιπολασμού, Πρόγραμμα Προαγωγής της Υγιεινής Διατροφής και της Σωματικής Άσκησης, Πρόγραμμα Αντιμετώπισης του Αλκοόλ, Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών με υποχρεωτικούς εμβολιασμούς όταν κρίνεται απαραίτητο, κ.α.

Όμως προβλέπει και σειρά θεσμικών αλλαγών που σχετίζονται με τις υπάρχουσες δομές προστασίας της δημόσιας υγείας, όπως είναι οι υπηρεσίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Χωρίς γιατρούς

Οι γιατροί πάντως είναι αντίθετοι στις ρυθμίσεις που προωθούνται με το νομοσχέδιο τονίζοντας μάλιστα ότι στις αλλαγές και στις υπηρεσίες που συστήνονται δεν έχει συμπεριληφθεί το ιατρικό προσωπικό.

Ενδεικτικά ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ) κατέθεσε στη δημόσια διαβούλευση τις παρατηρήσεις του οι οποίες σχεδόν στο σύνολό τους είναι αρνητικές.

Ειδικότερα ο ΙΣΑ αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Από την ίδια την εισηγητική έκθεση είναι προφανής ο σκοπός που αναφέρεται μάλιστα ως επιτακτική ανάγκη για τη συγκέντρωση όλων των δράσεων των επιμέρους δημόσιων φορέων, αλλά και του κοινωνικού κεφαλαίου υπό κοινή εποπτεία και συντονισμό, προκειμένου να εξασφαλιστεί η καλύτερη δυνατή διάθεση των πόρων και να κατανεμηθούν οι δράσεις μεταξύ των πλέον αποτελεσματικών επιχειρησιακά φορέων, κατά το πρότυπο άλλων κρατών.

Ο συντονισμός θα πρέπει όμως να διακρίνεται του συγκεντρωτισμού, που προφανώς εν προκειμένω θα συμβεί.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από το σύστημα, τον επιχειρούμενο εξορθολογισμό, λείπουν οι κύριοι συντελεστές που είναι οι γιατροί και οι ιατρικοί σύλλογοι, των οποίων εκπρόσωπος δεν υπάρχει καν στην Εθνική Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων Δημόσιας Υγείας.

Γίνεται αναφορά στις υπηρεσίες δημόσιας υγείας των ΟΤΑ Α’ βαθμού, όταν δεν έχει θεσμοθετηθεί η αδειοδότηση των φορέων πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας των Δήμων.

Ομοίως δεν συμπεριλαμβάνονται στο σχεδιασμό τα τμήματα κοινωνικής ιατρικής, επιδημιολογίας, δημόσιας υγείας των ιατρικών σχολών και των σχολών υγείας που μετά βεβαιότητας μπορούν να συμβάλουν σε μία τέτοια προσπάθεια ιδίως στον τομέα της έρευνας».

Η Ελληνική Εταιρεία Κοινωνικής Ιατρικής

Την απογοήτευσή της εκφράζει και η Ελληνική Εταιρεία Κοινωνικής Ιατρικής, με τους επιστήμονες της Εταιρείας να επισημαίνουν όλα τα λάθη που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο. Οι επιστήμονες της Ελληνικής Εταιρείας Κοινωνικής Ιατρικής είναι ιδιαιτέρως σκληροί στην κριτική που ασκούν στον Βασίλη Κικίλια, καθώς σημειώνουν ότι το υπουργείο υγείας δεν διδάσκεται καν από τις σημερινές κρίσεις στη δημόσια υγεία όπως είναι ο κορωνοϊός.

Η Ελληνική Εταιρεία Κοινωνικής Ιατρικής περιγράφει σε επιστολή της που απέστειλε και στον πρωθυπουργό:

«Η Ελληνική Εταιρεία Κοινωνικής Ιατρικής εκφράζει την απογοήτευση της για το σχέδιο νόμου για τη Δημόσια Υγεία που δόθηκε στη δημοσιότητα καθότι διαπιστώνει ότι το Υπουργείο Υγείας δεν διδάσκεται από το μεγάλο πρόβλημα δημόσιας υγείας που διαχειρίζεται αυτή τη στιγμή, την επαπειλούμενη επιδημία του κοροναϊού Covid-19, η οποία αναδεικνύει το γεγονός ότι πυρήνας της δημόσιας υγείας είναι η ιατρική επιστήμη.

Δεν διδάχθηκε ούτε από το άλλο μεγάλο πρόβλημα για το οποίο η Κυβέρνηση έλαβε σημαντικά μέτρα παρέμβασης, αυτό της αντικαπνιστικής εκστρατείας, όπου καταδεικνύεται ότι η επιτυχής εφαρμογή ενός μέτρου δημόσιας υγείας προϋποθέτει το Υπουργείο Υγείας να ηγείται της προσπάθειας, αλλά η εφαρμογή της εξαρτάται από μια ευρεία διατομεακή συνεργασία με άλλα υπουργεία και με υπηρεσίες «έξω» από τον τομέα της υγείας. Δεν διδάχθηκε ούτε από το προηγούμενο των δυο Νόμων για τη Δημόσια Υγεία, δηλαδή του ν. 3172/2003 και του ν. 3370/2005 που «έμειναν στα χαρτιά» και επιχειρεί να κάνει το ίδιο εγχείρημα και μάλιστα επαυξημένο».