Σαν σήμερα 19 Σεπτεμβρίου, ο στρατηγός που δεν νικήθηκε ποτέ κατακτά την πόλη της Δαμασκού

Ήταν 19 Σεπτεμβρίου του 643, όταν έπεσε η Δαμασκός. Πορθητής, ο στρατηγός που δεν νικήθηκε ποτέ! 
Ο ίδιος ο Μωάμεθ τον αποκάλεσε Ρομφαία του Ισλάμ. Ο ιστορικός Edward Gibbon στο έργο του «Παρακμή και πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» τον έχει χαρακτηρίσει ως: «τον πιο θαρραλέο και πιο επιτυχημένο από όλους τους Άραβες πολεμιστές». Ο ίδιος ο στρατηγός, όταν μιλούσε για τον εαυτό του αυτοαποκαλείτο ως «το γυμνό σπαθί του Αλλάχ». Αν και το όνομά του έχει χαθεί στα βάθη της Ιστορίας, ο θρύλος του παραμένει ζωντανός κι όσοι μιλούν γι’ αυτόν το κάνουν με δέος και σεβασμό: Τον έλεγαν Χαλίντ ιμπν Ουαλίντ και είναι ένας από τους στρατηγούς της Ιστορίας που δεν νικήθηκε ποτέ!

Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα 8 Ιουνίου: Πεθαίνει στη Μεδίνα ο «τελευταίος προφήτης» Μωάμεθ

Σαν σήμερα το 643 μ.Χ. η πόλη της Δαμασκού, μία από τις αρχαιότερες κατοικημένες πόλεις της Γης και προπύργιο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στην Ανατολή κατακτήθηκε από τον Χαλίντ ιμπν Ουαλίντ.

Το κάστρο έπεσε «από μέσα» 

Ο προφήτης Μωάμεθ, που είχε ιδρύσει την ισλαμική θρησκεία, είχε πεθάνει μόλις δύο χρόνια νωρίτερα και τον είχε διαδεχθεί ο Αμπού Μπακρ που είχε ηγηθεί της εισβολής στη Συρία. Η η νίκη ανήκε εξ ολοκλήρου στον Χαλίντ ιμπν Ουαλίντ· είχε πάρει μέρος σε περισσότερες από 200 μάχες χωρίς να ηττηθεί ποτέ! Στη συγκεκριμένη μάχη, φαίνεται πως οι πληροφορίες από μέσα επέτρεψαν στους μουσουλμάνους να μπουν στην πόλη. Άλλωστε είναι γνωστό: Τα κάστρα πέφτουν από μέσα! Περίπου 100 επίλεκτοι στρατιώτες σκαρφάλωσαν με σχοινιά στα τείχη, εξουδετέρωσαν τους φρουρούς και άνοιξαν την κεντρική πύλη. Πάνω στη σύγχυση που επακολούθησε ουδείς κατάλαβε αν η πόλη είχε παραδοθεί η κατακτηθεί.

Ο Χαλίντ ιμπν Ουαλίντ στη συνέχεια κατέκτησε την Έμεσσα -σημερινή Χομς, νίκησε τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ηράκλειο στη μάχη του ποταμού Γιαρμούκ, μπήκε στην Ιερουσαλήμ, στο Χαλέπι, και στην Αντιόχεια· ήταν ο πρώτος στρατιωτικός διοικητής της Συρίας και της Παλαιστίνης που είχε περάσει στα χέρια των Αράβων, το 637.

Κι επειδή η Ιστορία (και οι άνθρωποι) δεν φέρεται καλά στο τέλος στους Μεγάλους που την μεγάλωσαν, ο Χαλίντ ιμπν Ουαλίντ κατηγορήθηκε για σπατάλες, άσωτη ζωή και παραβίαση των κανόνων του Κορανίου. Καθαιρέθηκε από τον Χαλίφη Ομάρ και πέθανε μόνος λίγα χρόνια μετά σε ηλικία 58 χρονών. Μετά θάνατον – όπως συνήθως γίνεται εκ του ασφαλούς πλέον – ο Χαλίφης Ομάρ θρήνησε το θάνατο του σπουδαίου στρατηγού! Πολύ αργά για δάκρυα...